Leterme wint de Gouden Schoen!

Ingediend op januari 14th, 2010 door bartcaron

Ik heb me weer eens laten gaan: ik ben naar de uitreiking van de Gouden Schoen geweest. Deels omdat ik van voetbal houd, deels omdat je dat soort spektakel toch eens moet hebben meegemaakt, als je de kans krijgt tenminste. Mijn stapels ander werk blijven wel drijven. En idd, het was een belevenis. Het protocol van VTM/HLN had mijn plaatsje in het afgeladen Casino-Kursaal van Oostende warm gehouden, meer zelfs, ik zat netjes tussen Lukaku en Boussoufa, twee topfavorieten voor die schoen. Boussoufa zou dan al een paar blinkende schoenen hebben, met één gouden schoen kan je niet goed shotten.
De 2000 voetbalgekken zagen een vlot en goed gemaakt programma, met als hoogtepunten de mooiste goal van het jaar – de overhoekse lange-afstandstreffer van de man die Beerschot naar de voetbalhemel brengt, Bart Goor – en het optreden van Daan.
Voetbal is big business, zo te zien aan de verzamelde collectie voertuigen in de parking van het Kursaal. Het was precies het autosalon. De (smalle) vakken in de parkeergarage zijn duidelijk niet voorzien op dat soort auto’s. Ik zou niet graag verzekeringsagent zijn mocht daar brand uitbreken.
Je ziet het ook aan de indrukwekkende collectie dure madammen. Hoe beter de voetballer, hoe schoner de dame. Eerlijk gezegd, voetbal is daarom alleen al mooi om naar te kijken. De collectie blote schouders en diepe decolletés, in zo’n grote densiteit, wordt m.i. nergens overtroffen. Goed voor de modesector alvast. Veel schone voetballers ook, voor één keer opgedirkt en gedeodorant, haast onherkenbaar voor wie ze enkel van hun werk kent.

Blijven glimlachen en applaudisseren, ook al krijg je de gouden schoen toch niet, zo maande de master of ceremonies de aanwezige topvoetballers aan. De vele BV’s deden wat van hen werd verwacht: applaudisseren als ze daartoe werden aangemaand, meezingen als dat moest, enthousiast zijn op bevel. Helaas, de uitslag was nog geen minuut bekend gemaakt, en de (oprechte) ontgoocheling droop van de gezichten van mijn buren, en voor de persmeute iets kon vragen waren ze al met de noorderzon verdwenen.

De Gouden Schoen kwam terecht bij, jawel Yves Leterme, Standard-supporter nummer één, die de honneurs mocht waarnemen voor de afwezige Standardspeler en -bazen. De website van Het Laatste Nieuws had Witsel al te geblameerd door hem in een lijst van verderfelijke Belgen te zetten. Ja, de tackle op Wasilevski was schandalig, maar het was geen moord toch? Het zuiders-overgevoelige Standard, ook voetballend niet bepaald goed in hun vel zittend, boycotte het voetbalfeestje. Ze hebben dik gelijk. Sommige luiden uit de pers menen zich alles te mogen permitteren, en dus goed dat ze een goede doef op hun neus krijgen. Leterme dankte de anti-held Jovanovic in het Servisch – als dat maar geen diplomatiek incident uitlokt – en zo kon VTM de pointe van de show alsnog redden. Goed Jov, proficiat en dik gelijk. Sportminister Philippe Muyters, hevig Antwerp-supporter keek er verweesd naar, en moest vaststellen dat hij eigenlijk een nobele onbekende is in voetballand.
Mijn waardeloze prijs gaat naar de minzame Perisic. Een stille jongen, maar een groot talent. Ooit pakt die nog een grote prijs, net als Lukaku. Het filmpje over de familie van die jongen was ontroerend mooi, om de nestwarmte, de eenvoud,, de ongedwongen en eerlijke ambities: de twee zone spelen ooit nog tegen elkaar, de ene bij Chelsea, de andere bij Arsenal.

Gelukkig was ik meegekomen met collega Carl D. – grote mond, klein hartje – die zo hoffelijk was ook nog voor Bob te spelen. Immers, het Kursaal was ongetwijfeld één van de laatste oorden waar de Jupiler nog niet gerantsoeneerd was, tot kolere van de stakende arbeiders van Inbev. Dik 2000 man kreeg op de receptie eten en drinken in overvloed – gratis bestaat nog. De keuken was multicultureel, zoals het voetbal zelf zeker? Wie zegt nog dat het slecht gaat met de economie? Toch niet met die van het voetbal zeker? En ook niet met HLN en VTM? Dat moet toch het duurste feestje geweest zijn dat ik ooit meemaakte. Gelukkig dat de VRT dat niet moet organiseren …