Waarom liegt minister Schauvliege over ‘Daarkom’?

Ingediend op januari 19th, 2011 door bartcaron

Joke Schauvliege mag donderdag, op vraag van Bart Caron, in de Commissie Cultuur uitleggen waarom ze loog over het Vlaams-Marokkaans culturenhuis ‘Daarkom’.
Toen de Vlaamse Minister van Cultuur op 26 november vorig jaar te gast was in het programma ‘Polspoel’ op TV Brussel, verklaarde ze er boutweg dat ‘Daarkom’ het voorbije jaar enorme reserves kon opbouwen doordat het nog geen werking ontplooide. Veelvuldig jongleert de minister tijdens het interview met het bedrag van €800.000, dat ‘Daarkom’ ontving voor haar werking in 2010, terwijl er in 2010 nog geen werking was, dixit de minister.
‘Daarkom’ betwist ten stelligste dat het over een vetpot van €800.000 zou beschikken. En wat meer is; het staat daarin niet alleen. Op 12 november, dus twee weken voor het bewuste interview, had er een overleg plaats tussen ‘Daarkom’, de secretaris-generaal van het departement CJSM en de begrotingsdeskundige van het Kabinet Schauvliege. De drie partijen kwamen tot de eindbalans dat de reserves van ‘Daarkom’ op 31 december maximaal €210.825 zouden bedragen. Pakweg een kwart van het door de minister zo kwistig verspreide bedrag van €800.000.
Diezelfde €800.000 kwam bovendien ook ter sprake bij de begrotingsbespreking in het Vlaams Parlement, ter vergoelijking van de drastische subsidieverlaging voor 2011. Het kwam bij de minister blijkbaar niet op om aan de leden van de Cultuurcommissie de correcte cijfers mee te delen.
Wist Joke Schauvliege dan niets af van de exacte financiële toestand van ‘Daarkom’? Dan zijn er op zijn minst grote communicatieproblemen binnen haar kabinet.
Bart Caron vreest alvast dat er meer aan de hand is en dat minister Schauvliege het Vlaams-Marokkaans culturenhuis doelbewust in een kwaad daglicht wil stellen. “In het interview met Guy Polpoel spreekt ze al met gespleten tong over ‘Daarkom’. Enerzijds noemt ze het een waardevol initiatief, maar anderzijds stelt ze het nut van het culturenhuis in vraag” stelt Caron vast.

Nu wordt ‘Daarkom’ op droog zaad gezet, uitgerekend in het jaar waarin het huis feestelijk zou moeten opengaan. “Met de subsidies die het voor 2011 toegewezen krijgt, kan ‘Daarkom’ net de huishuur betalen. Voor personeelskosten of werkingsmiddelen blijft er niets over.” En dan nog houdt de minister een stok achter de deur. In de toelichtingsnota bij de begroting schrijft ze immers dat ‘de subsidies aan ‘Daarkom’ zullen worden geëvalueerd’. Lees: mocht de werking niet naar wens verlopen (niet denkbeeldig gezien er geen middelen zijn), dan kan de geldkraan compleet dichtgedraaid worden.

Bart Caron hoopt dat minister Schauvliege donderdag de maskers laat vallen en nu eens vlakaf zegt wat ze met ‘Daarkom’ van plan is.

---

Het actieplan & de begroting van stad Kortrijk 2011: zielloze catalogus

Ingediend op december 14th, 2010 door bartcaron

Het actieplan voor 2011, een soort beleidsnota die bij de stadsbegroting hoort,  oogt als een catalogus of een telefoonboek. We krijgen een lange lijst van op stapel staande projecten. Een opsomming die de indruk moet wekken dat de stad Kortrijk buitengewoon goed bezig is. Of dat zo is, laat ik liever aan het oordeel van de inwoners over. Maar, zo goed loopt het ook niet. Zo ontbreken we ook maar enige vorm van analyse en van motivatie. Niet nodig? Het is alsof alles perfect loopt, en er geen vleugje zelfkritiek kan gevonden worden. Eigen kind, schoon kind.

Het typische van een telefoonboek is dat alles er gelijk is. Er is geen focus, er liggen geen accenten, geen prioriteiten. De stad wil vooral indruk maken door middel van de uitgebreidheid van de geplande acties en werken. De lezing ervan is dan ook niet spannend of verfrissend, laat staan wervend. Integendeel, je moet je erdoor wurmen, als een saaie cursus. Maar dat hebben we ook gedaan.

Enkele algemene bedenkingen

Verschillende keren duikt de term duurzaamheid op, soms in combinatie met ‘sociaal’. Er is zelfs een heel hoofdstuk aan gewijd. We zien ook een nieuw buzz-woord opdagen, nl. ‘urban villages’. We verstaan het ondertussen, het gaat om leefbare wijken in de stad, maar in het Engels klinkt het chiquer. .En ja, Kortrijk is met de deelgemeenten en wijken zo’n geheel van ‘stedelijke dorpen’. Meteen wordt daar in het actieplan de gebiedswerking aan verbonden. Er wordt gesproken van vormen van coproductie en het gevoel van eigenaarschap van de bevolking. Als de stad dat wil bereiken, dan zal er toch nog heel veel moeten veranderen. Ik zie de gebiedswerking vandaag niet als een tool van de bevolking voor mede-eigenaarschap, maar veeleer als een instrument van het bestuur om haar eigen wil door te drukken. Ja, er wordt een beetje rekening gehouden met de bevolking, maar het is bij de stadsbestuurders vooralsnog maar een beetje.

In het hoofdstukje over participatie en betrokkenheid gaat het over het belang van het verenigingsleven. Terecht. De stad kiest ervoor om de subsidies voor de verenigingen te verhogen. De voorbereiding van de verkiezingen 2012 zijn me dunkt volop begonnen. Dat blijkt ook uit de aangekondigde citymarketingcampagne. Die moet de de kwaliteiten van de leefbare stad duidelijk maken aan aan haar inwoners zodat de Kortrijkzaan fier is. Tja, ik dacht dat de Kortrijkzaan die leefkwaliteit vooral moest voelen, dagelijks zou ervaren. Blijkbaar is dat niet zo, en moet het college dat reclamegewijs overbrengen. Dure propaganda in tijden van crisis en, wat ons betreft, in tijden waar andere prioriteiten moeten boven drijven. Stijgt de armoede niet in Kortrijk? Dat bleek toch uit de presentatie van het jaarplan van het OCMW. Moet de overheid daar niet eerst op inzetten?

Duurzaamheid

In het stukje over de mobiliteit wordt de indruk gewekt dat er wordt gekozen voor duurzame mobiliteit en langzaam verkeer. Het zou hoog tijd zijn, na tientallen jaren voorrang voor de auto. Ik ken geen stad waar de auto zo verwend is als in Kortrijk. Waarom zou je de bus nemen als je overal bij kan met de auto, en als de bus op de spitsuren even zo zeer in de file staat? Fietsen is goed voor jezelf en voor de stad, maar je moet er elke dag dat wel enkele keren je leven voor riskeren. Waarom brengen zoveel ouders hun kinderen met de auto naar de school? Toch niet omdat ze dat zoveel gezonder en veiliger vinden? Wel omdat ze bang zijn van het autoverkeer. De stad kiest een beetje, maar nooit resoluut voor de zwakke weggebruiker.
De voetganger en de bus- en treingebruikers worden evenmin verwend. Je moet maar eens met de bus naar het ziekenhuis in de Kennedylaan gaan. Op de spitsuren geraak je niet eens op de bus, die zitten overvol met studenten. Het aantal ritten per dag is ook al verminderd. En de bushalte aan het ziekenhuis ligt verder dan de verste parkeerplaats; en nog steeds kost een buskaartje meer dan een parkeerplaats. Waar zijn de ambities voor een betere openbare vervoersontsluiting van Hoog Kortrijk? Durft Kortrijk, andere steden uit onze Eurometropool achterna, te investeren in aparte busbanen, in een tram … Hoeveel percent van de mensen die werken op Hoog Kortrijk zouden met het openbaar vervoer gaan? Bitter weinig toch? Vindt de stad dat ok?

Duurzaamheid komt zoals gezegd vaak voor in de nota. Maar behalve de vervanging van energieverslindende openbare verlichtingsarmaturen, gebeurt er bitter weinig. De geroemde Budafabric (de vroegere fabriek Desmet-Dejaegher) gaat een renovatie tegemoet die helemaal niet duurzaam is: de verwarming zal er peperduur en energieverslindend zijn. En waarom? Omdat het project binnen het college als zo omstreden is en dat beetje meer geld voor isolatie en energiebesparing niet meer haalbaar was. Korte termijn denken, onaanvaardbaar.

Op het vlak van natuur en leefmilieu zijn wij pessimistisch. Alleen reguliere taken worden behouden, er zijn haast geen nieuwe projecten of vernieuwing. Er is wel sprake van de Heulebeek, van het binnengebied Veemarkt e.a.
IMOG slorpt meer dan de helft van de centen van leefmilieu op. Het afvalbeleid wordt ook vanuit IMOG gestuurd en ingevuld. Alleen het afhalen gebeurt nog door de stad zelf. Ik vrees dat de burger de rekening zal krijgen. De openingsuren van containerparken gaan achteruit, en moeten we straks vrezen dat ze betalend worden?
Het Groen Lint Zuid wordt gefinaliseerd, lees eerder ‘afgekalfd’. Deze groene long wordt alsmaar kleiner. En als het over groene leefkwaliteit gaat, verstaat het stadsbestuur niet kwalitatief bosgebied – geen woord over het stadsrandbos trouwens – of landbouwgebied maar een golfterrein. Het duikt weer eens op. Tja, dat moet het middel dan zijn om bedrijfsleiders en artsen in Kortrijk aan te trekken of te houden. Alsof dat zou volstaan. Er is een veel ambitieuzer natuur- en landschapsbeleid nodig om van een kwaliteitsvolle leefomgeving te kunnen spreken. Misschien kan de Eurometropool haar tanden daar eens in zetten?

Cultuur en vorming

Over evenementen en toerisme kunnen we kort zijn. We steunen de omvorming van het Vlasmuseum, maar betreuren de flop van het museum 1302. De nog recente ambities voor een erkenning als museum en een werking rond ‘identiteit’ worden opgeborgen en 1302 wordt voortaan een ‘belevingscentrum’ genoemd. Het dormitorium zal wel een nieuwe invulling krijgen met en presentatie over Kortrijk in de 16de en de 17de eeuw, wat we goed vinden, maar er is helemaal geen beleid meer inzake tijdelijke tentoonstellingen. De bezoekerscijfers blijven kwakkelen, het beleid ook. Nochtans schuilen er nieuwe kansen in de geplande ontwikkeling van Historisch Kortrijk. Benieuwd wat dat gaat worden.
We staan positief tegenover de voorstellen die we lezen: de erfgoedwerking, de leesbevordering in de bibliotheek en de werking van Humuz, steunpunt voor cultuur- en kunsteducatie.
Het hoofdstuk Cultuur heeft wel één bijzonder kenmerk: het focust alleen op stedelijke instellingen. De privé-sector blijft totaal buiten de scoop. Hier geen subsidieverhogingen, geen partnerschappen, geen aandacht zelfs. Vreemd, zelfs in een centrum-rechts college vergeet men het belang van de (culturele) privé. Het zijn nochtans zij die de naam en faam van de stad helpen uitdragen. En in vergelijking met andere centrumsteden is de ondersteuning door de stad maar magertjes.

We lezen, helaas, geen woord over de Academie en het Conservatorium. Waarom krijgen die zeer belangrijke instellingen geen aandacht? Ze zijn zowel op het vlak van onderwijs als cultuur van groot belang.  Hoeveel duizenden leerlingen bereiken zij?
Even nog onderwijs. Hier duiken frisse ideeën op: een medialab met het Muziekcentrum Track en Howest en het nieuwe bibliotheekconcept.

Het doet er mij aan denken: over design geen woord; het motto, of liever de heilige drievuldigheid van de titelvoerende burgemeester, nl. ‘innovatie, creatie en design’ is ver weg. Los van deze beleidskeuze zelf is het betreurenswaardig voor Kortrijk: de stad slaagt er niet in prioriteiten te stellen, laat staan die ook vol te houden. Het voorbeeld van het kwakkelend beleid inzake design werd trouwens pijnlijk als voorbeeld gesteld tijdens het colloquium van Sterke Regio, Sterk Besturen. En zo blijven we een stad die van alles heeft, maar in niets uitblinkt.

En nog meer

En dan de opvoedingswinkel. Wij zijn heel koele minnaars van dit soort middenklasse-projecten. Onder impuls van de minister van Welzijn en met de centrumsteden als partners. We hadden tot voor kort ook al een experimenteel project voor kinderopvang met dienstencheques. Dat flopte. En nu opvoedingsondersteuning. Wie meest nood heeft daaraan, zal niet naar zo’n winkel komen.

En dan de veiligheid. Ja, er moet hierop worden ingezet. Het is hoogst nodig daderbendes aan te pakken. En het is zinvol op het vlak van veiligheid naar de wensen van de bevolking te peilen, maar wat een ‘ambitieus project inzake camerabeveiliging’ moet betekenen, daar hebben we het raden naar. Wanneer komt dat? Goed dat er op preventie wordt ingezet, goed dat de gemeenschapswachten verder worden gevormd.

Ik sluit af met enkele losse punten. Vooral omdat ik er ongerust over ben. Oef, de Warande wordt eindelijk heringericht. De kogel is door de kerk. De gronden zijn verworven, plannen zijn getekend, maar vooralsnog moet de eerste spadesteek nog worden gezet en de eerste steen nog worden gelegd. Er is al geld voorzien om een eerste fase te realiseren, o.a. voor de aanleg van een nieuw terrein, de buurttuin, het fietspad Heule-Sente aanleggen, een deel van de barakken slopen. Algemeen staat er weinig budget tegenover en wat ons het meest verontrust: de hypotheek die het onderhoud van de nieuw verworven gronden op het budget van de vzw Warande legt, wordt miskend. We juichen de verdubbeling van het terrein toe, maar we zijn bezorgd. Als de jaarlijkse dotatie aan de vzw niet stijgt, dan kan die het onderhoud nooit dragen.

Maar het JOC en de fuifzaal op Kortrijk-Weide staan er nog bijlange niet.

KV Kortrijk heeft veldverwarming. In tijden waar mensen de verwarming van hun huisje niet kunnen betalen, verwarmen wij gras, maar bij de eerste sneeuwvlaag blijkt het ding niet behoorlijk te werken en moet de match worden afgelast.

Typerend voor onze stad?

Bart Caron

---

Cultuurprijzen: het ancien régime van Joke Schauvliege

Ingediend op december 3rd, 2010 door bartcaron

Minister Joke Schauvliege heeft beslist de uitreiking van de Vlaamse Cultuurprijzen niet meer op één moment te bundelen, en ze uit te reiken tijdens een Gala-avond. Nee, ze wil de verschillende prijzen gaan uitreiken tijdens diverse evemenenten in de diverse culturele sectoren.

Vreemd. De Cultuurprijzen werden tot voor enkele jaren immers op uiteenlopende momenten uitgereikt, tijdens evenementen. Bij de evaluatie daarvan bleek dat net zo’n versnipperde uitreiking de aandacht voor de Cultuurprijzen laag hield en ze daardoor aanzien en moreel gezag misliepen. De sanering van de prijzen en de gegroepeerde toekenning zorgde voor een heropleving en voor veel meer aandacht en grandeur.
Dat de formule hier en daar wat kan bijgestuurd worden, wordt nergens betwist. Maar het is zoals zo dikwijls met deze Cultuurminister: als iemand zijn vinger verstuikt, dan amputeert ze meteen een arm.

Als klap op de vuurpijl bevordert de beslissing van de minister helaas weer het sectoraal denken – elk in het eigen hokje. Over het muurtje kijken is er niet meer bij. Jammer, de combinatie en daardoor de diversiteit van prijzen, van muziek tot vrijwilligerswerk, verdwijnt.

Joke Schauvliege heeft geen historische besef, en ze heeft zeker de vroegere evaluatie niet gelezen. Anders zou ze nooit zo’n beslissing nemen. Maar één ding is zeker: ze krijgt als minister jaarlijks, in plaats van één keer, zeker tien keer persaandacht. En telkens een beleefd – maar niet noodzakelijk gemeend – applaus wanneer ze een prijs uitreikt tijdens een groot publieksevenement. Terug naar vroeger dus, naar de tijd toen een Cultuurminister al weldoend het land meende te moeten rondgaan, handjes schuddend, onder het motto, “heb je mij gezien”?  Terwijl een echte Cultuurminister zou moeten beseffen dat het gaat om kunstenaars, erfgoed- en sociaal-cultureel werkers, om aandacht en waardering voor hun werk, niet voor dat van politici.

---

Bourgeois kiest voor verkrotting openbaar erfgoed

Ingediend op november 17th, 2010 door bartcaron

De regering Peeters moet besparen, dat wisten we al. Minister Bourgeois besliste daarom vanaf 1 januari 2011 de onderhoudspremies voor onroerend erfgoed van steden en provincies af te schaffen.
Hiermee worden twee vliegen in één klap geslagen. Minder uitgaven voor de Vlaamse overheid en meer verantwoordelijkheid voor de gemeenten. ‘Responsabilisering’ om het met lievelingsterm van de N-VA te zeggen.

Een voorbeeld van goed bestuur was de beslissing van de Vlaamse Regering echter geenszins. “Bij de Vereniging van Vlaamse Steden en Gemeenten (VVSG) en Vereniging van Vlaamse Provincies (VVP) viel men compleet uit de lucht”, stelt Vlaams Parlementslid Bart Caron (Groen!) vast. “De beslissing werd zonder enig overleg genomen, hoewel ze toch aardig wat financiële gevolgen heeft voor de gemeenten.” Behoorlijke bestuur? Zelfs de SARO (strategische adviesraad ruimtelijke ordening en onroerend erfgoed) of de Koninklijke Commissie voor Monumenten en Landschappen, toch de experten ter zake, werden niet geconsulteerd. De eigen administratie van de minister hoorde het in Keulen donderen.
Het schrappen van de gewestelijke toelage, ten belope van 40% van de kosten, bij het gewone onderhoud van het gemeentelijk onroerend erfgoed is een fikse streep door de rekening van de gemeenten die het goed menen met hun erfgoed. Als goede huisvader weten we immers allemaal dat een regelmatig onderhoud de beste preventie is tegen dure renovaties en restauraties.

Net daar zit er volgens Caron nog een ranzig kantje aan de regeringsbeslissing. “Het wordt voor de gemeenten lonend om hun erfgoed te laten verkrotten. Dan kunnen ze plots weer wel gaan aankloppen bij de Vlaamse overheid voor steun bij de restauratie.”

Bart Caron kan zich dan ook niet voorstellen hoe minister Bourgeois, net als hijzelf toch een behoeder van ons erfgoed, tot zo een ondoordachte beslissing kon komen. “ De zorg voor ons erfgoed kan enkel gebeuren in een partnerschap van alle overheden, omdat het zo kwetsbaar is en een ruim draagvlak nodig heeft. Voor een besparing van een luttele 1,8 miljoen euro, voor de fetisj van de sluitende begroting, doorbreekt minister Bourgeois deze logica.”

Opmerkelijk was dat de duidelijk geprikkelde minister tijdens de commissievergadering deze ochtend ook kritiek kreeg vanuit de meerderheid. Valerie Taeldeman (CD&V) zei de beslissing te betreuren. Ook zij vreesde dat het niet langer investeren in onderhoud zou leiden tot meerkosten bij restauraties.
Johan Sauwens, eveneens CD&V, wees vooral op de nefaste invloed op het onderhoud van ons kerkelijk erfgoed.  Een vrees die gedeeld werd door de Brugse schepen Mercedes Van Volcem (Open VLD), vermits haar binnenstad voor één vierde bestaat uit kerken, kapellen en kloosters. “Tenzij men deze gebouwen natuurlijk kan beschouwen als ZEN-monumenten (zonder economisch nut)”. De ZEN-monumenten en molens ontsnappen immers aan de maatregel en zien hun subsidiepercentage zelfs verdubbelen tot 80%.
Minister Bourgeois moest haar daar in ontgoochelen, maar ontgoochelde ook met zijn algemene antwoord vol platitudes: “Er moeten keuzes gemaakt worden, en keuzes doen pijn”, “De meeste besturen zijn goede huisvaders” en “Laten we hopen dat het meevalt met die nefaste gevolgen”.

Bart Caron kan niet anders dan besluiten met: “Ik hoop het ook”. Groter dan zijn hoop is echter zijn vrees dat de afbouw van onderhoudssubsidies een opstap is naar de afbouw van restauratiepremies. De conceptnota voor een nieuw erfgoeddecreet wijst alvast in die richting.

Vlaanderen kan dan de voorbeeldige regio zijn die massaal zijn onroerend erfgoed beschermt, maar het kostenplaatje van die bescherming wel schaamteloos doorstuurt naar de lokale overheden. We zullen het maar responsabilisering noemen, zeker…

Bart Caron
Vlaams Parlementslid Groen!
0477/49 58 10

---

Open brief aan minister Joke Schauvliege

Ingediend op oktober 28th, 2010 door bartcaron

Geachte mevrouw de minister

Het zal u waarschijnlijk niet ontgaan zijn dat uw plannen om de zes Vlaamse kunstinstellingen te hervormen voor de nodige deining heeft gezorgd, dit zowel binnen als buiten de sector. De ontstane commotie werpt vragen op, die op zich nog niet zozeer gaan over de uiteindelijke invulling van uw plannen, maar wel over de manier waarop. Iedere Vlaamse volksvertegenwoordiger weet dat er bespaard moet worden, dit is niet alleen een gegeven, maar een opgave. Een heuse denkoefening die moet worden gemaakt en waar wij als constructieve oppositiepartijen willen aan meewerken. Maar om die denkoefening te maken, vinden we dat hier op een gefundeerde en gestructureerde manier moet aan gewerkt kunnen worden.

Op woensdag 10 november staat een toelichting gepland op de agenda van de Commissie Cultuur, Jeugd, Media en Sport van het Vlaams Parlement. Omdat wij geen vragen om uitleg mochten indienen rond dit onderwerp, dit in afwachting van uw toelichting, willen wij wel met een open vizier en met alle documenten ter zake naar die vergadering komen. Daarom vragen wij u dan ook om alle adviezen van de internationale beoordelingscommissies met betrekking tot de artistieke beoordeling, alsook die van de administratie met betrekking tot de zakelijke beoordeling op voorhand toegestuurd te krijgen. Daarnaast vinden wij dat in het kader van de transparantie de aanwezigheid van de betrokken instellingen absoluut noodzakelijk is, gelieve dan ook de voorzitter van de commissie te verzoeken deze uit te nodigen op de vergadering van woensdag 10 november 2010.
De berichtgeving over uw plannen, kent één rode draad: een weinig transparante communicatie en één grote onbekende: wie heeft wie gezien en wanneer was er voorafgaandelijk overleg? Daar u stelt dat wel degelijk overleg werd gepleegd, vragen wij u dan ook een overzicht van de voorafgaandelijke gesprekken. Tenslotte verzoeken wij u ons de cijfers te bezorgen van de subsidies die u van plan bent in de nieuw af te sluiten beheersovereenkomsten te hanteren.

Mevrouw de minister, wij willen geen voorafname doen van het debat ten gronde over uw hervormingsplannen, maar gezien de grote impact die deze zullen hebben, moeten we met de nodige kennis van zaken over uw beweegredenen kunnen oordelen. Wij hopen dan ook op uw verdere constructieve medewerking om het debat in alle transparantie te kunnen laten plaatsvinden. Op onze medewerking mag u alvast rekenen.

Met oprechte groeten

Jean-Jacques De Gucht
Bart Caron
Herman Schueremans
Annick De Ridder
Sven Gatz
Filip Watteeuw

---

Het groene antwoord op het onsamenhangende Groenboek Interne Staatshervorming

Ingediend op oktober 5th, 2010 door bartcaron

Van provincies naar moderne stads- en streekgewesten

Het Groenboek van Vlaams minister Bourgeois voor een Vlaamse Interne Staatshervorming stelt heel wat terechte vragen zoals de verrommeling van de verschillende bestuurniveaus maar draagt geen echte oplossingen aan. Een echte oplossing is het vervangen van de provincies en ondemocratische intermediaire structuren door moderne stad- en streekgewesten die democratisch verkozen worden. Groen! zal hiervoor een decreet neerleggen.
Vlaams parlementslid Bart Caron die het Groenboek geanalyseerd heeft, blijft op zijn honger zitten: “Het Groenboek is veel te weinig kritisch voor de verrommeling die bestaat op het Vlaamse niveau zelf en bij diensten die gedeconcentreerd zijn zoals bijv. milieu, stedenbouw, onroerend erfgoed, … Vanuit een Keizer Koster mentaliteit wil Vlaanderen geen bevoegdheden en middelen afstaan aan de lokale besturen. Op die manier wordt een interne staatshervorming op basis van het principe van de subsidiariteit, beslissen zo dicht mogelijk bij de burger, onmogelijk.”
Groen! formuleert daarom een eigen visie op de interne staatshervorming die wel sluitend is: vervang de provincies binnen twee bestuurstermijnen door stads- en streekgewesten. Dat kan op basis van een besluitvorming van onderop. Gemeenten kunnen zelf beslissen om samen te gaan. Het Vlaams gewest kan dat financieel aanmoedigen. Tegen 2024 worden overal stads- en streekgewestraden verkozen.
De stads- en streekgewesten krijgen een gesloten pakket bevoegdheden (economische ontwikkeling, wonen, maar ook bovenlokale welzijnszorg en culturele infrastructuur,..). De tussenstructuren worden op maat gesneden van de stads- en streekgewesten en vallen onder de bevoegdheid van de verkozen stads- en streekgewestraden. Gouverneurs worden afgeschaft. Aan het eind van de rit bestaan er dus maar drie bestuursniveaus meer die allemaal democratisch verkozen zijn: lokaal (gemeenten), bovenlokaal (= stads- en streekgewesten) en Vlaams.
“Het regionale niveau is voor Groen! het meest natuurlijke en het meest geëigende bestuursniveau om een vernieuwend en daadkrachtig beleid te voeren en bovenlokale diensten aan te bieden. De schaal van de provincie is dikwijls te groot en de provincie ligt voor veel mensen te ver weg. Het niveau van een stad- of streekgewest is de ideale schaal om de transitie naar een duurzame economie en samenleving te realiseren. Voorbeelden uit het buitenland zoals o.a. de Communauté Urbaine Lille hebben dit reeds bewezen,” besluit Caron die eerstdaags een decreet zal indienen tot instelling van stads- en streekgewesten.

---

Groen! Kortrijk wil méér openingsuren op het containerpark

Ingediend op september 7th, 2010 door bartcaron

Groen! Kortrijk stelt teleurgesteld vast dat er fors geknipt is in de openingsuren van de Kortrijkse containerparken. Philippe Avijn, gemeenteraadslid van Groen! Kortrijk: “In volle vakantietijd vond ik een nota van het stadsbestuur in de brievenbus met de nieuwe openingsuren van de containerparken vanaf 30 augustus 2010. Behalve voor de Karel de Goedelaan worden de openingstijden fors teruggeschroefd zowel in de Lage Dreef (van 22,5 naar 18,5) als op de Maandagweg (van 21,5 naar 17) maar vooral aan de Rollegemseweg (van 22,5 naar 14) . Weg met de planning die te vinden is in de ophaalkalender 2010.”
Nochtans bestaat er in Kortrijk zoiets als een milieubeleidsplan. Daarin staan een aantal gerichte maatregelen om in Kortrijk het aangeboden restafval te verminderen (nu rond de 150 kg per inwoner per jaar ). Afval voorkomen blijft natuurlijk de beste oplossing . Maar Groen! Kortrijk wil ook recyclage en hergebruik alle kansen geven . We zijn koploper in Europa wat recyclage betreft en dat willen we zo houden.
“Het getuigt van slecht milieubeleid om de containerparken minder uren open te houden . Deze nieuwe regeling schroeft de dienstverlening terug voor de inwoners van Kortrijk en zijn deelgemeenten. Mensen moeten de kans krijgen om meerder keren per week, ook op maandag , naar het containerpark te komen. Dit is een zoveelste verkapte besparingsmaatregel. Dit keer ten koste van het milieu.”

Philippe Avijn, gemeenteraadslid Groen!
David Wemel, voorzitter Groen! Kortrijk

---

Het meer dan verhelderende Vlacoro-advies over Chartreuse: knoeiwerk bestraft!

Ingediend op augustus 31st, 2010 door bartcaron

Het is interessant even stil te staan bij de argumenten die de Vlacoro zelf gebruikt om haar negatief advies ten formuleren over het Deelgebied 26 van het RUP stedelijka afbakening Brugge, meer bepaald het Gebied voor stedelijke activiteiten, Chartreuse. Groen! kan deze elementen alleen bijtreden. Meer zelfs, het advies sluit naadloos aan bij wat Groen! zelf altijd al heeft gesteld, ook voor Oostkampse baan.. En had men toen meer oor gehad naar de onderbouwde argumenten tegen de Chartreuse-site dan hadden we nu een positief advies kunnen hebben voor een alternatief…

Hieronder volgend alleen citaten uit dat advies.

Het algemeen advies luidt als volgt: “Vlacoro adviseert ongunstig op basis van de grondige analyse en beoordeling van de ingediende bezwaren en adviezen. Ze wijst onder meer op de talrijke fouten en slordigheden in de toelichtingsnota, de onvoldoende onderbouwing, de impact op de leefbaarheid en de woonkwaliteit, de overstromingsgevoeligheid van dit deelgebied, het ontbreken van een globale mobiliteitsvisie, de knelpunten inzake het plan-mer-proces en de negatieve milieueffecten.”

Hieronder een aantal citaten uit de bespreking door de Vlacoro van de ingediende bezwaren.

a. Vlacoro wijst op de talrijke fouten en slordigheden in de toelichtingsnota en de stedenbouwkundige voorschriften. Het getuigt van een grote onzorgvuldigheid bij de opmaak van de bepalingen voor dit deelgebied. (…) Het is een essentiële voorwaarde dat voor een dergelijk belangrijk planningsproces wordt uitgegaan van correcte cijfers en analyses.

b. Volgens Vlacoro moet m.b.t. het programma, de capaciteiten en de mogelijke infrastructurele ingrepen zoals: station, wegeninfrastructuur, parkings, infrastructuur en oefenvelden, nog heel wat worden uitgeklaard. Bovendien gaat ook de sportverenigingen, voor wie het multifunctioneel stadion in eerste instantie is bedoeld, niet akkoord met het ontwerp RUP.. (…)

d. Ten aanzien van de afbakeningslijn – en het vastleggen van de grens tussen stedelijk gebied en buitengebied – vraagt Vlacoro de aandacht voor de diverse uitspraken inzake bestendiging van het open ruimte karakter van dit gebied.

e. (…) Vlacoro ondersteunt de talrijke vaststellingen dat er onvoldoende rekening wordt gehouden met de ruimtelijke draagkracht, de gevolgen voor het leefmilieu en de culturele, economische, esthetische en sociale gevolgen. (…)

f. (…) Niettemin is het vanuit dit plan-MER reeds verkregen beeld t.a.v. de Chartreusesite bijzonder negatief en zijn volgende duidelijke conclusies naar voor gekomen:
1) Over de inplanting van het voetbalstadion worden de conclusies uit het MER overgenomen in de toelichtingsnota blz. 33 en 34 ‘ Vanuit milieuoogpunt is de huidige locatie Jan Breydel geschikt mits toepassing van een afdoend mobiliteitsconcept…..Locaties met relatief beperkte milieueffecten: De Spie en Blankenbergse steenweg.Locaties met significant negatieve effecten: Chartreuse en Oostkampse baan’. Vlacoro merkt op dat de argumenten om bij opstellen van het RUP de minst geschikte locatie te kiezen volledig afwezig zijn.
2) In de passende beoordeling worden de effecten op beschermde soorten ( ingekorven vleermuis) weergegeven:‘milieueffecten zijn zeer significatief negatief…. Er kan niet a priori worden aangenomen dat betekenisvolle aantasting uitgesloten is…. (…) Gezien het om een Europees beschermde soort gaat moet volgens Vlacoro hiermee terdege rekening gehouden worden. (…)

h. Het ontbreken van een globale mobiliteitsvisie en mobiliteitsstudie voor dit deelplan is een belangrijke tekortkoming van dit ontwerp RUP. De stedenbouwkundige voorschriften beperken zich enkel tot een duiding van de mobiliteitsproblematiek.

i. Vlacoro neemt akte van de diverse bemerkingen die wijzen op het feit dat het plan-MER vertrekt van zeer optimistische cijfers. Ze vraagt de aandacht van de ontwerper voor de talrijke bezwaren die hieromtrent geformuleerd worden. Er zijn tal van knelpunten inzake een goede ontsluiting van dit gebied en ook inzake de parkeermogelijkheden. (…)

j. Het plan-MER (deel 3 pag. 119) komt tot het besluit dat deze locatie door zijn ligging in de groene gordel een afname, versnippering en verstoring van deze groene gordel inhoudt.

k. Ook het zeer significant negatieve effect t.a.v. de waterhuishouding wordt in de conclusie van het plan-MER sterk onderlijnd. Het gebied Chartreuse kent een belangrijke overstromingsproblematiek. De realisatie leidt tot zeer significant negatieve effecten. (…)

p. Vlacoro neemt kennis van dit bezwaar vanwege de betrokken sportverenigingen. In essentie stelt dit bezwaar dat de voorzieningen niet beantwoorden aan de op heden gestelde eisen. Vlacoro is van mening dat deze bemerkingen en vragen, die alle betrekking hebben op de haalbaarheid en de realiteitszin van het geplande project, minstens in het vooroverleg aan bod dienden te komen. Het komt Vlacoro voor dat een voorafgaande consultatie van de betrokken sportverenigingen elementair is. Vlacoro wijst op de verkeersproblematiek en op het gebrek aan visie voor een volwaardige ontsluiting van dit deelgebied.

u. De toelichtingsnota (pag. 284) verduidelijkt dat voor de voorziening van het jeugdvoetbalcentrum en oefenvelden (art. 26.10) er bewust werd voor gekozen om hier geen parkeergelegenheden te voorzien. Parkeerzones moeten voorzien worden op de Chartreusesite. Dit geldt ook voor de nodige voorzieningen (o.a. sanitair, kleedkamers). Vlacoro ondersteunt deze visie om hier geen extra ruimte te voorzien voor parkeergelegenheden en gebouwen. Vlacoro wijst op de verkeersproblematiek en op het gebrek aan visie voor een volwaardige ontsluiting van dit deelgebied.

v. Vlacoro verwijst tevens naar een minstens in overweging te nemen suggestie van verschillende bezwaarindieners om de oefenvelden op de Jan Breydelsite te houden.

Het advies van Vlacoro is heel duidelijk: nee aan Chartreuse. Het is daarenboven vernietigend voor het ingediende dossier voor dit deelgebied. Het dossier bevat talrijke fouten en slordigheden, het is onvoldoende onderbouwd, er is een te grote impact op de leefbaarheid en de woonkwaliteit, er is te weinig rekening gehouden met de overstromingsgevoeligheid, er onbreekt een globale mobiliteitsvisie, en er zijn tal van negatieve milieueffecten.
Een rode kaart met langdurige schorsing, zo gaat dat normaal in het voetbal. Het is dan ook dringend om het geweer van schouder te veranderen. Groen! vraagt aan de Vlaamse regering om dit dossier ernstig te bekijken en een wijze beslissing te nemen op basis van dit advies.
Chartreuse terug naar af dus, maar die gelegenheid kan de regering samen te baat nemen om overleg te plegen met het stadsbestuur, met RESOC, met de voetbalclubs, met de bevolking, de randgemeenten, de handelaars en de bedrijfswereld.

Bart Caron, Vlaams volksvertegenwoordiger,
Sammy Roelant, voorzitter Groen! Brugge,
Martine De Meester, gemeenteraadslid Zedelgem,
Geert Vercruyce, gemeenteraadslid Oostkamp
 
Contact: Bart Caron, 0477 495810.

---

Groen! pleit voor wijze oplossing voetbalstadion,

Ingediend op augustus 29th, 2010 door bartcaron

Maar ziet politici die hun verantwoordelijkheid afschuiven

De Vlaamse Commissie voor Ruimtelijke Ordening heeft advies uitgebracht over de afbakening van het regionaal-stedelijk gebied Brugge. De bouw van een voetbalstadion in Chartreuse is een onderdeel van dat advies, maar is eigenlijk slechts een klein onderdeel.
“Welk spel wordt hier gespeeld?” vraagt Groen! zich af. Bart Caron, Vlaamse volksvertegenwoordiger kreeg namelijk bij de Vlacoro te horen dat het advies nog niet helemaal klaar is en pas volgende week kan worden vrijgegeven. Enkele leden van de Vlacoro die wonen in het Brugse, konden het lekken blijkbaar niet laten. Welke belangen spelen hier? Willen sommigen olie op het vuur gieten? Of op de golven?
Groen! wil pas ten gronde een standpunt innemen als het de documenten kan bestuderen, en dat kan pas nadat ze zijn vrijgegeven. Minstens even belangrijk is de vraag of de Vlacoro ook negatief is over de plannen voor een hoofdkwartierenzone in de Chartreuse.
Groen! ziet vooral politici uit de Brugse meerderheid die de verantwoordelijk naar elkaar en naar de Vlaamse overheid afschuiven.

Groen! blijft bij zijn oorspronkelijk standpunt dat de inplanting van het Club en Cercle Bruggestadion in de Chartreuse weinig onderbouwd, onrealistisch en onwenselijk is. Het door RESOC ingediende plan lijkt op een document pro forma, omdat dit nu eenmaal moest en men de supporters wou sussen. Het is die zwakke onderbouw die volgens onze bronnen nu heeft geleid tot dit negatief van Vlacoro. Wie zijn gat verbrandt moet op de blaren zitten.

De problemen met dit dossier zijn talrijk.
Er is vooreerst geen draagvlak voor dit project. Naast het gemeentebestuur van Zedelgem verzetten zich zowat de helft van de aangesproken gesprekspartners (cf. RESOC-studie) zich tegen het voorstel. Naar hen werd blijkbaar wel geluisterd door de Vlacoro.
Daarnaast blijkt er geen enkele rechtszekerheid voor de uitvoering van het project. RESOC stelde voor aan de minister om vlug een GRUP te maken nog voor de afbakening van het stedelijk gebied er is. Met andere woorden de procedure moet omzeild worden om een rechtszekere realisatie te verkrijgen. Mocht de Vlaamse regering het negatief advies van Vlacoro naast zich neerleggen, dan zal de regering dat buitengewoon goed moeten argumenteren. Het levert in elk geval munitie om de beslissing aan te vechten bij de Raad van State – wat wij dan ook zullen doen.

Merkwaardig genoeg schuiven de politici van de meerderheid graag de bal naar elkaar door, terwijl ze zelf mee hebben gekozen voor deze piste. Óf de procedure is te verlammend aldus Open VLD – in de oppositie in het Vlaams parlement – óf het gaat om een keuze van de Vlaamse regering aldus de burgemeester, terwijl de CD&V-fractie in de Brugse gemeenteraad zelf koos voor de locatie Chartreuse, óf er wordt gewaarschuwd voor een juridisch steekspel, óf er stonden fouten in het dossier van de Vlaamse regering aldus de RESOC-voorzitter, terwijl hij maar al te graag de opdracht aanvaardde. Alle actoren willen de schuld op de schouders van anderen laden. Flauwekul: ze kozen zelf voor deze richting.

De mobiliteit van en naar het stadion is ongetwijfeld ook een element dat mee heeft gespeeld in dit negatieve advies. Reeds eerder maakte de Brugse mobiliteitscel brandhout van het voorgestelde aantal parkeerplaatsen, het aantal passagiers per wagen, de cijfers rond openbaar vervoer én die van fietsgebruik. Daarnaast moet er voor miljoenen aan bijkomende infrastructuur worden aangelegd, gelden die nergens zijn toegezegd.

Groen! wenst Club en Cercle een mooie voetbaltoekomst toe, en staat achter de kandidatuur voor WK-wedstrijden in 2018 in Brugge. Net daarom kiezen we voor een realistische, haalbare optie. Als het huidige doodgeboren amateurisme met de Chartreusesite de maatstaf is voor het nieuwe project, hoe kunnen we dan ooit hopen om een organisatie als het WK naar hier te halen? Wij zouden (blijven) kiezen voor een realistische uitbouw van het Jan Breydel-stadion. Het is de beste, zo niet de enige juridisch, financieel en planmatig haalbare (en ecologisch meest logische) mogelijkheid om een kans te maken op het WK en voor de verdere uitbouw van de clubs. Maar ja, we hebben de indruk dat sommigen liever helemaal niets willen realiseren…

Bart Caron, Vlaams volksvertegenwoordiger,
Sammy Roelant, voorzitter Groen! Brugge,
Martine De Meester, gemeenteraadslid Zedelgem,
Geert Vercruyce, gemeenteraadslid Oostkamp

---

Groen! vraagt stad Kortrijk dringende noodhulp voor Pakistan

Ingediend op augustus 20th, 2010 door bartcaron

We kunnen niet onberoerd blijven bij de dramatische omstandigheden waarin het noodlijdende Pakistan zich nu bevindt. Ons stadsbestuur kan niet lijdzaam toekijken zonde haar eigen steentje bij te dragen. Groen! vraagt aan het college van burgemeester en schepenen van de stad Kortrijk om dringend noodhulp te verlenen aan het noodlijdende Pakistan. De stad Kortrijk heeft een budget voor noodhulp van 12.500 euro. Vroeger was dat 25.000 euro, maar is in alle stilte teruggebracht tot de helft. Kwestie van prioriteiten, zeker? Niettemin zijn er elk helaas jaar rampen waarbij dringende noden dienen gelenigd te worden.
Vorig jaar steunde de stad de actie van het Glazen Huis van Studio Brussel. De burgemeester trok daarvoor toen naar Gent waar het Glazen Huis opgesteld stond.
Nu vragen we om het geld dringend vrij te maken voor Pakistan. Het is misschien minder spectaculair maar des te belangrijker.

Pakistan werd de afgelopen weken heel zwaar getroffen door overstromingen. Deze hebben een noodsituatie veroorzaakt voor 15 tot 20 miljoen mensen. Dit is bijna het dubbele van de Belgische bevolking. Het is meer dan de totale bevolking die is getroffen door de tsunami in de Indische Oceaan, en de aardbevingen in het Pakistaanse deel van Kashmir en Haïti samen. Zo zei secretaris-generaal Ban Ki-moon. En dat het dringend wordt, blijkt uit het feit dat de meteorologen nog vier weken moessonregens voorspellen.
Als het water is weggetrokken, begint de heropbouw. Men verwacht dat Pakistan een miljard dollar nodig zal hebben om zijn landbouw her op te starten. Daarnaast moet heel veel infrastructuur worden hersteld.

Bart Caron en Philippe Avijn
gemeenteraadsleden Groen!
0477/49 58 10

---