bartcaron.be

Sabam liegt over het terugbetalen van onterecht geïnde auteursrechten

Ingediend op januari 25th, 2011 door bartcaron

Quasi-monopolie van SABAM is niet meer van deze tijd

In de reportage van Basta (maandagavond) werd aangetoond dat SABAM facturen opstelt voor optredens van onbestaande groepen. Dat kan toch niet. De muzieksector is gebaat met auteursverenigingen die auteursrechten int en verdeelt in alle transparantie. Een toegankelijke online databank en de marktdominantie van SABAM afbouwen, zijn twee belangrijke maatregelen om meer openheid en flexibiliteit voor de artiesten en de gebruikers te creëren.

Wij pleiten in de eerste plaats voor een toegankelijke online databank waar gebruikers efficiënt kunnen consulteren bij welke beheersvennootschap muzikale auteurs zijn aangesloten. Daarnaast moet de overheid de muzieksector meer ondersteunen om de geest van de Europese regelgeving om te zetten in de praktijk en de marktdominantie van één vereniging af te bouwen.

SABAM handelt alsof ze alle muzikale auteurs in dit land vertegenwoordigt, maar dat is niet zo. Bovendien illustreert de reportage van Basta dat SABAM zich gedraagt als een auteurspolitie die zich inhalig opstelt. Een aantal muzikanten en kleine concertorganisatoren worden in het debat te weinig gehoord. De keukenrobot van Basta staat symbool voor auteurs die vandaag niet zijn aangesloten bij SABAM, maar waarvoor wel rechten worden geïnd. Een muzikant moet alle moeite van de wereld doen wanneer hij of zij voor een benefiet afstand wil doen van auteursrechten. Kleine concertorganisatoren die artiesten uit het buitenland programmeren, ervaren ieder jaar opnieuw dat SABAM rechten probeert te innen van artiesten die voor hen onbekend zijn.
Strikt genomen is SABAM ook niet verplicht om de rechten die zo onterecht hebben geïnd terug te betalen. Dat staat vastgelegd in Art 69 van de auteurswet. Maar als SABAM zegt dat ze het terugbetalen, dan moeten ze dat ook doen. Ze doen het echter niet, ze liegen dus. Het blijft even in een ‘wachtrij’ staan van niet-geïdentificeerde rechthebbenden en verdwijnt dan in de grote pot.
SABAM vertelt vandaag bij monde van Johan Verminnen in de krant ook een flagrante leugen. SABAM zegt dat het repertoire-onderzoek doet op eigen initiatief en zelfs stappen zou zetten om gelden die ze niet kunnen doorstorten naar artiesten terug te betalen aan zij die aan SABAM betaalden…
Ik zou wel eens willen weten hoeveel onterecht geïnd geld zo jaarlijks wordt terugbetaald… nul euro als je het mij vraagt. Wie dat probeert op te zoeken in de jaarverslagen vindt er niks van terug. Volgens betrouwbare bronnen int SABAM ongeveer 30% inkomsten waarvoor het niet weet aan wie ze het moet uitbetalen.

Tot voor kort was het zo dat men zelfs moest betalen als men als organisator gewoon wilde zeggen dat een bepaald deel van het geplande repertoire niet-SABAM repertoire was. Men moest dan expliciet een repertoirestudie vragen die 25 euro per onderzocht repertoire (dus per band die optreedt) kostte. Vandaag moet je nog steeds zelf die vraag stellen, maar je moet er niet extra meer voor betalen.

SABAM heeft de afgelopen 15 jaar zeker inspanningen geleverd om minder oubollig en transparanter te functioneren, maar aan de kern van de zaak is niets veranderd. Voor muziek heeft SABAM nog steeds een quasi-monopolie, en dit heeft negatieve effecten voor muzikale auteurs. Het quasi-monopolie van SABAM is niet meer van deze tijd. Meer openheid en meer flexibiliteit zal er alleen komen wanneer muzikale auteurs echt kunnen kiezen tussen verschillende beheersvennootschappen.

Het wordt ook stilaan tijd dat technologische middelen (bv. automatische nummerherkenning zoals je met Shazam op je iPhone doet) wordt ingezet om op fuiven te scannen wat er wordt gespeeld. Wat uiteraard geven dj’s geen speellijsten door en kunnen organisatoren die info dan ook niet aan SABAM geven.

Samengevat, SABAM kan nog veel doen om de klantvriendelijkheid te verhogen.
Ach ja, SABAM is niet de slechtste leerling van de klas … Uradex is eigenlijk veel erger en daar hoor je niemand over.

PS. Wat die repertoire-analyse betreft: in zowel tarief 210 (concerten), 211 (festivals) als 105 (fuiven) is degressiviteit ingebouwd indien er slechts gedeeltelijk SABAM -repertoire gebruikt wordt. Maar om dat te weten moet men in de bijlagen van het tarief gaan zoeken (bv. http://www.sabam.be/website/data/tariffs/tnl210-100.pdf). Daar staat dan dat je uiterlijk 10 dagen op voorhand een gedetailleerde lijst moet geven van wat welke artiest gaat brengen… Dit is in de praktijk gewoon niet werkbaar.

Ingediend onder mijn gedacht 2 reacties

2 reacties op “Sabam liegt over het terugbetalen van onterecht geïnde auteursrechten”

Bart Hanson schreef:

28 januari 2011 om 04:24

Bij de organisatie van een fotoreportage over Azië had ik ook zo’n discussie met iemand van SABAM Kortrijk, die mij eens te meer de les wou spellen over die arme auteurs die recht hebben op een vergoeding. Ik vroeg hem te bewijzen dat de titels en auteurs van de uit Azië meegebrachte muziek bij SABAM waren geregistreerd. Hij beweerde dat Sabam beschikte over CD-Roms met miljoenen titels en namen, waar die zeker zouden tussen staan. En dat als ik niet zou betalen, dat hij mij wel zou vinden en dat het tarief dan een stuk hoger zou zijn. Dus betaalde ik maar.

Kennissen van mij zouden graag kleine concertjes organiseren maar doen dit niet uit vrees voor SABAM. Hemeltergend is dat, naast zoveel andere van die regeltjes.

Bart: staat er in de plannen rond staatshervorming van Groen! trouwens iets van de billijkheidsvergoeding en auteursrechten op hetzelfde beleidsniveau te brengen? Dit samen voegen zou zorgen voor wat administratieve vereenvoudiging.
walter maes schreef:

1 februari 2011 om 02:49

Beste Bart Hanson, het was niet zo slim om toe te geven aan de intimidatie en te betalen. Een oude truuk die soms nog lukt. Als je weerstand biedt tegen hun twijfelachtige argumenten, laten ze je met rust. Ze willen geen herrie. De geldzuchtige mannekes (en wijvekes) van Sabam beogen maar één doel : zo geluidloos mogelijk kassa, kassa om hun eigen zakken te vullen.
Aan Bart Caron : weg met die maffiabende. Afschaffen die camorra van oplichters en afpersers in naam van de naïeve auteurs.
Trouwens, de hele winkel van zogenaamde ‘auteursrechten’, ‘kopierechten’ en tutti quanti is achterhaald en voorbijgestoken door het anarchistische internet.Hoera. Wanhopig leveren ze nog een achterhoedegevecht maar lang zal het niet meer duren.