Voor een toekomstgerichte landbouw in West-Vlaanderen

Ingediend op april 3rd, 2015 door bartcaron

De amusementswaarde van Gent-Wevelgem was nog nooit zo groot. Dat belooft voor de komende dagen. Plots was er langs het parcours zelfs een colonne tractors die zich langs de weg geplaatst hadden. Midden in de hoogdagen van de Vlaamse wielrennerij was er de slogan ‘stop de waanzin, boeren eisen een volwaardige toekomst!’
En geef ze eens ongelijk!

Even daarna was de affiche van de boerenbond van dichtbij te zien en daar stond een grote boom die koeien, varkens, kippen en stallen om zich heen schopte…
Nu, na alle commotie rond affiches of banners, de E3-prijs Harelbeke in het achterhoofd, is voorzichtigheid wel geboden, maar deze is er toch wel één om over na te denken…
Waarom plots deze boom te gaan gebruiken als levende Godzilla…
Is er misschien een zekere gelijkenis met de beleidsmakers? Al jarenlang levert de CD&V de minister van landbouw, en nooit was er een zekere gelijkenis met een boom en één dezer ministers… dus dat was het niet…
Is het een pleidooi voor minder groen? Zoals in de teksten van de boerenbond te lezen is dit ook niet echt het geval…

Enig zoekwerk later, en het hoeft allemaal niet zo ver gezocht te worden, was er de volgende vaststelling:
De Boerenbond zoekt een schuldige die ze aan hun achterban moeten gaan voorstellen om het akkoord, die ze zelf met hun minister mee goedgekeurd hebben, en hun verantwoordelijkheid hierin te verdoezelen.
Klinkt dit enigszins logisch? Misschien kort wat uitleg…
Nadat het beleid jarenlang de kop in het zand gestoken heeft rond dit probleem, komt minister Schauvliege (CD&V!) nu op de proppen met ‘zoekzones’ waar landbouwbedrijven hun uitstoot heel sterk moeten beperken of waar ze zelfs niet meer kunnen vergund worden (de zogenaamde oranje of rode bedrijven). Omdat ze voor een te grote vermesting zorgen van een natuurgebied in de omgeving. En gelijk hebben de boeren, dit is een bijzonder slechte, ja zelfs waanzinnige aanpak.

Want het echte probleem van de boeren in Vlaanderen ligt niet in het spanningsveld tussen natuur en landbouw. De echte problemen zijn de steeds groter wordende industrialisering, de ongebreidelde uitbreidingsdrang, de keuze van het beleid voor export, de onrechtvaardige prijzen die landbouwers voor hun producten krijgen en het gebruik van agrarisch gebied voor heel andere bestemmingen. Dààr zit de waanzin.
Want wie kan begrijpen dat het beleid nog steeds inzet op meer varkens terwijl de varkensboeren met verlies draaien en de investeringen nodig om uitbreidingen te doen te zwaar wegen? Hoe kan je verdedigen dat nog meer het goede antwoord is op de lage prijzen op de wereldmarkt? Het is dat beleid dat ervoor zorgt dat in West-Vlaanderen 50% van de varkensboeren ondertussen in loondienst zijn van een veevoederbedrijf en hun onafhankelijkheid en trots moesten opgeven.

Landbouwlobby’s die dat model van steeds groter, steeds meer dieren, steeds meer mechanisatie, steeds meer meststoffen, steeds meer pesticiden,… verdedigen, bewijzen de boeren geen dienst. De Boerenbond kan de hand hier in eigen boezem steken.

Het is zo dat de theoretische berekening die aan de basis ligt van de groene, oranje en rode brieven, niet klopt. Die moet verfijnd worden. Ook de zoekzones moeten afgebakend worden. En elk landbouwbedrijf moet individueel bekeken worden en daarbij moet rekening worden gehouden met ecologische inspanningen. Maatwerk dus. De afzet van stikstof bij natuurgebieden moet namelijk naar beneden, daar bestaat geen discussie over.
En dan staat er plots een reuzengrote, om zich heen schoppende, boom op een affiche, en op de site van de boerenbond lezen we het verhaal van Bert en Karolien en hun verontwaardiging is zeer begrijpelijk… Het is ook de onze…

We stellen dan ook het volgende voor:
Nadat de zoekzones wél ordentelijk zijn afgebakend, zodat niet onnodig onrust hoeft gestookt te worden, nadat de doelstellingen beter zijn afgelijnd, nadat de onlogische zaken er uitgehaald zijn (want vandaag krijgen ook biobedrijven een rode of oranje kaart) zijn er misschien wel enkele aanpassingen als deel van de oplossing.
Boeren kunnen kiezen voor biolandbouw, voor meer directe verkoop aan de consument, voor het maken van afgewerkte producten op de boerderij, voor zelfplukformules, voor bijzondere gewassen of specifieke rassen voor restaurants, voor beheer van natuurgebieden,… Het verstedelijkte Vlaanderen is daar bijzonder voor geschikt.

Mochten daarnaast alle landbouwsubsidies die vandaag naar uitbreiding van intensieve veeteelt gaan, gebruikt worden om de boerderijen te ondersteunen die dichtbij natuurgebied liggen en voor natuur een te hoge uitstoot geven, er zouden al heel wat landbouwers niet meer voor de toekomst moeten vrezen. En combineer dat beleid met een globale beperking van de stikstofuitstoot, zodat niet alleen de boeren die toevallig dicht bij een natuurgebied liggen de dupe zijn.

En last but not least, geef boeren eerlijke prijzen! Onder druk van de grootdistributie krijgen de boeren geen eerlijke prijs. Wij willen wel faire prijzen zodat de familiale landbouw leefbaar is.  En dan is zorg voor de leefomgeving geen kost die de leefbaarheid bedreigt.

Geef natuur dus een plaats binnen de landbouw, en landbouw een plaats bij beheer van natuur en landschap. Dat geeft veel meer garanties op een duurzame toekomst dan beiden als vijand van elkaar te zien!

Tijs Naert, regiovoorzitter Groen Zuid-West-Vlaanderen
Maarten Tavernier, Provincieraadslid
Bart Caron, Vlaams parlementslid