Toenemende druk op de kustdorpen

Ingediend op februari 21st, 2008 door bartcaron

Vraag om uitleg van Bart Caron aan Dirk Van Mechelen, Vlaams minister van Financiën en Begroting en Ruimtelijke Ordening over de toenemende druk op de dorpen aan de kust

De ontwikkeling van de kustgemeenten is een thematiek die al veel aandacht kreeg. De aandacht richtte zich vooral op de bebouwing langs kustlijn, op de erfgoedwaarde die gedurende decennia van geen tel bleek te zijn, op de duinengebieden, op ecologisch waardevolle gebieden…Die aandacht is en was terecht.
Echter, de problematiek schuift, letterlijk, naar de dorpen die meteen na de kustlijn zijn gelegen. Als je de kaart bekijkt, dan zie je dat er tussen Knokke en De Panne tal van kleine dorpen liggen. Bijvoorbeeld: Uitkerke, Nieuwmunster, Vlissegem, Klemskerke, Wilskerke, Leffinge, Lombardsijde, Slijpe, Mannekensvere, Sint-Pieters-Kappelle, Ramskapelle, Wulpen, Booitshoeke, ….
Deze dorpen zijn meestel ‘uit de handen gebleven’ van bouwgrage immobiliënbedrijven en hebben meestal hun typische, rurale karakter, kunnen behouden.
Niet dat al deze dorpen, wat betreft de erfgoedwaarde, van een uitzonderlijk hoog architecturaal niveau te noemen zijn, maar wel dat ze specifieke kwaliteiten bezitten als geheel, als ensemble van uiteenlopende gebouwen, de publieke ruimte en het open gebied. Ze bevatten vrij veel waardevolle gebouwen, maar die maken deel uit van deze specifieke ensembles. Ik pleit in deze niet voor een algemene bescherming van deze dorpen vanuit het standpunt van een monumentenzorger, maar voor een evolutie die zo goed mogelijk rekening houdt met de eigenheid ervan.
De eigen kwaliteiten zie je niet alleen in de harde elementen. Deze dorpen worden ook gekenmerkt door een aantal immateriële kwaliteiten zoals het nog vrij sterke gemeenschapsleven met kleinschalige winkels, caf