Dienstencheques, kinderopvang en fiscale aftrek

Ingediend op november 25th, 2005 door bartcaron

De stoelen in het parlement verslijten snel. Sommige wielen haperen, leuningen zijn onbetrouwbaar, de bekleding verschraalt al een beetje. Gelukkig hebben ze nog geen houtworm. Of toch?

Onze regerende meerderheid in het Vlaams parlement begint ook al tekenen van slijtage te vertonen, slijtage op de onderlinge relaties. Wat is er aan de hand? Onvrede omdat er te weinig resultaten worden bereikt? Verkiezingen in zicht? Te weinig scoringskansen in een te grote coalitie? Geen geld genoeg voor beleid? Persoonlijke ambities?
Het is als houtworm, traag borend, eerst onzichtbaar. Dan moet je snel handelen. Deze houtworm ondermijnt de stoel van de regeerders. Hij doet dat door politieke koorts op te wekken. Eerst in de Vlaamse regering en nu verovert dat beest de stoelen het Vlaams parlement. In zo’n klimaat beginnen partijen te ‘eisen’. Ze willen afdwingen en vervolgens scoren. Kijk maar de krantentitels, het is het ene incident na het andere.
Deze week was bijv. het geval voor de dienstencheques bij de kinderopvang. De VLD ‘eist’ dat symbooldossier op …. Waar gaat het over? Dat je er kinderopvang mee mag betalen, bij je thuis voor je kinderen kan laten zorgen. Zoals nu al veel mensen doen voor schoonmaak of klusjes. De werknemer krijgt via een organisatie of een interimkantoor een normaal loon en een normale arbeidsovereenkomst. De gebruiker betaalt 6,7 euro per uur, de (Vlaamse) overheid legt er zowat 15 euro bij. En die gebruiker mag de kost dan nog eens aftrekken van zijn belastbaar inkomen. Handig, het bestrijdt zwart werk en bezorgt een job aan mensen voor wie dat niet zo makkelijk is. Zelf profiteren we ook van; er komt iemand bij ons thuis schoonmaken die we betalen met dienstencheques. Dank u wel vadertje staat.

En nu ook voor kinderopvang? Toch niet voor normale kinderopvang, daar zijn onthaalouders en allerlei voorzieningen voor, al zijn er nog een pak opvangplaatsen te kort. Maar er zijn mensen die problemen hebben om bijv. ’s ochtends vroeg of ’s avonds laat opvang te vinden. Vroeger zorgde het familiaal netwerk of de partner wel voor. Maar ja, er moeten steeds meer mensen werken op vreemde uren, in ploegenarbeid, in vroege of late shifts in ziekenhuizen, restaurants, winkels, … want we willen toch zo’n flexibiliteit van iedereen (sic). En er zijn steeds meer alleenstaande moeders. Die vinden niet makkelijk een oplossing voor hun kinderen. Voor hen kan dit systeem een oplossing bieden. Maar je moet al een behoorlijk tot groot inkomen hebben om dat zo te betalen.
Maar goed, in een aantal gevallen, zoals voor late en vroege uren is het zinvol. Al minder voor de opvang van zieke kinderen; daar zijn mutualiteiten goed in.

De fiscale voordelen van de dienstencheque vind ik echt niet kunnen. Ik kan de kost nog eens van mijn belastingen aftrekken. Dergelijke fiscale aftrekken zijn fundamenteel onrechtvaardig, want ze komen vooral ten goede aan wie veel verdient en via de aftrek dus vrij veel recupereert. Mijn schoonbroer heeft daar niets aan, want hij verdient zowat het minimumloon. Hij kan trouwens geen hulp in de schoonmaak betalen. Schaf die fiscale aftrek voor mijn part maar af, zeker voor mensen die behoorlijk of goed verdienen, zoals ik dus. Als de federale overheid de meerontvangsten van belastingen aan de Vlaamse Gemeenschap terugbetaalt, kunnen we dat geld investeren in buitenschoolse kinderopvang, in crèches enz. Dan wordt iedereen beter van. En het kost veel minder.

Zoals ik al zei, houtworm moet je bestrijden, snel en radicaal.

PS Iets minder luid klonk de roep om iets te doen aan de grote problemen voor kinderen in problematische opvoedingssituaties of in gezinnen in crisis. Ze geraken niet meer in residentiële voorzieningen wegens geen plaatsen meer, ze kunnen niet terecht bij pleegouders wegens te weinig kandidaat-ouders en een slecht statuut, er is te weinig ambulante begeleiding voor ouders … Maar daar kraait geen politieke haan naar … Is het omdat we dat niet kunnen oplossen met dienstencheques?