Breaking News: gedaan met gekreun

Ingediend op februari 14th, 2012 door bartcaron

Deze dagen worden de nieuwsuitzendingen op radio en televisie overspoeld door het belangrijkste cultureel nieuwsfeit van deze eeuw uit de lage landen: de Kreuners houden ermee op.
Waren ze nog niet gestopt? Ik dacht dat ze een reünie aankondigden, of het zilveren jubileum van hun stilgevallen gekreun. Maar nee oh nee, niks daarvan. Ze hebben besloten er een punt achter te zetten. Cultureel Vlaanderen zit in zak en as. De tranen rollen over de wangen van de programmatoren van Vlaanderens cultuurcentra, de ceo’s van onze muziekfestivals zien hun winstcijfers ineenstorten. Alleen de platenmaatschappij is tevreden. Oneindig de heruitgave van compilaties, The Best off, Greatest Hits, de vroege jaren, de late jaren, de rode en de blauwe periode. Ik wil je.

Op Twitter maakte de VRT er breaking news van. Zoiets gebeurt amper vier keer per jaar. Het betreft geen “moeraskoorts door vuil water” of “ de laatste Sovjet wacht hier en nu op een trein”. Het is nieuws van het type “Vliegtuigen vliegen de twintowers binnen”. Er is nu dus een tweede nieuwsfeit dat het voorbije decennium beheerst. Zelfs Whitney Houston moest sterven om uit de schaduw van de Kreuners te geraken. Zij heeft stijl. Althans, dat dacht ik.

Ook gemerkt waar de grote persconferentie plaatsvond? In Hombeek, of all places. Dit had in de AB gemoeten, of in Vorst-Nationaal of welke mythische rocktempel ook.

Zijn we nu op ons gemak voor de komende 20 jaar? Nee oh nee. Zijn we af van de couscouskreten? Ik raad hen aan wat anders te zoeken zodat ze toch iets om handen hebben en wij rust krijgen. Een tv-programma presenteren, een marathonrally rijden, een berg beklimmen, naar de Noordpool stappen of simpelweg de dans der onschuld dansen met zichzelf … Mogelijkheden zat.

Ze moeten nu vooral van de podia wegblijven, werken aan hun ‘eeuwig jong’-imago, maar zeker een mythe opbouwen, als testosterontegenhanger van hun icoon Chris Lomme, de legende van de eerste en beste Vlaamsche rockgroep. Concurrentie is er niet, toch niet van generatiegenoten Ivan Heylen of Jef Elbers.
Dat ze een voorbeeld nemen aan de Beach Boys die een kwarteeuw onderdoken, en in Californië surfend genoten van hun auteursrechten, ook al regent het meer dan vroeger.  Zij kwamen voor een keer opnieuw, gezellig samenzijnd, op het podium, onlangs bij de uitreiking van de Grammy Awards. Dat is pas een comeback.
De Kreuners moeten nog minstens wachten tot 2023, 50 jaar na oprichting. Ze zijn dan nog jonger dan de Beach Boys, denk ik, maar toch zal de roep ‘kom terug, ik mis je’ niet meer te verstommen zijn.

Hoofdredacteuren van kranten en andere media zijn niet zo jong meer. Verklaart dat het brekende karakter van dit nieuwsitem? In tegenstelling tot de jonge generatie muziekrecensenten en eindredacteuren die vreemd opkijken bij de heisa. De Morgen had het decent over Walter Grootaerts, dus met ‘t’ voor de ‘s’. Haha.

Liever 5 jaar te vroeg dan 2 jaar te laat, zie Walter Grootaers op de persconferentie. Eindelijk een mens die de uitweg uit het debat over de pensioengerechtigd heeft gevonden.