Een burgerkabinet voor cultuur? Goedbedoeld, maar overbodig?

Ingediend op maart 8th, 2015 door bartcaron

Minister Gatz wil vanuit het Vlaamse niveau een nieuwe democratische werkvorm uittesten voor cultuur. Zo’n burgerkabinet klinkt sympathiek, de Dorpsstraat met de Wetstraat te willen verbinden. Maar weet hij dan niet dat er in de Dorpsstraat vandaag al duizenden initiatieven zijn die zich elke dag inzetten voor het bevorderen van cultuur en participatie? Of wil hij voor zichzelf een eigen cultuurshow?

Minister Gatz wil een burgerkabinet. Interessant? Het kan zeker ambiance genereren. Fijn dat er ook over cultuurparticipatie wordt gediscussieerd. Hij wil nagaan op welke manier cultuur vandaag beleefd wordt. En een antwoord krijgen vragen als waarom mensen deel nemen aan culturele activiteiten of waarom net niet? En hoe breng je cultuur tot bij de mensen in plaats van de mensen tot bij cultuur? Zinvolle vragen. Zoveel mensen zijn hier al heel lang mee bezig en doen schitterend werk.

Maar is zo’n initiatief wel nuttig? Er bestaan in Vlaanderen honderden structuren die intens en al lang bezig zijn met deze vragen.
Denk aan de vele sociaal-culturele verenigingen die mensen naar cultuur toeleiden, aan publiekswerkingen van musea en kunstorganisaties, aan de vele groepen die met amateurkunsten bezig zijn. Er is de voorbije jaren ook veel onderzoek gedaan naar cultuurparticipatie. We kennen de drempels en de drijfveren van mensen. We moeten werk maken van het wegwerken van de belemmeringen

Blijkbaar moet elke minister wel zijn dada hebben. Joke Schauvliege lanceerde het Cultuurforum, een jaarlijks ontmoetingsmoment die haar beleidsdoelen zou versterken en helpen concretiseren. Vijf jaar lang werd de trom geroffeld. En wat was het resultaat? Nihil. Het was een nutteloos tijdverdrijf. 

En nu komt Sven Gatz met zijn burgerkabinet. Het schat individuen blijkbaar hoger in dan de vele organisaties en structuren die de materie goed kennen (zoals gespecialiseerde organisaties uit de cultuureducatie en publiekswerking, zoals strategische adviesraden). Elke aanvulling is nuttig, maar het versterken, al dan niet bijstellen van de bestaande structuren is ook nodig.

Waarom geen Staten-Generaal van de Cultuurparticipatie? Waarop alle belangstellenden, maar ook de vakmensen en structuren op welkom zijn. Mogelijke trekkers genoeg: Cultuurnet Vlaanderen, Demos, de steunpunten…  De minister moet werk maken van het wegwerken van belemmeringen tot cultuurparticipatie, van een goede samenwerking met het onderwijs, enz. Hij met verve verklaren dat hij nieuwe middelen wil vrij maken voor een actief participatiebeleid.

Het initiatief kan wel voor ambiance en debat zorgen. Dat kan een positief effect hebben. Goed. Maar het is daarom des te pijnlijker dat de minister blijkbaar wel geld heeft voor zo’n debat, bij het begin van een jaar waarin hij tussen 4 en 7,5% heeft weggeknipt van subsidies aan organisaties, en tot 25% bij overlegorganen en steunpunten.