Er was ook oorlog na 14-18, over oorlogserfgoed

Ingediend op mei 16th, 2012 door bartcaron

Uiteraard en terecht gaat er momenteel veel aandacht naar de herinnering van Wereldoorlog I. Maar dat mag er volgens mij niet toe leiden dat ons militair onroerend erfgoed van ná WO I vogelvrij verklaard wordt. Minister Bourgeois, hierover door mij ondervraagd in de Commissie Onroerend Erfgoed, belooft alvast een tandje bij te steken en zal de gemeenten met aandrang vragen om omzichtig om te springen met elke slopingsaanvraag voor militair erfgoed.

De concrete aanleiding voor mijn vraag was het Bruggenhoofd Gent, een verdedigingslinie uit het Interbellum waar de voorbije jaren enkele waardevolle bunkers van werden gesloopt. Vermits de militaire geschiedenis niet stopt aan de gemeentegrenzen, is een totaalvisie op Vlaams niveau absoluut noodzakelijk. Zonder die globale aanpak riskeren we immers om in elke gemeente –het Bruggenhoofd Gent strekt zich uit over 20 gemeentes- een alibibunker te beschermen, terwijl ogenschijnlijk onooglijke bouwwerkjes, die net historisch veel waardevoller kunnen zijn, gesloopt worden.

Minister Bourgeois erkent dat ‘een inventaris van het militaire erfgoed uit de periode 1918-1945 de beste leidraad zou zijn voor de gemeentes die moeten oordelen over slopingsaanvragen.’ Deze inventarisatie past in het historische traject dat de minister afloopt, waarbij na de oude vestingen en forten nu ook het militair erfgoed uit de eerste wereldoorlog grondig is geïnventariseerd en zo nodig beschermd. Maar voor het militair erfgoed van na WO I is er nog heel veel werk. Het merendeel is niet geïnventariseerd, laat staan beschermd. Er staan er 180 in de inventaris, terwijl er meerdere 1000den zijn. Er zijn enkele mooie voorbeelden van beschermde sites zoals de Atlantikwall aan de kust en de antitankgracht in Haacht.

Als eerste aanzet voor bescherming van recenter militair erfgoed stuurt de minister alvast een richtlijn naar alle gemeenten om bij slopingsaanvragen zijn diensten te verwittigen. Dan kan de minister beslissen tot een voorlopige bescherming voor één jaar van het relict. Een tijdspanne die kan worden gebruikt om na te gaan hoe waardevol het militair bouwsel is en of een definitieve bescherming noodzakelijk is.

Ik ben tevreden met deze voorlopige oplossing, maar hoop vooral op een snelle realisatie van een algemene inventarisatie en totaalvisie. Wanneer we nu kijken naar de Inventaris Onroerend Erfgoed moeten we vaststellen dat er nog bitter weinig gedocumenteerd, laat staan beschermd is. Nochtans is ons militair erfgoed en vooral de herinnering dat vrede geen evidentie is, te belangrijk om te laten verloren gaan.

De hele vraag plus het antwoord staat te lezen op http://docs.vlaamsparlement.be/docs/handelingen_commissies/2011-2012/c0m230lee32-16052012_voorlopig.pdf