De heer Bart Caron: Mijnheer de voorzitter, mijnheer de minister, collega’s, mijn vraag is gebaseerd op een document van Cable Belgium, waarvan de heer Johan Op de Beeck secretaris-generaal is. Dat is al aan bod gekomen, maar ik was toen niet aanwezig omdat ik bij de commissie Digitaal Vlaanderen moest zijn. In ieder geval heeft het duidelijk betrekking op het mediabeleid. 
Cable Belgium is de koepelvereniging ter belangenbehartiging van de Belgische kabelmaatschappijen. Hun document heet een ‘position paper’ en gaat over digitale ethertelevisie. Dat is niet hun corebusiness, ze zijn gespecialiseerd in kabeltelevisie. Dat zegt al iets op zich. Ze zijn terecht zeer bekommerd om de toekomst van de digitale televisie, in de goede of slechte zin, dat laat ik in het midden.

De kabelmaatschappijen stellen in de paper dat ze op dit moment een belangrijke bijdrage leveren aan de informatiemaatschappij. Ze leveren een heel ruim kwalitatief televisieaanbod, met belangrijke keuzemogelijkheden voor de eindgebruiker, video op aanvraag, digitale communicatie en soms ook e-mail. Ongeveer vier miljoen Vlaamse gezinnen zijn bediend. Mijnheer de minister, u had het over een dekking van 97 percent. Het gaat dus om een belangrijke speler met een heel grote toegankelijkheid.
De kabelmaatschappijen zijn ongerust over de analoge switch off, of eerder switch over. Ze vrezen dat hun werkzaamheden zullen worden beïnvloed indien: “ … de frequenties voor digitale ethertelevisie gebruikt zullen worden voor een aanbod dat complementair is ten opzichte van de bestaande infrastructuur (…) dan wel voor een aanbod dat hiermee concurrentieel is, DVB-T.”

Het is duidelijk dat de kabelmaatschappijen ongerust zijn over de komst van digitale ethertelevisie, waarvan ze het potentiële en later effectieve marktaandeel niet kunnen inschatten. Dat kunnen wij ook niet. Ze vrezen dat de overheid overweegt om televisieomroepen via DVB-T gratis ter beschikking te stellen. Ik denk dat de openbare omroep in het kader van de universele dienstverlening sowieso ter beschikking moet worden gesteld.
Cable Belgium vreest dat bij een gratis aanbod grote aantallen gebruikers zullen afzien van het gebruik van de kabel en dus hun abonnement zullen opzeggen. “Een gratis etherpakket met alleen enkele binnenlandse zenders doet in dat opzicht terugdenken aan de beginjaren van de televisie.” Ik denk daarbij aan mijn kindertijd, ik vond dat een wonder. Maar dat bedoelen ze natuurlijk niet. Ze doelen op een heel smal aanbod met een beperkt aantal zenders.

In deze commissie heb ik in een vorige vraag mijn bekommernis uitgesproken over de analoge antennekijkers. Dat gebeurt vaak in een tweede verblijf, op campings of bij mensen die tevreden zijn met een beperkt aanbod. Die mensen zijn vaak hevige internetgebruikers, die daar ontspanning en informatie halen.
Daarenboven bevatten onze decreten de zogenaamde mustcarryregel. Die legt de kabelnetwerken in Vlaanderen de verplichting op om de programma’s van de openbare en regionale omroepen door te geven. Wij vragen van de verschillende netwerken met een significant aantal eindgebruikers een mustcarryregeling voor de VRT. Deze verplichting geldt niet voor de aanbieders van satellietpakketten, maar ik begrijp dat ze allemaal de nationale omroepen wel effectief in hun pakket hebben.
Cable Belgium haalt ook een machtsargument aan, dat in mijn ogen niet zo indrukwekkend machtig is. Het stelt dat de Europese Commissie reeds in ten minste