Waarom Vlaamse kunst in kelders verkommert

Ingediend op juli 12th, 2017 door bartcaron

Wat een verheerlijking van de Vlaamse cultuur in de krant ( DS 11 juli) . Sander Loones en Matthias Diependaele haalden alle superlatieven uit de kast, maar vinden dat de Vlaamse kunst onvoldoende wordt uitgedragen. De schuldige? De federale instellingen die de Vlaamse kunst in kelders en depots laten verrotten.
Eerst het goede nieuws: Vlaamse kunst staat inderdaad al sinds de Vlaamse primitieven aan de top. Ga naar de biënnale in Venetië, de podiumkunstenfestivals in Salzburg of Edinburgh, de musea in New York en Wenen: ons artistiek talent doet het overal goed. Toegegeven, de eerste Amerikaanse president die speecht voor een Vlaams kunstwerk moet nog komen. Maar maken Vlaamse bescheidenheid en integriteit ook geen deel uit van ons cultureel erfgoed?

Lekkende daken

Waarom dragen we de Vlaamse meesters niet beter uit, vragen de N-VA’ers zich af. ‘In de kelders van de federale cultuur­instellingen ligt zoveel kunst te vergaan. Waarom halen we die niet uit de archieven?’ Het antwoord is nochtans eenvoudig. De federale regering verwaarloost de federale musea, sinds acht jaar een bevoegdheid van N-VA-staatssecretarissen. De kracht van verandering is helaas al die tijd niet merkbaar geweest. De emmertjes in de tentoonstellingszalen staan er nog steeds. De ­regendruppels zoeken onverbiddelijk hun weg door de lekkende daken. Ondanks de tegenwerking van de N-VA blijven de tentoonstellingen – zoals Rik Wouters of Bruegel/Unseen Masterpieces – uitmuntend en zouden we niet beschaamd moeten zijn als Angela Merkel wil komen kijken.

Maar ook op Vlaams niveau geeft de N-VA niet thuis. Ze zwaait de scepter in de Vlaamse regering, maar geeft de Vlaamse kunst en het culturele erfgoed niet de vleugels die ze verdienen. Het cultuurbudget is er de voorbije acht jaar stevig op achteruitgegaan, de middelen voor het internationale cultuurbeleid zijn procentueel het meeste gekrompen. In plaats van actie te ondernemen, drukt de N-VA het subsidiebudget. De middelen van de Vlaamse musea verminderen en het aantal medewerkers van de cultuuradministratie daalt. Alleen het project ‘Vlaamse meesters’, niet toevallig van minister van Toerisme Ben Weyts (N-VA), krijgt enige vleugelslag (DS 11 juli) . Maar dat is dan ook bedoeld om buitenlandse toeristen naar Vlaanderen te lokken.

Kneuterigheid

Tja, waarom dragen we onze cultuur niet meer uit? Omdat de N-VA dat tegenwerkt in de Vlaamse en de federale regering. Daar zouden alle N-VA-politici zich over moeten schamen. Nog nooit heb ik ook maar één minister of lid van deze fractie horen pleiten voor een krachtiger cultuurbeleid, met allure en internationale uitstraling. Het is net die partij die verkrampt ­terugplooit op zichzelf, die polariseert en uitsluit.
Vlaanderen heeft zeker een culturele identiteit, met internationale allure. Maar als we onze kunst vleugels willen geven, mogen we niet in kneuterigheid verzanden. We moeten gaan voor een hedendaags Vlaams verhaal, dat uitblinkt in culturele meervoudigheid en topkwaliteit. Het vereist investeringen in musea, archieven, dans- en theatergezelschappen, in kunstenaars en creatieve geesten. En dat op alle bestuursniveaus.
Dat de N-VA’ers hun politieke verantwoordelijkheid opnemen. Ze zijn baas, zowel op Vlaams als federaal niveau.

Dit stuk verscheen in De Standaard als opiniestuk op 12 juli 2017