bartcaron.be

Links en veiligheid …

Ingediend op juni 29th, 2006 door bartcaron

Er zijn zo van die dagen dat de politiek in de ban van ‘gebeurtenissen’ geraakt, zoals het geweld op de bus in Antwerpen of het centraal station in Brussel. Het zijn geen fait divers, maar uitingen van ernstige problemen. En tegelijk zijn het – gelukkig maar – uitzonderlijke omstandigheden. Hoe daarmee omgaan?
Links en veiligheid, het is geen makkelijk huwelijk. Linkse politici zijn altijd geremd om hierover te spreken. Repressief optreden verbinden we met rechtse regimes en handelswijzen. En toch heeft elke burger recht op een veilige samenleving. Neem nu de veiligheid op de bus en de trein. Net die garanderen is een links principe. De bus is een publiek vervoermiddel, dat voor iedereen veilig en toegankelijk moet zijn, rijk of arm, oud of jong. Ik mag het niet bedenken dat sommige mensen sc hrik krijgen om de bus of tram te nemen. Mensen die geen dure auto hebben waarvan de centrale vergrendeling automatisch gebeurt als je die start …
Triestig. Tot mijn verdomde koleire is het dan weer eens het VB dat er garen van spint. Je zou warempel denken dat er een objectief bondgenootschap bestaat tussen die hardcore asociale gasten en extreem-rechts. Ze versterken elkaar in ieder geval: per incident stijgt het VB met sprongetjes in de peilingen. Waarom toch? Is het zo erg gesteld bij ons? Leven we hier op een bom die op scherp staat?
We hebben een toename aan gewelddaden, dat is zeker, maar we leven toch niet in een supergevaarlijke samenleving? De vriend van mijn dochter, uit Guatemala, vertelt me telkens in welk (veilig) paradijs we hier leven, vergeleken met de meeste steden in Midden- en Zuid-Amerika. En toch…

Natuurlijk moeten we die (relatief kleine) groep jonge criminelen aanpakken, want zij zorgen ervoor dat jongeren in het algemeen, en allochtone jongeren in het bijzonder in een slecht daglicht komen te staan. 99,9 procent grijpt de geboden kansen en doet er alles aan om een goed leven op te bouwen. Dat kleine 0,1 procent verpest de vele goede situaties. Die verdient een stevige aanpak, zeg maar strenge bestraffing, maar ook een programma dat gericht is op reïntegratie in de samenleving. Hoe lastig dat ook is… Daarom is de roep om repressie van VLD-fractieleider Patricia Ceyssens zo godgeklaagd. Het kan nooit ferm en hard genoeg zijn. Ze moeten opgesloten worden, langdurig geïnterneerd … alsof dat zal uitmonden in betere en verantwoordelijke burgers. Zo simpel is het niet. Houd toch op met die dubbelzinnigheid: om de individuele vrijheid te beschermen, moeten we de vrijheid van sommige mensen inperken. En dat liefst voor een lange tijd. Al even nagedacht of net die postmoderne individualisering niet aan de basis ligt van dit samenlevingsprobleem? Gecombineerd met een onstilbare honger naar rijkdom, met de jacht op status, met een gebrek aan waardering, kweken we jongeren die die te allen prijze dit soort ‘idealen’ najagen. Het is niet goed te praten, maar wel begrijpelijk. Is er geen dringende nood aan een samenleving die minder individualistisch is, minder materialistisch, meer solidair?

Ingediend onder mijn gedacht 5 reacties

5 reacties op “Links en veiligheid …”

Tanguy Veys schreef:

29 juni 2006 om 07:13

Ik hoopte dat je verdomde koleire veroorzaakt werd door de dood van Guido Demoor. Helaas niet…
Bart Caron schreef:

29 juni 2006 om 09:47

Nee, niet echt koleire, eerder droefnis om de dood van deze maatschappelijk geëngageerde treinbestuurder. Zijn burgerzin verdient alle lof. Het is erg dat zo iemand slachtoffer wordt. Maar koleire mag nooit aanleiding geven tot het tegen elkaar opzetten van mensen. Een welbepaalde partij schreeuwde nog recent moord en brand dat ze met de vinger werd gewezen, zeg maar verantwoordelijk gesteld, toen een ‘blanke’ twee anderskleurige medemensen doodde. Terwijl diezelfde partij er nu wel als de kippen bij is om met de vinger te wijzen naar die criminele anderskleurigen. Bigotterie? Consequent blijven aub.
erik stefkens schreef:

29 juni 2006 om 01:30

Ontdoe de lezer van de indruk dat U ook zomaar wat uit uw duimen zuigt : Vanwaar uw bewering: “Repressief optreden verbinden we met rechtse regimes en handelswijzen”. Nooit gehoord over de met ” links” besmette ideeen van Hitler en Mussolini…, over de door ieder als links beschouwde Mao, Stalin, Pol Pot, Mugabe, Castro,.. ? Maak je niet de fout alles wat je minder goed aanstaat als rechts te definieren, om dan tegen rechts te keer te gaan ? “99,9 procent grijpt de geboden kansen en doet er alles aan om een goed leven op te bouwen.” Zelfs afgezien van het gratuite cijfer (Zijt U zeker dat het geen 99.99% of nog meer is) is dit een loze bewering: De geboden kansen grijpen, dat zal wel, maar daarom nog niet op grootmoederswijze… “Die verdient …. een programma dat gericht is op reïntegratie in de samenleving.” “Verdient” maar dan wel op kosten van de maatschappij. ”..die dubbelzinnigheid: om de individuele vrijheid te beschermen, moeten we de vrijheid van sommige mensen inperken.” Denk eens hard na, (het doet geen pijn) en kom dan eens vertellen hoe het anders kan, een schijnbare paradox noopt niet tot verwijten over een zgn. dubbelzinnigheid.
Ray De Bouvre schreef:

7 juli 2006 om 06:35

Dag Bart, We zouden moeten proberen de harde kanten van onze stellingnames weg te vijlen. Ik ben de eerste om in eigen boezem te kijken, want als ik het op mijn heupen heb, kan ik er wat van. Maar ik ben ook de eerste om mijn hand uit te steken en te proberen tot een zinvolle dialoog te komen. Niet over”gelijk”, niet om mijn visie te laten zegevieren, gewoon om te kijken of er nog redelijkheid bestaat in deze contreien. Met al mijn mooie (valt nog af te wachten) principes en voornemens, mijn eigendunk, mijn strategische zetten, een meester in tactiek ben ik niet, want zo vlak voor de verkiezingen, terwijl ieder zich profileert, is het niet het moment om op te roepen laten we eens rustig proberen te praten met mekaar. De twee- of is het al een driespalt- in onze samenleving neemt angstwekkende vormen aan. Ik participeer mee aan die polarisatie en tegelijk denk ik : zo kan het niet verder… Waar gaat dit eindigen ? Vandaag had ik op een ander forum een aanvaring met een man van links en we zijn scheldend begonnen maar hoe het ook kwam, we zijn bezadigd en zelfs met wederzijds rspect beginnen praten, niet vanuit een oogpunt mekaar te overtuigen maar wel verklarend over onze eigen maatschappelijke opvatting. Het is dus nog mogelijk … Misschien, Bart, na de verkiezingen dat ik je nog eens kom opzoeken, als de stormen wat geluwd zijn, de herfstbladeren wellicht uitnodigen tot een afstandelijke kout … ? Wil jij ? Of weiger je een gesprek met wat jullie “de ergste vijand van de overzijde” noemen ? Ik wens je nog een goeie zomer toe, daar genieten zelfs wij in ‘t stad van.
walter maes schreef:

24 augustus 2006 om 12:24

Het grote probleem bij onze zogenaamde linkse intellektuele elite is dat ze als bange wezels reageren bij de gedachte om veiligheidsproblemen met zogezegd rechtse methoden aan te pakken. Bang om in ‘de rechtse hoek’ geduwd te worden. Linkse partijen die dat wel inzien en aandurven hebben sukses (SP in Nederalnd) en Ségolène in Frankrijk. De brede bevolking staat namelijk achter die gedachte. Onze Sossen zitten nog in de oude tijd.