Psychiatrische dagcentra

Ingediend op december 8th, 2004 door bartcaron

Actuele vraag van de heer Bart Caron tot mevrouw Inge Vervotte, Vlaams minister van Welzijn, Volksgezondheid en Gezin, over de financiële ondersteuning van de psychiatrische dagcentra.

De heer Bart Caron (Op de tribune): Mijnheer de voorzitter, mevrouw de minister, collega’s, het lijkt om een klein verhaal te gaan, maar het gaat over 1.600 mensen. Er werden 23 dagactiviteitencentra erkend en gesubsidieerd door federaal minister Demotte, waarvan 19 in Vlaanderen, 1 in Brussel en 2 in Wallonië. We kunnen ons de vraag stellen in hoeverre een communautair aspect een rol speelt in dit verhaal, maar dat is geen thema voor deze vergadering.
Het gaat over een beperkt budget van 1,6 miljoen euro. Dit is 86.000 euro per dagactiviteitencentrum, dat gemiddeld per dag 50 personen opvangt.

Deze dagactiviteiten voor personen met ernstige of langdurige psychische problemen situeren zich op vier domeinen: toeleiden naar arbeid, toeleiden naar vorming, vrijetijdsactiviteiten en dagstructurering, ontmoetingsmogelijkheden en dergelijke. Collega’s, deze vier domeinen behoren tot de Vlaamse bevoegdheid. Dit is welzijnswerk en geen gezondheidszorg.
Federaal minister Demotte heeft pas eind oktober aangekondigd dat op 20 december 2004 de. nanciële kraan wordt dichtgedraaid voor deze 50 centra met 1.600 mensen. Het is ongehoord dit zo laat aan te kondigen.

Mevrouw de minister, bent u bereid de bevoegdheid over de dagactiviteitencentra over te nemen, en zo snel mogelijk de middelen hiervoor in te schrijven in de begroting?

Minister Inge Vervotte (Op de tribune): Mijnheer de voorzitter, geachte leden, federaal minister Demotte heeft inderdaad in oktober eenzijdig beslist om deze proefprojecten stop te zetten, dus zonder enig overleg met de betrokken sectoren of met de gemeenschappen. Het gaat over 19 projecten, waarvan er zich 16 in Vlaanderen bevinden en 3 in Wallonië. Er wordt vaak gezegd dat in de geestelijke gezondheidszorg een patiënt toch een patiënt is, maar dit voorbeeld toont aan dat er verschillende dynamieken zijn en verschillende accenten worden gelegd in de verschillende gemeenschappen. In de geestelijke gezondheidszorg is dat zeker het geval.
Deze beslissing druist rechtstreeks in tegen een eerdere beslissing die werd genomen op een interministeriële conferentie in mei 2004. Toen werd afgesproken om te komen tot een geïntegreerde visie in de geestelijke gezondheidszorg. Er werd in de afspraak zelfs expliciet opgenomen dat de zorgfunctieactivering ook in de interministeriële werkgroepen zou worden besproken. Er is dus woordbreuk gepleegd, en daarom heb ik deze zaak opnieuw op de interministeriële conferentie van afgelopen maandag gebracht.

Minister Demotte heeft toegegeven en zal vrijdag een werkgroep opstarten. Drie punten vind ik belangrijk in deze werkgroep. We moeten ten eerste komen tot een oplossing waarbij de kennis, expertise en knowhow die in Vlaanderen is ontwikkeld, niet verloren zal gaan. We moeten vervolgens zo snel mogelijk het overleg opstarten om tot een geïntegreerde visie te komen in de geestelijke gezondheidszorg. Ten slotte zullen middelen die vrijkomen, opnieuw kunnen worden gealloceerd op alles wat te maken heeft met activeringsprojecten waarbij ruimte wordt gelaten voor de accenten die we in Vlaanderen willen leggen.
U zegt dat dit een Vlaamse bevoegdheid is, maar ze staat momenteel opgenomen bij het federale takenpakket. Een KB legt dit op als taak in het kader van het beschut wonen. Ik wil daar graag over discussiëren, maar dan in overleg. Daarom heb ik het overleg ook willen opstarten. Als eruit zou blijken dat Vlaanderen daar een grotere verantwoordelijkheid in zal nemen, wil ik die graag nemen en dit opnemen in de discussies over de enveloppefinanciering van de centra geestelijke gezondheidszorg die zullen ingaan op 1 januari 2006.

De heer Bart Caron: Mevrouw de minister, ik dank u voor het antwoord, maar ik ben er wel erg bekommerd om dat er een ernstig hiaat in de werkingen zal ontstaan. Ik betreur dit, u wellicht ook. Ik pleit voor een offensieve aanpak ter zake zodat Vlaanderen toont dat het in deze materie vooroploopt.
Er is een zeer verschillende aanpak in de psychiatrie, die in Wallonië nog altijd heel erg medisch wordt benaderd, terwijl we in Vlaanderen psychische problemen vanuit een maatschappelijke dynamiek en vanuit het welzijnsgegeven benaderen. Mijn bekommernis gaat naar de 1.600 mensen. Vlaanderen mag de verantwoordelijkheid voor hen niet ontlopen.

Minister Inge Vervotte: Ik ben het daar volledig mee eens. Daarom wordt het overleg nu vrijdag ook opgestart. We moeten de discussie in overleg voeren. De voorziene middelen moeten in het overleg worden opgenomen. Ik ben graag bereid mijn verantwoordelijkheid op te nemen.