Raad van State bekritiseert creatieve oplossing poldergraslanden

Ingediend op november 27th, 2015 door bartcaron

Vandaag, vrijdag, zal de Vlaamse Regering zich normaal gezien moeten uitspreken over het beschermingsvoorstel van minister Joke Schauvliege (CD&V) voor de historische poldergraslanden. Een gelekt advies van de Raad van State hieromtrent blijkt echter meer dan kritisvhe te zijn voor het ‘creatieve’ voorstel dat de minister uit haar goed had getoverd om de N-VA geen gezichtsverlies te laten leiden.

Het advies zorgde woensdag al voor flink wat ophef in de bevoegde commissie van het Vlaams Parlement toen de minister weigerde om het advies openbaar te maken voor de parlementsleden, terwijl de Boerenbond het wel in handen bleek te hebben. Maar dat ontkende de Boerenbonf al snel. Wie de waarheid spreekt … Een lek dat volgens het kabinet van Joke Schauvliege vanuit de andere kabinetten van de Vlaamse Regering zelf kan komen.

Ik kreeg het advies via een omweg ondertussen ook in handen en begrijp waarom de minister het liever geheim had gehouden. Het advies is vernietigend voor de creatieve oplossing die minister Schauvliege had uitgewerkt. De Raad van State stelt dat de uitgewerkte regeling het gelijkheidsbeginsel schaadt. Immers, op geen enkele wijze wordt ‘verantwoord waarom graslanden buiten beschouwing worden gelaten en daardoor aan een verschillende beschermingsregeling zouden worden onderworpen.’
Het voorstel van minister Schauvliege voorziet in een dubbele regeling voor de bescherming van de historische poldergraslanden. Een kleine 5.000 ha daarvan is beschermd via het Natuurdecreet. Nu zou daar zo’n 4.000 ha bijkomen, maar dan wel onder een veel milder beschermingsstatuut vanuit Landbouw. In beide gevallen mogen de weilanden niet geploegd (gescheurd) worden of het reliëf gewijzigd. In tegenstelling tot de door het Natuurdecreet beschermde graslanden, mogen er op de nieuw ‘beschermde’ wel herbicides gebruikt worden (hetgeen uiteraard nefast is voor de historische biodiversiteit) en mogen de weides heringezaaid worden met hoogpoductieve grassen die in sneltempo de oorspronkelijke vegetatie kunnen versmachten.

Om de regels te begrijpen, moet je haast landbouwingenieur zijn, maar de bedoelingen zullen zelfs voor de grootste leek duidelijk zijn.
De creatieve oplossing van de minister om met twee verschillende beschermingstypes te werken, was een poging om de radicale standpunten van de landbouworganisaties, die van geen bescherming wilden weten, te verzoenen met de aloude vraag van N-VA om de historische graslanden te beschermen. Een Vlaams compromis à la Belge: De N-VA kon door de ‘flutbescherming’ zijn gezicht enigszins redden, terwijl de de sector zijn slag thuishaalde.

Als de regering toch doorzet, wat ze mag, vrees ik dat de eerste klacht bij diezelfde Raad van State dreigt te leiden tot een vernietiging van de beslissing. En dan zijn we weer nergens. Ik hoop nog steeds dat dit het signaal is voor de minister om daadwerkelijk werk te maken van de definitieve bescherming van de waardevolle poldergraslanden. Ze kan al meteen beginnen met de bescherming van de 10.000 ha waarover er in het openbaar onderzoek van begin dit jaar geen bezwaren werden geuit.

Toegegeven, ik ben niet vol vertrouwen over de daadkracht van de minister, zeker nu ze ook gedwarsboomd blijkt door mollen onder de poldergraslanden.