bartcaron.be

Het recht op een jobkorting

Ingediend op februari 19th, 2009 door bartcaron

Goed nieuws! Eind deze maand staat er zo’n 250 euro extra op uw bankrekening. Een cadeautje van de Vlaamse Regering… en geef toe, in tijden van crisis is dit een welgekomen extraatje. Tenminste, als u een werkende Vlaming bent. Want werkende mensen zijn broodnodig, zegt de Vlaamse Regering.
Maar niet iedereen krijgt deze beloning. Zo geldt ze in de meeste gevallen niet voor mensen die dit steuntje in de rug best kunnen gebruiken, zoals vrouwen in zwangerschap- of moederschapverlof, mensen die door de crisis hun job zijn kwijtgespeeld, huisvrouwen en –mannen. En al helemaal niet voor gepensioneerden, zieken en personen met een handicap die niet kunnen werken. Als het van de socialisten, christendemocraten en liberalen afhangt, vallen deze mensen dus buiten de prijzen.

U merkt het, voor vele mensen is deze Vlaamse Regering niet echt een cadeau. Als het van ons afhangt moet het een solidaire jobkorting worden, voor alle Vlamingen. Daarom staan wij onze jobkorting af, aan zij die het harder nodig hebben dan wij. Omdat de regering het niet doet.

Ingediend onder mijn gedacht 16 reacties

16 reacties op “Het recht op een jobkorting”

Bart schreef:

20 februari 2009 om 07:52

Bart, Hoeveel heeft die advertentie gekost?
Pol Pulair schreef:

20 februari 2009 om 11:08

En raad eens wie de jobkorting mee goedkeurde in ‘t parlement?
Bart Caron schreef:

20 februari 2009 om 11:53

Op 4 september 2008 schreef ik op mijn website: “In plaats van cadeaus uit te delen of de belastingen, moet de Vlaamse regering moet een prioriteitenplan uitwerken om met deze onverhoopte middelen de reële noden in de samenleving aan te pakken, en niet om Sinterklaas te spelen. Een jobkorting is toch niet dé prioriteit?” Op 23 januari 2008, tijdens een debat in het Vlaams parlement over de mooie financiële resultaten van de Vlaamse regering, verklaarde ik: “Collega’s, ik wil twee elementen aanbrengen. We zijn op dit moment een heel bizarre beeldvorming aan het creëren over Vlaanderen. We laten uitschijnen alsof we rijkste regio van de wereld zijn en dat we ons geld niet opkrijgen. Ik vind dat een verschrikkelijk beeld. Daarnaast wil ik ervoor pleiten om ook te focussen op de lange termijn, los van de cijfers van vandaag. Ik denk aan problemen als de vergrijzing, een mogelijke economische terugval en de problematiek van de grote sociale noden. Als wij morgen schuldenvrij zijn, moeten we in de eerste plaats aandacht hebben voor de mensen met grote schulden en mensen die in armoede leven. Mijnheer Gatz, ik ben het met u eens dat werkende mensen wat meer mogen hebben, maar we moeten ook aandacht hebben voor mensen die de kans niet hebben om te werken.”
Bart Caron schreef:

20 februari 2009 om 11:57

Geen idee. Daar zorgt Groen! voor. Daarvoor dient een partijkas toch? In ieder geval kosten die advertenties veel minder dan de 20 vierkante meter affiches van Bart De Wever of het VB.
Bart schreef:

21 februari 2009 om 04:58

Als er toch geld genoeg is in de partijkas, misschien een idee voor een volgende affiche: Je schenkt 0,7% van je salaris weg aan een Afrikaan, met als slogan: “Bart Caron schenkt 0,7% van zijn salaris aan Amadi. Omdat de regering het niet doet”. Als je nog ideeën wenst, ik heb er nog wel enkele in mijn schuif. Alleen vind ik het niet zo’n goed idee om kansarmen in te schakelen voor pre-electorale campagnes. Dat doen NVA en VB trouwens ook niet, tenzij je Jean-Pierre Coopman als kansarme mag beschouwen.
Johan schreef:

21 februari 2009 om 05:21

Bart, Sorry maar je slaat de bal mis! Geen enkele partij heeft zo’n aandacht voor de Noord-Zuid problematiek als Groen! Het zit ingebakken in de essentie van het partijprogramma. De jobkorting is nu een politiek hot item! Het is heel terecht dat de partij de nadruk legt op de discriminatie die vele maatschappelijk zwakkeren bij deze jobkorting ondergaan. Wat jij kansarmen noemt: deze mensen moeten onze prioriteit zijn. Zeker wanneer je zoals ik van een links standpunt uitgaat. Wat NVA en VB doen interesseert mij niet; hun programma staat haaks op dit van Groen! Ik vind je reactie eigenlijk nogal flauw hoor. Sorry. Het lijkt me dat je een stok wil zoeken om een Groen! e Caron te slaan =) Groeten, Johan
Bart schreef:

21 februari 2009 om 10:07

Beste Johan, Het punt dat ik wilde maken is dat ik het jammer vind dat Groen! mensen in een moeilijke positie gebruikt voor haar pre-campagne. Da’s geen kritiek op de inhoud van Groen! Wel op de manier om die te verkopen. Bart kennende, veronderstel ik dat dit idee niet van hem komt. Groeten, Bart
vanuit een rolstoel schreef:

23 februari 2009 om 04:10

“dat Groen! mensen in een moeilijke positie gebruikt voor haar pre-campagne” Alsof die mensen zelf niet verontwaardigd zijn over het feit dat de jobkorting voorbehouden is aan “de hardwerkende Vlaming”! Het is goed dat wij nu onze verontwaardig kunnen laten merken. Mensen met een handicap zijn geen passieve mensen die zich zomaar laten ‘gebruiken’. Dank dat Groen! ten minste het lef heeft om ons ook in beeld te brengen, het moet niet altijd over de kleine aandeelhouder en de hardwerkende Vlaming gaan.
Sally schreef:

23 februari 2009 om 09:12

Nog beter is het als die gehandicapte jongen ooit zelf werken kan dan te wachten op een uitkering. De hele dag hulpbehoevend zijn vergoed je niet met een afgestane jobkorting.
Bart schreef:

23 februari 2009 om 10:24

Beste “vanuit een rolstoel” Met mijn bewering over de pre-campagne van Groen! heb ik niets gezegd over passieve of actieve mensen, noch over kleine aandeelhouders, hardwerkende Vlamingen of whatever. Ik denk eigenlijk niet echt in dat soort clichés. Op een gegeven moment in ons leven kunnen we dat allemaal wel eens zijn of worden, denk ik dan. Ik begrijp je verontwaardiging dat je niet kan genieten van een jobkorting omdat je geen job kan hebben. Zelf ben ik ook geen voorstander van die jobkorting, en ben ik niet zo dwaas te geloven dat € 250 per werkende mens de economie er opnieuw bovenop zal helpen, net zomin als ik geloof in stookoliecheques enz. Voor het overige betaal ik met plezier mijn belastingen en ben ik graag solidair met mensen die het moeilijk hebben. Toch een kleine nuance, als je het mij toestaat. Naast die jobkorting heeft de Vlaamse regering ook maatregelen genomen waar niet-werkende groepen meer van kunnen genieten dan werkende groepen, zoals de nieuwe energiemaatregelen, de extra investeringen in kinderopvang en de zorgverzekering. Ook de uitkeringen van het zorgfonds voor mantel- en thuiszorg zijn opgetrokken. Heb je iemand gehoord die daarover verontwaardigd was? Ik niet. Akkoord, het kan nog stukken beter, maar het gaat toch de goede richting op. Sally heeft natuurlijk gelijk over het streven naar zelfredzaamheid, en het feit dat mensen zich veel beter in hun vel voelen als ze voor zichzelf kunnen zorgen. In die zin vind ik diversiteitsplannen en als het moet bepaalde quota om die diversiteit (in zijn ruime betekenis, uiteraard) te bereiken veel effectiever dan zo’n jobkorting. Maar tegelijkertijd besef ik ook wel dat niet iedereen in staat is om te werken. In ‘t kort: zeggen dat de jobkorting geen geen sociale en efficiënte maatregel is, vind ik ok. Zeggen dat je mensen helpt door je €250 jobkorting cadeau te doen, vind ik ook niet ok. Zelf zou ik voorstellen om die €250 te stoppen in maatregelen die de zelfredzaamheid van mensen bevorderen, liefst door hen aan een job te helpen, maar als dit niet kan, ten minste ervoor te zorgen dat ze zichzelf kunnen ontplooiien in de dingen die ze wel kunnen.
Per Ongeluck, compostmeester schreef:

24 februari 2009 om 11:34

Van Groen! had ik toch eerder verwacht dat ze zouden voorstellen om die 250 euro te investeren in milieubewarende maatregelen die bvb. de energie-onafhankelijkheid van de regio bevorderen. (ter info: het Thornton-windmolenpark – goed voor een electriciteitsproductie voor 600000 personen – kost ongeveer 850 miljoen euro. Of 1 jaar Vlaamse jobkorting.) Maar daar haal je op dit ogenblik natuurlijk geen (of te weinig) publiciteit en stemmen mee en dus kiest men er ook bij Groen! voor de gevoelige, menselijke, snaar te bespelen.
Bart Caron schreef:

28 februari 2009 om 07:50

Dag Jan, ik begrijp dat er reactie komt op de wijze waarop wij de jobkorting bekritiseren. Daarvoor staan we samen met iemand op de foto die geen jobkorting krijgt. Maar ik heb ook veel positieve reacties gekregen, ook van personen met een handicap. Je kan zeggen dat wij die mensen ‘gebruiken’ om een probleem aan te kaarten, ja dat is waar. Mocht dat verkeerd overkomen, dan wil ik me daar best voor verontschuldigen. Maar, zo is het tenminste duidelijk.
jan dekyvere schreef:

28 februari 2009 om 10:18

nog even naar je site gekeken. Groen! is voor jou de beste keuze, vind ik. Beter dan het gruwelijke Anciaux verhaal. Maar de foto hierboven – echt walgelijk – je mag die jobkorting gerust doorgeven maar op die manier in de picture komen? Ik ben beschaamd in jouw plaats. Mijn broer Rik werkt in Mariënstede (Dadizele) met de andersvaliden en ik vraag me af hoe ze er daar mee zullen omgaan. Voor alle duidelijkheid: ik vind die jobkorting ook enkel een stunt en zeker niet nodig in deze tijden van financiële bezinning.
jan dekyvere schreef:

2 maart 2009 om 09:30

Geen probleem met het probleem aankaarten. Terecht zou ik zo denken. Maar nu komt het bij mij echt over als profileringsdrang. Een kans om jouw persoon te promoten. a: iets weggeven doet men in stilte – niemand hoeft dat in de krant te weten b: de foto met de andersvalide met de cheque in zijn handen zonder jij erbij met de vermelding van je kiesplaats was eerlijker geweest. Dat was dan een programmapunt en geen personencultus. Of is Groen! nu ook veranderd van stijl? Een politicus zal in deze tijden enkel mijn respect nog krijgen als hij integer overkomt. Deze manier van werken heeft mij een verkeerde boodschap.
Bart schreef:

4 maart 2009 om 08:00

Zo zie je maar, het soort reactie dat je krijgt op je boodschap hangt niet af van je boodschap, maar van wie je bent als boodschapper.
Blauwfabriekske schreef:

6 maart 2009 om 02:24

“De kritiek van Groen! is niet alleen politiek onverstandig en intellectueel oneerlijk, het is een electorale campagne die de samenleving inderdaag groener maakt: van afgunst en jaloezie. De jobkorting : liberaal en sociaal. Toch wel.” Walter Pauli in De Morgen, 6 maart 2009