1 mei: verban armoede naar het erfgoed

Ingediend op april 30th, 2011 door bartcaron

Dit jaar valt het Feest van de Arbeid samen met de Erfgoeddag, met als motto ‘Armoe Troef’. En er valt veel te vieren. De algemeen verspreide armoede uit de industriële revolutie heeft plaats gemaakt voor welvaart. En het werkvolk heeft gevochten voor menswaardige arbeid en goede werkvoorwaarden, en het heeft gewonnen. Er valt dus veel te vieren.
Maar toch knaagt het, dat gevoel dat we ondanks een nooit vertoonde rijkdom, er niet in slagen daar ook echt iedereen van te laten genieten. We leven in een tijdsgewricht waar zowat 15 procent van onze landgenoten onder de armoededrempel leven. De risico’s om in de armoede terecht te komen, zijn groter dan in de voorbije ‘gouden’ decennia.

Maar we vieren vandaag. Wat een ironie dat armoede zoveel mooie en interessante dingen heeft voortgebracht dat we dat ‘erfgoed’ zijn gaan noemen. Het is van ons, we eigen het ons toe. We zorgen er goed voor en tonen het aan elkaar. Op 1 mei kunnen we ons overal in Vlaanderen vergapen aan de miserie van onze voorouders. Er zijn tentoonstellingen, wandelingen en andere activiteiten rond kinderarmoede, over de geestelijke armoede achter het front, de armenzorg uit vroegere tijden, de ellende van weeskinderen, het fenomeen van de begijnen, de talloze bedelaars, de piepkleine woningen in de nog resterende beluiken.

Moge deze Erfgoeddag ons allemaal doen beseffen dat 1 mei nog een grote betekenis heeft voor vandaag én vooral voor morgen. We zien steeds meer snertjobs met te lage lonen, een reële daling van de waarde van vervangingsinkomens, veel barslechte woningen en vooral een sociaal vangnet met steeds grotere mazen.
Willen we van ‘Armoe Troef’ over een decennium geen jubileum vieren, dan moet iedereen, op welke positie ook in de samenleving, zich voluit inzetten voor de bestrijding van armoede.

Groen! wil, in navolging van Ricardo Petrella, de armoede onwettig verklaren zoals in de 19e eeuw de slavernij onwettig is verklaard.
Moge armoede ooit echt materieel en immaterieel erfgoed worden.

Ja! Zij zijn gelukkig; want het gebrek aen het tijdelijke zal door het bezit van ‘t eeuwige, door het bezit van het hemelrijk zelve beloond worden… Rijk zijn is zoo een groot last, rijk zijn is zoo ene groote verantwoordelijkheid! Een middel is er maer om die last te verminderen, om die verantwoordelijkheid af te leggen, en t’ is de aelmoes gedaen aen de arme lidmaten van Jesus Christus.
Uit de ‘Redevoering over de Christelyke liefdadigheid, […] op den 82e verjaardag van de Instelling der Armkamer’ te Kortrijk, 1856