Antwerpen, hoofdstad van Vlaanderen?

Ingediend op september 12th, 2009 door bartcaron

Het was de week van Antwerpen. Hoofddoeken, de Lange Wapper, Opel. Niet echt drie keer goed nieuws. En dat bewijst wat we al veel langer vermoeden: Antwerpen is de feitelijke hoofdstad van Vlaanderen, niet Brussel. Het is de stad waar de samenlevingsproblemen het eerst en het hardst zichtbaar worden. Het is het labo van de samenleving van morgen.

Nu zegt minister Pascal Smet dat scholen dezelfde mix moeten hebben als de samenleving, maar in één zin vraagt hij de moslimgemeenschap geen eigen moslimscholen op te richten. Tja, als in Antwerpen alle scholen van alle netten hoofddoeken op school verbieden, dan is het onvermijdelijk dat de moslims eigen scholen zullen oprichten. Ze hebben gelijk, sorry maar het is niet anders. Niet dat ik daar een grote voorstander van ben, maar de katholieken in ons land hebben dat lang geleden ook gedaan. Ik vind dat we geen enkele religie het recht mogen ontnemen een eigen school op te zetten. Hier in de buurt, in Kortrijk, is er een school met de bijbel De Ark, die zich affirmeert als Protestants-christelijk Onderwijs .
Ik ben echter geen voorstander van religieus geïnspireerd onderwijs. Dat is mijn eigen persoonlijke visie. Niks tegen het katholiek onderwijs – mijn eigen kinderen gaan er ook naartoe – maar pluralistisch onderwijs zou ik interessanter vinden. Het gemeenschapsonderwijs zou dat moeten zijn, maar in feite heeft het vooral de vrijzinnige kaart getrokken. Jammer genoeg laat het nu de kans liggen om zich te verbreden. Het verbieden van de hoofddoek is een duidelijk statement. Het weerspiegelt de Franse visie over neutraliteit: zichtbare beleving van religie wordt gebannen. Ik heb liever pluralisme dan neutraliteit. En dus, de moslimgemeenschap zal in navolging van de katholieke scholen ook eigen scholen oprichten. Of daardoor de integratie in onze samenleving zal verbeterd worden, is maar zeer de vraag. Ik vrees dat het radicale standpunt van de onderwijswereld eerder een radicalisering in de hand werkt. Jammer.
Overigens, ik ben niet voor maar tegen de hoofddoek, maar ik vind het niet aan mij of aan ons om daar in plaats van de betrokken mensen over te beslissen. Ik zou niet aanvaarden dat men de hoofddoek verplicht, maar ook niet dat men de hoofddoek verbiedt.

Opel sluit. Haast zeker toch. Het was onvermijdelijk. Er is een overproductie van auto’s, zodat er enkele fabrieken moeten sluiten. Daar kunnen we ten gronde niet eens treurig om zijn. Maar voor de werknemers van Opel en van de toeleveranciers is het een drama. Dat de fabrieken in Duitsland wel open blijven, is een bittere pil om te slikken. Heeft de Duitse overheid met meer geld gezwaaid dan de Vlaamse en Belgische? Plots is Europa ver weg, en neemt het nationalistisch chauvinisme de bovenhand. Internationale solidariteit is zo moeilijk te realiseren. Kunnen de vakbonden afdwingen dat er een eerlijke verdeling komt van de werkgelegenheid over alle vestigingen? Ik vrees dat dat niet zal lukken. Het zal zaak zijn dat de Vlaamse overheid werk maakt van een actieve begeleiding van de werknemers in hun zoektocht naar een nieuwe baan. Dat zal niet zo meevallen, in deze tijden van economische crisis. Zou het mogelijk zijn te dromen van een autobedrijf dat investeert in innovatieve technologie en in schone auto’s, al dan niet met de hulp van de Vlaamse overheid? Is dat realistisch?

De discussie over de Oosterweelverbinding (de Lange Wapper) woedt in alle hevigheid verder. Volgende maand is er een referendum en dat wordt boeiend. Alleen, ik vrees dat de eenzijdige vraagstelling deze oefening in basisdemocratie niet zal dienen. Als de mensen hadden kunnen kiezen tussen twee grote opties, een brug of een tunnel, dan zou dat veel duidelijker zijn. Maar goed, het referendum komt. Ik hoop dat het spel eerlijk wordt gespeeld, zowel tijdens de campagne – zodat niet alleen voorstanders van de brugoptie vaak aan het woord komen – als na het referendum. De politiek moet het verdict respecteren.

Drie zware dossiers, drie keer ellende. Komen deze dossiers toevallig nu boven drijven? En samen? Is er sprake van een stad(sbestuur) in crisis? Speelt de meerderheid met vuur? Wat is de sp.a aan het uitspoken? Zijn ziel aan het verkopen aan de coalitiepartners voor een bord linzensoep? Ik vrees dat dat inderdaad het geval is.
Jammer, jammer, jammer.