Beleidsnota Media 2004 - 2009

Ingediend op december 6th, 2004 door bartcaron

Beleidsnopta Media 2004-2009, met redenen omklede motie van de heren Carl Decaluwe, Dany Vandenbossche, Mark Demesmaeker, Bart Caron en mevrouw Margriet Hermans.

Zie:91 (2004-2005)
– Nr. 1: Beleidsnota
– Nr. 2: Met redenen omklede motie 193

het Vlaams Parlement,

– gehoord de bespreking van de beleidsnota Media 2004-2009;
– gehoord het antwoord van minister Geert Bourgeois;
– gelet op de belangrijke evoluties die het Vlaamse medialandschap momenteel doormaakt, zowel op het vlak van de technologie waar digitalisering en convergentie verder groeien, als wat betreft de betrokken markten waar zich nieuwe spelers, onder meer de telecommunicatieoperatoren, aandienen;
– gelet op het ontstaan van nieuwe distributieplatformen en -kanalen voor de transmissie van omroepsignalen, en op de behoefte aan een adequaat beleid terzake dat een divers en kwaliteitsvol media-aanbod kan garanderen;
– gelet op de waarde van een eenduidig en transparant regelgevend kader en van een correcte controle op de naleving ervan, voor de belangen van kijkers, luisteraars en lezers en voor het ontstaan van een evenwichtige en gezonde mediaomgeving waar elke marktspeler naar behoren kan functioneren;
– overwegende dat met de toename van het aantal informatiekanalen de kwaliteit, de diversiteit en de pluriformiteit van het mediaaanbod gewaarborgd moeten blijven en dat een toegankelijk, ruim en divers media-aanbod voor iedere burger de doelstelling moet zijn van het beleid betreffende de media voor morgen;

– vraagt de Vlaamse Regering bij de uitvoering van het mediabeleid, geformuleerd in het Vlaamse regeerakkoord, de Verklaring van de Vlaamse Regering en de beleidsnota Media:

1° een regelgeving uit te tekenen die een grotere financiële transparantie van de VRT waarborgt, en die een beter evenwicht tot stand brengt in de institutionele structuren van de VRT, waarbij maximaal rekening gehouden wordt met de principes van ‘deugdelijk bestuur’;

2° vooraleer de onderhandelingen over de nieuwe beheersovereenkomst met de openbare omroep van start gaan, de rol en de opdracht van de openbare omroep, onder meer inzake haar culturele, informatieve en educatieve opdracht, grondig te evalueren via een brede wetenschappelijk begeleide maatschappelijke enquête die uitmondt in een VRT-verwachtingsrapport dat als basis kan dienen voor het parlementaire debat;

3° de beperking van de reclame op de openbare omroep door te voeren door een strikte naleving van de plafonds voor radioreclame op te leggen, waarbij de terugstortingsmogelijkheid wordt opgeheven en door sponsoring op televisie te beperken tot evenementen;

4° bijzondere aandacht te besteden aan de toegang tot de audiovisuele media voor doven en slechthorenden aan de hand van een zo maximaal mogelijke ondertiteling;

5° met het oog op de maximale beluisterbaarheid van alle radio-omroepen die door de Vlaamse overheid erkend zijn, de etherimpasse op radiogebied te doorbreken, indien nodig via juridische weg;

6° de openbare en de particuliere radio-omroepen op technologisch en organisatorisch vlak op dezelfde wijze te behandelen, zodat ook particuliere initiatieven maximale ontplooiingskansen krijgen;

7° rekening houdende met de resultaten van recent wetenschappelijk onderzoek, voldoende aandacht te besteden aan een vlotte en gedemocratiseerde toegang tot de digitale media voor alle Vlamingen, in het bijzonder digitale televisie met zijn onderscheiden toepassingsmogelijkheden, onder meer in het kader van de aanpak van de digitale kloof;

8° de geschreven pers in Vlaanderen verder te steunen met het oog op de vrijwaring van een pluriforme, onafhankelijke en performante Vlaamse opiniepers, gekoppeld aan de naleving van de regels van de journalistieke beroepspraktijk en -ethiek en aan het waarborgen van de redactionele autonomie; 9° rekening houdend met hun belangrijke maatschappelijke opdracht, de economische leefbaarheid en de redactionele onafhankelijkheid van de regionale televisieomroepen veilig te stellen;

10° bij prioriteit de oprichting en de uitbouw te realiseren van een nieuw, performant, transparant en laagdrempelig toezichtorgaan voor de media in Vlaanderen: de Vlaamse Regulator voor de Media;

11° bijzondere inspanningen te leveren op alle terreinen om een volledige Vlaamse bevoegdheid voor omroep en telecommunicatie te bereiken, en nu reeds met de federale overheid te overleggen over een aantal andere moeilijkheden waarmee de mediasector geconfronteerd wordt.

Carl Decaluwe, Dany Vandenbossche, Mark Demesmaeker, Bart Caron, Margriet Hermans

Beleidsnota Sport 2004-2009

Ingediend op december 6th, 2004 door bartcaron

Beleidsnota Sport 2004-2009? met redenen omklede motie van mevrouw Margriet Hermans en de heren Johan Sauwens, Andr

De digitale kloof

Ingediend op december 1st, 2004 door bartcaron

Actuele vraag van de heer Bart Caron tot de heer Geert Bourgeois, Vlaams minister van Bestuurszaken, Buitenlands Beleid, Media en Toerisme, over computerangst en de digitale kloof in Vlaanderen.

De heer Bart Caron (Op de tribune): Mijnheer de voorzitter, leden van de regering, dames en heren, een derde tot de helft van de Vlamingen zegt een negatief gevoel te hebben bij de actuele digitale ontwikkelingen. 45 percent van de Vlamingen zegt van zichzelf niet goed met de computer te kunnen werken en 40 percent gebruikt zelfs niet eens graag een computer. Een derde van de mensen zegt hoe minder ze met een computer te maken hebben, hoe liever. De helft van de Vlamingen zegt het internet niet te begrijpen. Een derde is zelfs bang om het te gebruiken. Bijna de helft van de Vlamingen gebruikt nooit een computer en ongeveer 40 percent heeft er zelfs geen thuis.
Uit het onderzoek blijkt dat de digitale kloof in Vlaanderen veel dieper is dan gedacht. Als de computer enkel maar een voorwerp van ontspanning zou zijn, dan zou dat nog niet eens zo erg zijn. In de arbeidssituatie neemt de computer echter steeds vaker een centrale plaats in. Mensen die minder goed met de computer om kunnen, worden vaak ook op andere terreinen van de samenleving uitgesloten. Er is een absoluut verband tussen het kunnen omgaan met moderne media, mediadragers en technieken en de mate waarin iemand zichzelf kan ontwikkelen in de samenleving. Er is met andere woorden een verband met sociale uitsluiting. Mensen krijgen moeilijker toegang tot bepaalde informatie, worden in hun arbeidssituatie benadeeld, enzovoort.

De kloof is heel diep en sterk gerelateerd aan de leeftijd. Hoe ouder mensen zijn, hoe minder vaak ze een computer gebruiken. Er is ook een sterke relatie met het opleidingsniveau. Hoe lager de opleidingsgraad, hoe minder de computer wordt gebruikt. De Vlaamse Regering is zich wel bewust van het probleem. In het regeerakkoord staat: ‘We realiseren een doorgedreven actieplan om de digitalisering van de communicatie in de samenleving te ondersteunen en de digitale kloof te helpen overbruggen.’

Mijnheer de minister, wat is de stand van zaken met betrekking tot het actieplan? Kunt u al een tipje van de sluier oplichten? Ziet u een relatie met andere grotere spelers in de samenleving, zoals computerfabrikanten, distributeurs van signalen, softwareontwikkelaars, televisie? Wat kunnen we doen om de pc-loze en internetbange burger toch over de streep te halen zodat er geen sociale achterstand op dat vlak ontstaat?

Minister Geert Bourgeois (Op de tribune): Mijnheer de voorzitter, geachte collega’s, in mijn beleidsnota Media staat vermeld dat het gebruik van pc en internet stagneert. De vaststelling is niet nieuw. Ze wordt bevestigd door het onderzoek waarnaar u verwijst. Dat onderzoek op basis van telefonisch ingewonnen informatie is in 2001 door de afdeling Communicatiewetenschappen van de universiteit van Leuven uitgevoerd. Het rapport van het onderzoek wordt binnenkort gepubliceerd. Ik relativeer het onderzoek een beetje, in die zin dat het niet om een erg recente studie gaat.
De tendensen in die studie lijken me echter nog altijd geldig te zijn. Uit de studie blijkt dat maar 60 percent van de mensen zeggen een pc te hebben.

Het percentage internetgebruikers ligt nog lager. Belangrijk in die studie is inderdaad de attitude tegenover het internet. Veel mensen vinden zichzelf te oud daarvoor. Anderen zeggen dat ze daarvoor geen interesse hebben. Een derde van de ondervraagden zegt het internet niet nodig te hebben. Veel ondervraagden zeggen bang te zijn van het fenomeen. Ze weten niet hoe ermee om te gaan. Dat zijn belangrijke vaststellingen.
Hoe moeten we daarop reageren? De heer Caron is erg snel met zijn vraag voor een actieplan: mijn beleidsnota is nog maar pas in de commissie besproken. Ik wil er wel werk van maken. Ik zie drie denksporen. Een: als minister van e-government werk ik een plan uit. Ik doe dat ook als minister van Media. Twee: we moeten dat regeringsbreed aanpakken. Het actieplan Digitaal Vlaanderen, dat tijdens de vorige zittingsperiode is gelanceerd, is een zaak van alle ministers. Dat is een aangelegenheid van onderwijs, cultuur, bibliotheken. Dat is een zaak van binnenlands bestuur, want de gemeentebesturen moeten erbij worden betrokken. Het middenveld moet ook in actie komen.

Als minister voor Media kies ik voor de digitalisering van tv. We houden echter rekening met het een en het ander dat in de beleidsnota is opgenomen. De kabel- en telefoonmaatschappijen werken aan de opwaardering van hun netten. Technisch staat dat nog niet op punt.
Daarnaast is er nog het economische aspect. Men wil daaraan geld verdienen. Ten slotte is het van belang dat we de distributeurs blijven verplichten om ook nog analoog uit te zenden. Dat moet zo blijven zolang veel Vlamingen alleen analoge tv kunnen ontvangen. De omschakeling moet dus voorzichtig, gradueel en planmatig worden aangepakt. De doorbraak van digitale radio staat voor de deur. Digitale tv komt later. Ook daar moeten we in het plan rekening mee houden.

Ten slotte wil ik zeggen dat ik niet erg verrast was door de resultaten van het onderzoek. In de toelichting van de beleidsnota heb ik dat ook gezegd. We moeten alles een beetje relativeren. Welke inspanningen we ook leveren, steeds zullen er mensen zijn die niet meekunnen. We moeten dus aandacht blijven schenken aan de toegankelijkheid van de fysieke loketten.

De heer Bart Caron: Ik dank de minister voor zijn antwoord. Ik stel vast dat hij mijn bekommernissen deelt.
Televisie is de meest verspreide informatiedrager in de samenleving. Het is een droom televisie te gebruiken om ook de minder vaardige en minder ontwikkelde burgers toegang te verlenen tot de digitale wereld.
Er worden projecten op het vlak van e-government ontwikkeld, maar misschien kunnen we verdere stappen zetten.

Beleidsnota Toerisme 2005- 2009

Ingediend op november 25th, 2004 door bartcaron

Beleidsnota Toerisme 2004-2009, met redenen omklede motie van de heer Johan Verstreken, mevrouw Stern Demeulenaere en de heren Jacky Maes, Jan Loones en Bart Caron

Zie:90 (2004-2005)
– Nr. 1: Beleidsnota
– Nr. 2: Met redenen omklede motie 138

Het Vlaams Parlement,

− gehoord de bespreking van de beleidsnota Toerisme 2004-2009;
− gehoord het antwoord van minister Geert Bourgeois;
− gelet op de intenties van de Vlaamse Regering terzake, zoals geformuleerd in het Vlaamse regeerakkoord;

− vraagt de Vlaamse Regering:
1° bij de uittekening van haar toeristische beleid bijzondere aandacht te besteden aan de samenwerking van en de dialoog met alle betrokken toeristische actoren, zowel in de publieke sector als in de priv

BOIC

Ingediend op oktober 20th, 2004 door bartcaron

Actuele vraag van de heer Bart Caron tot de heer Bert Anciaux, Vlaams minister van Cultuur, Jeugd, Sport en Brussel, over de taakstelling van het BOIC.

De heer Bart Caron (Op de tribune): Mijnheer de voorzitter, mijnheer de minister, collega’s, ik sluit me aan bij de vorige spreker, maar wens ook een ander accent te leggen. Er is namelijk sprake van een trendbreuk in het land. Het BOIC is een soort bastion van het belgicisme. Naar goede oude Belgische gewoonte zijn daar altijd voorzitters aangesteld bij consensus. Dat was zo geregeld dat de machtigen in de samenleving hun krachten bundelden en een geschikte voorzitter kozen, die het elan van het belgicisme verder kon uitstralen. Dat is echter voorbij.
Merkwaardig genoeg stellen twee sportbonden, de Vlaamse sportfederaties VSF en AISF, een andere kandidaat voor dan degene die normaliter op grond van een consensus in de overlegorganen zou worden voorgedragen. Belangrijker zijn echter de uitspraken die de VSF hierover doet. Ze hebben immers bijzonder grote gevolgen voor het Vlaams topsportbeleid.

De secretaris-generaal van het VSF, de heer Poppe, werd gisteren in De Morgen als volgt geciteerd: ‘Het BOIC moet zich aanpassen aan de staatsstructuren en zich concentreren op zijn core bussiness, de selectie van atleten.’ In hetzelfde artikel staat ook een citaat van de voorzitter van de VSF, de heer Van Esser: ‘Er komt een dag dat het BOIC nog slechts onze atleten zal uitzenden naar de spelen, en dat we al het andere, tot en met de topsportprogramma’s, in eigen Vlaams beheer zullen onderbrengen. Er is dus niet alleen een breuk in de communautaire handelwijze van het BOIC, maar ook een op het vlak van de potentiële toekomstige rol van het BOIC en het Vlaams topsportbeleid in het bijzonder.

Mijnheer de minister, deze evolutie kan van groot belang zijn als de kandidaat van de sportbonden, de heer Housiaux, wordt aangesteld. Hoe staat u tegenover de visie van de VSF dat de taakstelling van het BOIC beperkt moet worden?

Minister Bert Anciaux (Op de tribune): Mijnheer de voorzitter, dames en heren, dat er twee actuele vragen worden gesteld over de problematiek van het BOIC heeft alles te maken met het feit dat het BOIC zich niet heeft aangepast aan de staatshervorming. Dat is voor een groot deel ook de reden van het debat over de kandidaturen voor het voorzitterschap.
De Vlaamse Regering heeft op zich geen bevoegdheid op het vlak van het aanduiden van de voorzitter, maar de hele zaak is natuurlijk van groot belang voor de ontwikkeling van het topsportbeleid in Vlaanderen.
Ondertussen zijn er twee kandidaturen. Ze worden deze week onderzocht en volgende week weten we of ze worden aanvaard door het BOIC. Mijns inziens is de huidige activiteit van de heer Housiaux in strijd met artikel 3 van de statuten van het BOIC. Ik weet natuurlijk niet of hij die activiteit blijft uitoefenen in de toekomst. Op 17 december wordt over de kandidaten gestemd door de bonden. Het is natuurlijk niet zeker dat voor een van beide kandidaten zal worden gekozen.

Ik spreek me niet uit over de kandidaturen als dusdanig. Ik ga ervan uit dat in 2004 de toekomstige voorzitter van het BOIC Nederlandskundig is. Nu zijn er twee kandidaten, de heer Housiaux en de heer Beckers – en ik spreek zijn naam op zijn Frans uit. Mijnheer Van Dijck, ik zou het trouwens niet hebben over een tandem tussen de heer Beckers en Eddy Merckx, want beide heren zijn niet aan elkaar gelinkt. Niet alles wat in de pers staat, klopt.
Ik wil dat rekening wordt gehouden met het programma van de kandidaten. Het VSF stelt voor om samen met de Franstalige liga van sportfederaties te bekijken of het BOIC op een meer confederale manier kan werken. Dat interesseert me vanzelfsprekend wel. De toekomstige rol van het comit

Verbod op alcoholreclame

Ingediend op oktober 6th, 2004 door bartcaron

Actuele vraag van de heer Bart Caron tot mevrouw Inge Vervotte, Vlaams minister van Welzijn, Volksgezondheid en Gezin, over eventueel overleg met de federale overheid betreffende een mogelijk verbod op alcoholreclame en de gevolgen hiervan.

De heer Bart Caron (Op de tribune): Mijnheer de voorzitter, dames en heren ministers, collega’s, tijdens het afgelopen weekend was er in de pers heel wat te doen over het zogenaamde alcoholplan van federaal minister van Volksgezondheid, de heer Demotte. Hij wil de reclame voor alcohol aan banden leggen. Hij schuift daarbij een aantal specifieke voorwaarden en bepalingen naar voren die te maken hebben met reclame die gericht is op jongeren onder de 16 of 18 jaar.
De motieven van minister Demotte zijn van preventieve aard. Hij maakt in zijn plan echter geen onderscheid tussen licht alcoholische dranken en sterk alcoholische dranken. Er is ook geen overleg geweest met de doelgroep. Met de doelgroep bedoel ik niet alleen de drankproducenten maar ook de consumenten, en dan meer bepaald de jongeren. Nochtans worden heel wat jeugdclubs, festivals, rockorganisaties, enzovoort in sterke mate gesponsord door die producenten. De producenten hebben via de pers laten weten dat de ruime toepassing van dat alcoholplan zeker voor problemen zal zorgen in verband met de sponsoring. Wat mij echter vooral intrigeert, is dat Vlaanderen uitdrukkelijk bevoegd is voor het gezondheidsbeleid en voor de preventieve gezondheidszorg terwijl het precies een federale minister is die met dit plan uitpakt.

Mevrouw de minister, heeft de Vlaamse Regering hierover al een standpunt ingenomen? Zo niet, zal dat dan nog gebeuren? Wat is uw visie hierop?

Minister Inge Vervotte (Op de tribune): Het doel van de gezondheidszorg, met name een gezonde bevolking via preventiestrategieën, is inderdaad een Vlaamse aangelegenheid. Een van de instrumenten daartoe is echter een federale aangelegenheid, meer bepaald de reclame.
In de cel Gezondheidsbeleid heeft minister Demotte aangekondigd dat hij van plan was om terzake een striktere reglementering toe te passen. De Vlaamse administratie was daarbij aanwezig. Op 24 september 2004 hebben wij een specifiek advies gegeven over de preventiemaatregelen voor zwangere vrouwen.
Alles wat te maken heeft met het verbod op en het beperken van alcoholreclame voor jongeren sluit aan bij een internationale strategie inzake de alcohol- en drugsproblematiek, en is ook opgenomen in het Europees actieplan 2000-2005. Ik ben daar niet voor bevoegd maar ik wil het wel uitdrukkelijk onderschrijven.

Wat uw concrete vraag betreft over het feit dat er geen verschil wordt gemaakt tussen lichte en sterke alcohol is onze houding dat preventieve maatregelen inzake het – overmatig – gebruik voor onsbelangrijk zijn. Voor ons moet er niet noodzakelijk een verschil worden gemaakt tussen lichte en sterke alcohol. De nadruk moet vooral liggen op het inperken van het gebruik en vooral het overmatig gebruik.
Wat de socio-culturele verenigingen betreft, wendt u zich best tot minister Anciaux. Uiteraard zal het ook in die sector een impact hebben. Ik kan echter niet in zijn naam antwoorden.

De heer Bart Caron: Mevrouw de minister, ik dank u voor uw antwoord. Ik heb geen bijkomende vragen.