Oorgefluister of lippendienst

Ingediend op juli 14th, 2009 door bartcaron

De belangrijkste vraag vandaag was niet of Kris Peeters II een goede regering is om Vlaanderen te besturen, of hoe Van Rompuy het angstwekkend diepe gat in zijn kas zal opvullen, maar de vraag of de coureurs in de Tour de France met oortjes mogen rijden. Nee, niet dat ze onderweg hun iPod in de achterzak hebben zitten om te luisteren naar het beste van Michael Jackson, maar of ze al dan niet kunnen communiceren met hun ploegleider. Het werd een waar steekspel, waarbij de ploegleiders uiteindelijk de handhoek moesten gooien en de grote tourbazen het laken naar zich toehaalden. Geen oortjes dus, vandaag.
Ik houd van de koers. Ik neem het ritverslag op mijn digicorder op, en kijk ‘s avonds laat met veel genoegen naar de wedstrijd. Natuurlijk is het een commercieel spektakel, een circus van slechte smaak, maar tegelijk fascinerend mooi. Vooral de heroïek in de bergritten grijpt een mens als ik aan. Ik rijd op vakantie dan ook graag zelf over deze bergen en droom dan … of nee, ik zie af als de beesten.
Oortjes, daar gaat het dus om. Vroeger lieten de coureurs zich uitzakken tot bij hun sportbestuurder om informatie te krijgen over de achterstand, over de positie van tegenstanders en ploegmakkers. Nee, niks meer van dattum. De elektronica zorgt voor de perfecte info. Maar ook voor een andere koersstrategie. Nu dirigeert (of ondergaat) de sportdirecteur vanuit de volgwagen het wieleroorlogje. Zo zie je plots een kopgroep de remmen dichttrekken, of een renner die zich laat uitzakken. Ik vind de koers interessanter geworden. Een goede tactiek is nu belangrijk, vroeger volstond het om hard te stampen.
De koers, oh zo fascinerend. De politiek, al even fascinerend. Mocht Frank Vandenbroucke (de ex-minister, niet de coureur) tijdens de onderhandelingen oortjes hebben gehad, zou Caroline hem dan ingefluisterd hebben dat hij dit of dat niet mocht zeggen? Want, als er één ding duidelijk is, hij heeft zich niet gehouden aan de ploegconsignes. Hij demarreerde op de verkeerde plaatsen en reed zijn ploegmakkers uit de wielen. Of liever, dat probeerde hij, maar alleen opboksen tegen een peloton dat wil rijden, dat lukt niet. Hoe sterk is de eenzame fietser die kromgebogen over zijn stuur tegen de wind zichzelf een weg baant? Of is hij geflikt door een combine van ploegmaten? Hoe erg gelijkt Caroline Gennez op, of verschilt ze van Johan Bruyneel? Bruyneel is de baas, Caroline ook. Wie wil liever dat Contador de Tour wint, en niet Amstrong? Geen Vandenbroucke dus, en geen Vanvelthoven en Crombez. En zo kwam er een aap uit de mouw. De topdame van de Lijn schuift een bank op. En meteen zien we drie sp.a-ministers die nooit in het Vlaams parlement zetelden. En die vooral eeuwige trouw moeten betuigen aan de echte kopman van de ploeg.
De politiek morst met talenten van mensen. Dat wisten we al langer.

PS Tom Boonen kuste een andere vrouw en er kwam vlammende ruzie van. Dat is dat andere belangrijke nieuwsfeit van de voorbije dagen. Orale ontrouw dus. Is dat erger dan een lijntje coke?