Over onverdraagzaamheid en hebzucht

Ingediend op maart 28th, 2009 door bartcaron

Turtelboom, toch minister van iets
Annemie Turtelboom is minister van Migratie. Dat wisten we wel, maar elke dag werd ik kwader op haar. Ze deed namelijk niets, helemaal niets. Dat is pas een duur en overbodig kabinet. Beter afschaffen zeker? Eergisteren fulmineerde ik nog tegen haar. En zie, plots werd de Vlaamse madame ‘non’, de tang van Vlaanderen, bedwelmd door een onweerstaanbare drang tot goedheid en liefde. Ze besloot iets te doen voor asielzoekende gezinnen met kinderen. Zij krijgen een tijdelijke verblijfsvergunning voor een jaar. Iedereen verrast, genomen in snelheid. Tja, wie zou hier nog snelheid verwachten? Na dik twee jaar tergende traagheid en besluiteloosheid?
Lief voor de kinderen. Goed zo. Wie morgen papieren krijgt, zal heel gelukkig zijn. Wij zijn oprecht blij met en voor hen.

Alleen, dit is geen goed beleid. Dit is improvisatie en vooral boerenbedrog. De criteria blijven streng zodat slechts een kleine groep mensen wordt geregulariseerd. En vooral, bij de bevolking ontstaat de indruk dat de grootste noden nu wel zijn gelenigd. Maar dat is pertinent onwaar.
Daarenboven is deze werkwijze niet netjes. Windowdressing noemt mijn collega Freya Piryns dit. En ze heeft gelijk. Waar blijven de objectieve regularisatiecriteria voor iedereen? Duidelijkheid, dat is nodig. En meer mensen die worden geholpen. Mannen of vrouwen die hier al jaren verblijven, maar dan zonder kinderen, zullen niet begrijpen waarom zij geen – al dan niet voorwaardelijke – papieren krijgen. En ja, blijkbaar plooit de minister als de situatie schrijnend genoeg is. Dus iedereen weer aan het hongerstaken?

Geen Moskee gewenst in Kortrijk?
Verdraagzaamheid, respect voor medemensen, ook zij die anders zijn. Omdat dat ontbreekt krijgen deze mensen geen verblijfspapieren. We leven in een samenleving van hebzucht en ikzucht. En een andere die hetzelfde ambieert, wordt vaak tegengewerkt. Die negatieve mentaliteit maakt het mogelijk dat een partij als het Vlaams Belang maandag in Kortrijk gaat betogen tegen de erkenning van de moskee Atakwa.

Hun krantje spreekt boekdelen: overlast, verkeershinder, devaluatie, ons straatbeeld islamiseert, de agressieve islam en de voortdurende toevloed van vreemdelingen die weigeren zich aan te passen, de islam wordt de belangrijkste religie bij ons …. Dat zijn citaten en titels uit hun krant. Met foto’s van schotelantennes, hoofddoeken, een blik ravioli, en een denkbeeldige minaret wordt de negativiteit versterkt.

Wat ze doen is onversneden racisme en het aanzetten tot haat. Filip De Winter komt het witte volk aanvuren. Dat gebeurt in de V-Tex, een multicultureel stedelijk wijkcentrum. Provocatie is dat. Het lokaal is ter beschikking gesteld door het (in dit dossier oliedom) stadsbestuur van Kortrijk. Och, die betoging mag best, dat hoort bij een democratie. Maar het stadsbestuur mag wel een beetje wijzer zijn in het ter beschikking stellen van een lokaal voor de meeting. Een neutraal gebouw ware verstandiger geweest.

En vooral de politiecommissaris mag wijzer zijn. Dit verklaarde hij in de pers: “Een officiële tegenbetoging komt er dan wel niet, maar we krijgen allerlei signalen die ons sterk doen vermoeden dat er een ongeorganiseerde tegenbetoging komt. We weten dat er gezaghebbende allochtonen zijn in Kortrijk die er alles aan willen doen om opstootjes te vermijden, maar het is ons niet duidelijk of zij ook vat hebben op allochtone jongeren die van buiten Kortrijk komen. Via sms-jes werden jongeren gemobiliseerd om maandagavond keet te schoppen.”
De schuld op de allochtonen steken, proficiat beste commissaris, qua beeldvorming kan dat in elk geval tellen. Nooit gedacht dat de aanpak (bijv. de plaats van de slotmeeting) veel mensen tegen de borst zou stoten? Misschien brengt het oproerkraaiers uit andere steden op gedachten? Wedden dat er meer flikken zullen zijn dan betogers? De korpschef Stefaan zegt dat er veel meer agenten zullen zijn dan bij een risicomatch in het voetbal van het hoogste niveau.
Als er ernstige indicaties van problemen – en dat wil ik niet zomaar geloven – bereid het korps erop voor, maar doe dat niet via de krant…
Ik steun de postieve reactie, de affichecampagne ik zie u graag.