Reclame op de VRT-radio door Electrabel en Fortis…

Ingediend op november 15th, 2011 door bartcaron

Reclamemakers hebben de aangeboren neiging om creatief om te gaan met het verpakken van hun boodschap. Mensen op het verkeerde been zetten, zien ze niet zelden als een welgekomen neveneffect dat de aandacht richt op het merk waarvoor reclame gemaakt wordt.
Nu wil ik allerminst gaan morrelen aan de creatieve vrijheid van deze reclamemakers, maar in sommige gevallen is verwarring scheppen tussen feiten en promotie toch wel nefast. Dit geldt zeker voor radioreclame, en al helemaal voor radioreclame op de openbare omroep.
Het lijkt een trend te worden om reclameboodschappen te verkopen als iets redactioneels. Nogal wat weekbladen maken daar een gewoonte van. Het onderscheid tussen redactionele stukken en publi-artikels is vaag, sommige uitzendingen op de regionale tv zijn dat evenzeer.

Maar op de openbare omroep, onze VRT zou je duidelijkheid verwachten. Maar …. Sinds kort horen we regelmatig een reclamespot van Electrabel die in interviewvorm enige ‘feiten’ over kernenergie en de veiligheid van de kerncentrales duidt. Gegoochel met namen van overheidsinstanties versterkt nog de indruk dat het om informatie gaat, eerder dan om promotie.
Moeder van het genre is echter de zogenaamde ‘rubriek business-info’ die elke avond voor het nieuws van 20 uur te horen is op Radio 1. BNP Paribas Fortis biedt de luisteraar elke dag anderhalve minuut informatie voor zakenmensen, in verband met financiën, fiscaliteit, erfrecht of dies meer. Serieuze zaken verpakt als objectieve zaken.
Deze ‘rubriek’ vult bovendien telkens het volledige reclameblok, waardoor hij nog minder reclame blijkt te zijn.

Kortom de verwarring met de redactionele onafhankelijkheid en objectiviteit wordt steeds vaker doelbewust opgezocht. Vanuit marketingoogpunt een verdienstelijk streven naar grotere impact van de reclame, maar voor mij een gevaarlijke tendens die maar beter enige opvolging verdient.
Decretaal is bepaald dat er geen verwarring mag geschapen worden. “Radioreclame moet duidelijk herkenbaar zijn en moet kunnen worden onderscheiden van redactionele inhoud”. Daarnaast, of net daarom, worden afzonderlijke reclamespots ook als uitzonderlijk beschouwd, bijvoorbeeld wanneer er niet meer reclames verkocht worden.

Ik wil uitleg krijgen van mediaminister Ingrid Lieten. Zij, of liever haar VRT en de VAR moeten waken over de inhoud van de reclamespots. De grens tussen reclame en informatie moet toch herkenbaar zijn? Ik vraag me ook af of er de voorbije jaren spots geweigerd werden om die reden. En vooral: hoe is het mogelijk dat een bank het alleenrecht blijkt te hebben op het reclameblok van even voor achten ’s avonds op Radio 1?