Vreemdelingen moeten Antwerpse stadskas spijzen? Of toch liever niet?

Ingediend op februari 10th, 2013 door bartcaron

Het was even schrikken toen het bericht in de kranten verscheen. De Standaard kopte op 9 februari: “Antwerpen wordt 15 keer duurder voor buitenlanders”. Het komt erop neer dat wie zich als vreemdeling inschrijft in Antwerpen, daarvoor 250 euro zal moeten betalen in plaats van de 17 euro die niet-Belgen nu betalen. In Kortrijk kost dat 12 euro. Waarom zo’n spectaculaire prijsverhoging? En kan dat zomaar? Eerst dat laatste. Ja, het kan. Het behoort tot de bevoegdheid van de steden en gemeenten om hun retributies te bepalen. Normaal rekenen gemeenten daar een redelijke prijs voor. Immers, het behoort tot de basisdienstverlening van gemeenten. Een kleine vergoeding is normaal.

Deze prijsverhoging is zo drastisch dat ze vele vragen oproept. Wil Antwerpen de stadskas spijzen met geld van vreemdelingen? Een gezin met drie kinderen die in Antwerpen komt wonen moet dan plots 1250 euro in plaats van 85 euro. Meestal zijn het niet zo’n vermogende mensen … De maatregel roept vragen op. Zoals, is het de bedoeling van de stad om buitenlanders weg te houden uit Antwerpen? Stuurt de stad ze liever naar Gent, Kortrijk of Brussel? De schepen zei dat het geen ‘ontradingsbeleid’ is, maar alles wijst wel in die richting. Een politiek zeer gewilde beslissing van een coalitie die bestaat uit N-VA, CD&V en Open VLD? Om vreemdelingen weg te houden? Een schepen van de partij die christelijke waarden in het vaandel voert, zag er geen graten in.

Het argument dat de stad gebruikt is de administratieve kost. Volgens de burgemeester kost zo’n dossier 330 euro. Uiteraard kost zoiets meer dan mensen moeten betalen, net zoals bij alle andere diensten die de overheid levert. We betalen toch ook bijlange niet de reële kost van onderwijs, van een huwelijk, van een uittreksel uit de burgerlijke stand enz. Als Antwerpen morgen voor alle diensten de effectieve kostprijs zou gaan aanrekenen, dan zou de stadskas er eventjes wel bij varen, maar alras loopt de stad leeg. Dit argument wordt dus zeer selectief gebezigd, voor één doelgroep, de vreemdelingen.
11.000 buitenlanders schreven zich in. Opbrengst: 3.360.000 euro. Het lijkt wel een vorm van commerce voeren op de kap van machteloze mensen. Want ja, de stad moet ook op zoek naar een nieuw gebouw voor het vreemdelingenloket. Geschatte huurprijs: ruim 500.000 euro. Dat is pas een duur pand. Kan het echt niet wat zuiniger?
Dat de stad Antwerpen het financieel niet makkelijk heeft, is bekend. Maar het verhogen van inkomsten op de zwakke rug van deze zwakke doelgroep is minstens ethisch onverantwoord.

Het ultieme argument van de schepen was dat het in het buitenland ook zo duur zou zijn. In Frankrijk 260 en in Nederland 950 euro. En dan? Ik twijfel of dit bedrag wel klopt. Is Nederlands voortaan ons gidsland als het over vreemdelingen gaat? De motieven van het nieuwe stadsbestuur lees je eigenlijk tussen de regels van de vrijstellingen, zoals voor studenten, langdurig ingezetenen van een EU-lidstaat en mensen die met succes een asielprocedure hebben afgerond. Zij blijven 17 euro betalen. Wie betaalt morgen de volle pot? De sukkelaars, de asielzoekers en hun gezin die bang afwachten of ze na hun aanvraag zullen mogen blijven … En een sociaal tarief is niet voorzien. Kortom, het is ‘ontradingsbeleid’ van de zuiverste soort. Eigenlijk is het pure discriminatie.

Burgemeesters en schepenen uit Gent, Mechelen en Leuven, waar Open VLD in de coalitie zit, reageren al afwijzend. De maatregel drijft mensen wellicht naar andere steden. Uiteraard, worden ze daar ongerust. Of nog straffer, ze kunnen zich in een andere, bijv. een kleine gemeente inschrijven, maar toch in Antwerpen gaan wonen. Willen we dat soort fenomenen bevorderen.

Krijgen we langzaam maar zeker het ware gelaat van deze coalitie te zien, in het bijzonder van de leidende partij?