Over frieten, een kwestie waar het Vlaams parlement niet mee bezig moet zijn

Ingediend op juli 5th, 2017 door bartcaron

Ik ben een grote liefhebber van frieten. Het meeste geniet ik van een stiekem gekocht pakje friet dat ik op het voetpad kan opeten. Die lekkernij, dat onvolprezen genoegen, zou ik volgens sommige collega-parlementsleden verliezen. Omdat de bemoeizuchtige Europese Unie zich nu ook met de bereidingswijze van onze friet zou inlaten. Frituristen zouden hun frieten geen twee keer meer mogen bakken in het frietvet.
Is dat wel zo? Is het een selectieve lezing van het voorstel van Europese verordening? Of is het inderdaad bedreigend voor mijn geliefde maaltijd? En voor het inkomen van duizenden frituristen? Voor de Belgische friet of is het de Vlaamse friet? In de Europese documenten worden ze trouwens French fries genoemd.

Frituristen en restaurateurs zouden hun frieten moeten blancheren en dan één keer bakken in het vet zodat de suikers die acrylamide veroorzaken verminderen. Dat staat in een Europese verordeningdie bedoeld is om een vermindering van acrylamide in voedingsmiddelen te realiseren. Een nobel doel. Immers, het Internationaal Agentschap voor Kankeronderzoek beschouwt acrylamide als een kankerverwekkende stof. De Europese Autoriteit voor Voedselveiligheid (EFSA) beveelt verder onderzoek aan en zegt dat het aangewezen is omzichtig om te springen met producten die de vorming van de stof initiëren. Het gaat om producten die gebakken worden op hoge temperaturen. Naast brood, koffie, granen, beschuiten gaat het ook over frieten, chips enz. Dat kan geen verstandig mens naast zich neerleggen.

Minister Weyts sloeg enkele dagen geleden alarm. De Vlaamse frietcultuur zou bedreigd zijn. Daar sluiten de indieners van deze resolutie zich bij aan. Ze willen tussenkomen bij de Europese Commissie om onze ‘Vlaamse frietcultuur te redden’.

Maar is het wel zo erg? Ik vrees dat mijn collega’s, inclusief de minister, de Europese verordening niet goed hebben gelezen.  Immers in artikel 2/2 staat letterlijk: “By Way of derogation from paragraaf 1, Food Business Operators (…) wich perform retail activities, and/or directly Supply Only local retail establishments shall apply mitigatiebeleid measures provided in Part A of Annex II.” Daart staan de uitzonderingen op de algemene regel vermeld. Daar lezen we dat de lokale fritualisten, voor het bakken, hun frieten moeten blancheren ‘where possible’, als dat mogelijk is. Ze moeten hun frieten dus niet blancheren. En de voorgeschreven temperaturen zijn in de praktijk lager dan de Europese normen.

Hebben de collega’s het bericht van het Belgisch Verbond van Frituristen gelezen (in VILT)? “Het geheim is dat wij die frieten de eerste keer niet echt bakken, maar koken in olie, op relatief lage temperatuur. Van verkleuring – het teken dat er zich acrylamide ontwikkelt – is nog geen sprake. En alle andere regels die zullen worden voorgeschreven, volgen wij Belgen al jaren. Je moet de frieten wassen, je moet ze koel en donker bewaren, je mag ze niet te dun snijden, je mag geen rassen gebruiken die te veel suikers bevatten en je mag ze niet te heet bakken. Om tal van redenen doen wij dat nu al. Ons bintje is van het juiste ras, onze leveranciers bewaren aardappelen met een zorg die in onze buurlanden ongekend is. Het is bijna alsof die hele regelgeving in ons land is uitgevonden.”

Kortom, much ado about nothing. De resolutie is totaal overbodig. Ook al omdat voedselveiligheid niet eens een Vlaamse bevoegdheid is. Och ja, de route via Toerisme begrijp ik wel. Er komen miljoenen toeristen naar Vlaanderen om French fries te komen eten. Stel u voor dat ze niet meer komen….

Ik heb enkele jaren geleden een actie opgezet op het Vlaamse frietkot overeind te houden. Want steeds meer gemeentebesturen bannen ze uit het straatbeeld. Doodjammer, voor de frietkotcultuur komen blijkbaar veel minder politici op….

Nog even serieus nu. Ik houd niet van politieke acties van deze slag. Ze zijn niet gebaseerd op juiste informatie.
Ik kan me niet van de indruk ontdoen dat deze actie een eurosceptisch randje heeft. ‘Beeld je nu eens in waar Europa zich mee bezigheid houdt’…. Laat ons deze gedachten niet voeden.

Ik heb het parlement voorgesteld niet te stemmen over deze resolutie en ze in te trekken. Ze houdt geen steek. Het vervolg staat hier.