Ingediend op november 30th, 2018 door bartcaron
Een totaal mislukt beleid van de Vlaamse regering, in het bijzonder van Joke Schauvliege. Ik kan niks anders besluiten. Er zit te veel mest in de Vlaamse beken en rivieren. De waterkwaliteit ging er het voorbije jaar zelfs nog op achteruit. Het afgelopen jaar werd bij 28 procent van de metingen in de Vlaamse rivieren de nitraatnorm overschreden. Daarmee is de langetermijndoelstelling zelfs niet eens in zicht. Hoe geraken we ooit aan vereiste 5% rode meetpunten?
De rapporten van de Vlaamse Milieumaatschappij en de Vlaamse Landmaatschappij die vrijdag jl. werden gepubliceerd, spreken boekdelen. Mijn eigen provincie West-Vlaanderen komt er bekaaid van af. De IJzer kent de slechtste waterkwaliteit, met 57 procent van de punten waar de norm niet wordt gehaald. Daarna volgen de Leie (47 procent) en de Maas (43 procent).
We kennen de kwetsbaarheid veroorzaakt door intensieve tuinbouw, veel kunstmest en maïs. Om de grote veestapel en een grote mestproductie, niet te vergeten. Maar toch. Andere verklaringen worden gezocht in het weer, eerst te droog, dan te nat. Daarnaast spreekt Joke Schauvliege (eindelijk) over “cowboys” die de boel belazeren. Ze zegt (ook eindelijk) dat we geen enkele marge meer hebben. Ja, het gaat van kwaad naar erger.
Is een mentaliteitswijziging nog haalbaar? Of een nieuw mestactieplan dat zal verhelpen, daar heb ik de grootste twijfels over. Er zal een krachtige ommekeer moeten gebeuren. Het is hoog tijd dat de land- en tuinbouwsector dat zelf eindelijk gaan beseffen.
(meer…)
Ingediend onder
geen categorie,
mijn gedacht Reacties uitgeschakeld voor De waterkwaliteit daalt… beken en rivieren meer vervuild
Ingediend op november 28th, 2018 door bartcaron
BRUSSEL 28/11 12:27 (BELGA)
Oppositiepartij Groen wil verhinderen dat de VRT op 1 december de ethertelevisie (DVB-T) afkoppelt. Vlaams parlementslid Bart Caron noemt de geplande afschakeling “een schending van de opdracht van de openbare omroep”. Volgens hem zal Vlaanderen de enige regio worden waar alleen via betalende formules naar de openbare omroep kan gekeken worden. Caron heeft een spoedresolutie klaar die hij woensdag wil indienen in het Vlaams Parlement.
Op 1 december stopt de openbare omroep met het aanbieden van programma’s via de digitale ether, het zogenaamde DVB-T. Volgens de VRT is het mediagebruik geëvolueerd en “willen mensen niet alleen lineair kijken maar ook waar en wanneer ze willen”. “Ons online aanbod VRT NU beantwoordt aan deze behoefte, DVB-T niet”, k lonk het. Volgens de VRT keek er nog nauwelijks 1 procent (minder dan 45.000 personen) via DVB-T. Andere schattingen liggen hoger en spreken van 80.000 tot 100.000 kijkers.
Maar volgens oppositiepartij Groen betekent de afschakeling “een schending van de openbare omroepopdracht”. Zo staat in de beheersovereenkomst bijvoorbeeld dat het informatie- en duidingsaanbod “toegankelijk en gratis beschikbaar” moet zijn voor de eindgebruikers. Door de afschakeling van DVB-T is dat volgens Groen niet meer het geval. “Kijkers zullen steeds een betalend abonnement nodig hebben om naar de VRT te kijken, ofwel internet, ofwel een abonnement bij een kabelbedrijf, ofwel satelliet-TV ofwel betalende DVB-T van Antenne-TV”, aldus Vlaams parlementslid Bart Caron.
Volgens Caron wordt Vlaanderen met de afkoppeling ook de enige regio in Europa waar mensen niet langer gratis naar de openbare omroep kunnen kijken. Ook in Zwitserland wordt DVB-T wel afgeschakeld, maar daar is er nog een gratis alternatief via satelliettelevisie.
Daarom vraagt Caron aan de regering om een addendum bij de beheersovereenkomst op te nemen waarbij het uitzenden via DVB-T verzekerd blijft. En in afwachting van de ondertekening van dat addendum wordt aan de VRT gevraagd DVB-T niet af te koppelen.
Ingediend op november 1st, 2018 door bartcaron
Elk jaar worden zowat 210 hectare bomen gekapt langs snelwegen en waterwegen. Dat komt neer op meer dan 400 voetbalvelden. Hakhoutbeheer heet dat. Het zijn indrukwekkende cijfers. Het gebeurt ondoordacht en grotendeels onnodig. In Vlaanderen gaat het al lang niet meer om ‘snoeien om te bloeien’. Het is vaak een kaalslag, meterslang zonder rekening te houden met de ecologische waarde van die bermen. Het moet en kan anders. Er moeten beheersplannen komen op basis van deze principes: 1) monitoring van de bermen om het vernietigen van waardevolle zones te vermijden, 2) geen kappingen in broedseizoen (maart tot augustus), 3) een gefaseerd hakhoutbeheer om lange kaalvlaktes te vermijden, bijv. In parallelle stroken werken, 4) selectief kapbeheer om zo hoogstammige bomen die geen veiligheidsgevaar vormen te sparen, 4) absolute transparantie over de bestemming van het hakhout.
De Vlamingen vragen massaal om meer open ruimte, meer natuur en meer bos. De Vlaamse overheid kapt echter meer bomen dan er worden beplant. Het Agentschap Wegen en Verkeer verwijdert jaarlijks 110 hectare bomen, Waterwegen en Zeekanaal NV zaagt 70 hectare bomen af, De Scheepvaart NV hakt 25 hectare bomen om. Samen is dat een de kluiten gewassen bos dat tegen de vlakte gaat.
Hoe nodig is dat hakhoutbeheer? De bevoegde diensten zeggen dat snoeien en kappen noodzakelijk is voor de veiligheid, want “bomen die te groot worden, hebben een groter risico om om te vallen”. Afhankelijk van de boom- en struiksoorten wordt iedere plaats om de 9 à 15 jaar onder handen genomen.
Over die veiligheid kan je niet discussiëren, die moet verzekerd worden. Maar is dat overal wel een aanvaardbare reden? Er wordt op vele plaatsen bomen verwijderd die niet op de (snel)weg of in de waterweg kunnen vallen. Waar de snelweg op een hoge berm ligt, kunnen de bomen niet op de weg vallen toch? Bomen vallen niet omhoog… En toch worden vele stroken bomen drastisch en volledig weggehaald. Trouwens, hoeveel berichten las u de voorbije jaren over dergelijke ongevallen? (meer…)
Ingediend onder
geen categorie,
mijn gedacht Reacties uitgeschakeld voor Stop de kaalslag langs de wegen
Ingediend op oktober 28th, 2018 door bartcaron
‘Het is absurd om studenten ertoe aan te zetten opnieuw meer melk te drinken, zeker als je ziet hoe melkkoeien hun dagen doorbrengen’, schrijft Bart Caron, Vlaams parlementslid voor Groen. ‘Het is tijd dat het VLAM het geweer van schouder wisselt.’
Melk is goed voor elk. Piet Zuivel zong het in 1962 en was daarmee meteen één van de muzikale hoogtepunten van een lange geschiedenis campagnes om melk- en zuivelproducten te promoten. U herinnert u misschien nog de ‘Melk, de witte motor’-campagne begin jaren tachtig, of de avonturen van de buitenaardse wezens Mik en Mak eind jaren tachtig, die dankzij de melk van Mon hun krachten herwonnen na een crash met hun ruimteschip. Belgisch absurdisme ten top, ten bevordering van de melkconsumptie.
Daar breit het VLAM, het Vlaams Centrum voor Agro- en Visserijmarketing, nu een vervolg aan. Met haar ‘Dankoe’-festival wil het VLAM de boerderij tot bij de jonge mens brengen. In drie hogescholen kunnen studenten met de hashtag #dankoe de koeien bedanken voor hun dagelijks glaasje melk. Via een rechtstreekse videoverbinding zien de studenten hoe ze de koeien een portie eten op een gouden dienblad, een massage, een streepje muziek, of zelfs een pedicure schenken. Zo wil het VLAM de studenten blijkbaar kennis laten maken met het ‘sprookjesachtige’ leven van de koeien.
(meer…)
Ingediend onder
geen categorie,
mijn gedacht Reacties uitgeschakeld voor ‘In plaats van koeien op te voeren in een toneeltje, neemt industrie beter maatregelen om hun leven echt te verbeteren’
Ingediend op oktober 8th, 2018 door bartcaron
Sinds deze legislatuur is Vlaanderen bevoegd voor dierenwelzijn. Een taak die minister Ben Weyts actief op zich nam, met enkele positieve maatregelen als gevolg. Vooral het verbod op het onverdoofd slachten was een echte doorbraak. Toch moeten we tot onze spijt vaststellen dat het daarbuiten beperkt bleef tot ‘window dressing’, met enkele in het oog springende acties voor gezelschapsdieren als katten en honden. Het onnoemelijke leed van de miljoenen dieren in de Vlaamse vee-industrie blijft evenwel voortduren.
Want het mag duidelijk zijn: de industriële manier waarop vlees geproduceerd wordt in Vlaanderen leidt nog altijd tot een systematische schending van de dierenrechten. De traditionele boerderijen bestaan niet meer, in de plaats kwamen heuse vleesfabrieken. Plekken waar dieren gereduceerd worden tot handelsvoorwerpen, voor wie elke vorm van leven onmogelijk gemaakt wordt. De dieren in onze ‘moderne’ vee-industrie kunnen zich niet natuurlijk ontwikkelen. Ze zijn vaak verzwakt, ziek en zelfs misvormd. Besmettelijke ziektes tieren welig door een gebrek aan weerstand. Het meest gebruikte lapmiddel, grote hoeveelheden antibiotica, zorgt voor ongezond vlees. Ondertussen stapelen de schandalen – dioxine, gekkekoeienziekte, varkenspest, … – zich op. Het ultieme lapmiddel, een massale slachting van alle dieren, is een schandvlek op onze moderne maatschappij. (meer…)
Ingediend onder
geen categorie,
mijn gedacht Reacties uitgeschakeld voor ‘Het onnoemelijke leed van de miljoenen dieren in de Vlaamse vee-industrie duurt voort’
Ingediend op september 17th, 2018 door bartcaron
Op 16 mei 2018 stelde ik een schriftelijke parlementaire vraag aan minister Ben Weyts, bevoegd voor openbare werken en mobiliteit, over het Schipdonkkanaal, meer bepaald over de reservatiestrook van het Schipdonkkanaal. Aanleiding was de reactie van actiegroepen tegen de plannen voor een breed Schipdonkkanaal waarvoor nog steeds ruime reservatiestroken op de ruimtelijke plannen staan. Om die te herzien besliste de regering een nautische studie uit te voeren.
Ik vroeg aan minister Weyts hoe deze nieuwe nautische studie kadert in het regeerakkoord waarbij het Schipdonkkanaal geen prioritaire piste is? Waarom was ze nog nodig? Wanneer zal deze studie afgerond zijn? Hoeveel zal ze kosten? Verder vroeg ik of deze studie het opnemen van de reservatiestrook op de lijst van te schrappen reservatiestroken hypothekeert ?
Minister Weyts antwoordde op 18 juni dat de nautische analyse uitgevoerd is in het kader van de besluitvorming rond de startnota voor het geïntegreerd planproces rond het RUP ‘Reservatiestrook Schipdonkkanaal Oost-Vlaanderen’, waartoe het initiatief werd genomen door het departement Omgeving in opdracht van minister Schauvliege. De nautische analyse werd intern binnen De Vlaamse Waterweg nv uitgevoerd. Deze analyse is ondertussen afgerond.
Oké, maar waar is die nautische studie gebleven? Na enig speurwerk dat niks opleverde – het kabinet van Joke Schauvliege antwoordde niet op een verzoek dd. 22 juni om de analyse over te maken – stelde ik op 10 juli 2018 een schriftelijke parlementaire vraag aan minister Schauvliege, bevoegd voor Omgeving, of het mogelijk deze nautische studie te ontvangen?
Op 14 september kreeg ik antwoord: “Het is correct dat aan de bevoegde administratie (De Vlaamse Waterweg) de opdracht werd gegeven tot een nautische studie van het Schipdonkkanaal. Deze studie moet input geven aan de startnota die door mijn administratie zal worden gefinaliseerd. Zolang deze gegevens ontbreken, kan deze startnota niet worden afgewerkt.”
Zo is de cirkel rond. De analyse of studie is klaar zegt de ene minister, de andere minister zegt dat de analyse nog niet aan haar is overgemaakt. De ene minister verwijst naar de andere, de andere naar de ene. De informatie wordt achtergehouden, al dan niet bewust. Zo wordt het volk dom gehouden. Of is er een en ander te verbergen? Of tillen de beide ministers dit lastige dossier liever over de verkiezingen? Of is het een mooi voorbeeld van de verkokering van de verschillende departementen? Het is in elk geval slecht bestuur.
Ik zou gewoon graag de conclusies van deze nautische studie/analyse kennen. Die is gemaakt met belastinggeld. En het is toch normaal dat volksvertegenwoordigers de uitvoerende macht controleren? Of mag dat niet meer?
Ingediend onder
geen categorie,
mijn gedacht Reacties uitgeschakeld voor Het spookt rond het Schipdonkkanaal
Ingediend op september 7th, 2018 door bartcaron
Een dag meelopen met een actieve landbouwer op het bedrijf, is heel leerzaam voor een politicus die het landbouwbeleid volgt. De praktijk beter kennen, verheldert je visie.
Dank u wel Frank Vergote uit Hulste, het was een boeiende dag. Te meer omdat je een brede blik hebt op de samenhang van landbouw, landschap, natuur, voeding en gezondheid. We hebben meer gebabbeld dan gewerkt… Omdat het zo interessant was. Ook dank aan Ann-Sophie Decroos voor de organisatie.

Ingediend onder
geen categorie,
mijn gedacht Reacties uitgeschakeld voor Een dag op stage bij een landbouwer
Ingediend op augustus 20th, 2018 door bartcaron
In de Huffington Post verscheen artikel (klik hier) over de rel in Amerika over Chloorpyrifos. Dat is de gangbare naam voor een krachtige insecticide. Het product is ontwikkeld door The Dow Chemical Company en kwam midden de jaren ’60 van de 20e eeuw op de markt. Het is een van de meest gebruikte organofosfaat-pesticiden geworden.
In de Verenigde Staten heeft een federaal gerechtshof enkele dagen geleden beslist dat het Environmental Protection Agency (EPA) het moet verbieden. Jaarlijkse testrapporten van het Landbouwdepartement tonen aan dat er residu’s van chlorpyrifos voorkomen in nectarinen, perziken, komkommers en andere vruchten. Studies hebben aangetoond dat kinderen die blootgesteld zijn aan pesticides zoals chlorpyrifos, een verhoogd risico hebben op een abnormale ontwikkeling van het zenuwstelsel, inclusief een blijvend verlies aan intelligentie en gedragsproblemen. Zelfs blootstelling aan een lage dosissen, in het bijzonder in de baarmoeder, tast de hersenontwikkeling aan, wat leidt leidt tot een hoger risico op afwijkingen zoals autisme. (meer…)
Ingediend onder
geen categorie,
mijn gedacht Reacties uitgeschakeld voor Als zelfs Amerika strenger is voor pesticiden dan Europa en België?
Ingediend op augustus 14th, 2018 door bartcaron
De eerste Europese kampioenschappen nieuwe stijl zijn voor België een succes gebleken. België haalde 19 medailles waarvan 6 gouden. Proficiat. Nederland, anderhalve keer zoveel inwoners als België haalde 43 medailles. Nog een grotere proficiat. Nee, toeval is dat niet. Het is het gevolg van een krachtig en wetenschappelijk onderbouwd topsportbeleid. Australië is ook zo’n voorbeeld.
Dat sporttalent komt bovendrijven, is fijn, maar als dat talent niet ontdekt, niet goed begeleid en omkaderd wordt, gaat het meestal verloren. Dat vereist een grondige aanpak en kost geld aan de overheid, lees de belastingbetaler. De samenleving doet dat in toptalent in de wetenschappen, in muziek, literatuur, enz., waarom zo weinig in sport? Een hoogontwikkelde samenleving doet er alles aan om het menselijke talent maximale ontplooiingskansen te geven, ten bate van de samenleving en van de betrokken persoon. Dus ook in de sport. Niet ter ere van God en vaderland – ter bate van welke ideologie of natie dan ook – maar voor de sport zelf, en ook omdat het de breedtesport stimuleert.
(meer…)
Ingediend onder
geen categorie,
mijn gedacht Reacties uitgeschakeld voor Het geval Koen Naert wijst op een onvoldragen sportbeleid
Ingediend op juli 20th, 2018 door bartcaron
Mia Doornaert wordt voorzitter van het Fonds voor de Letteren. Dat hoopt de Vlaamse regering althans. Niet dat ze van mening zouden veranderen. Koppig als deze ploeg is,… Maar het zou de regering sieren als ze zelf de wetgeving zou respecteren.
Ik wil het in dit stukje zelfs niet hebben over Mevrouw Doornaert. Veel ideologische verwantschap is er tussen ons niet. Integendeel. Misschien nog wel wat gedeelde culturele interesse, zo mocht ik ervaren tijdens de pauze van een finaleavond van de Koningin Elisabethwedstrijd voor zang. Maar goed, het Cultuurpact bepaalt deels hoe je zo’n bestuur samenstelt, en we hebben in Vlaanderen nu eenmaal een rechts-conservatieve meerderheid. Helaas, maar zo werkt de democratie nietwaar? Dat de koningin-hoedster van rechts-conservatief Vlaanderen voorzitter wordt van het Letterenfonds mag dan ook niemand verwonderen. Het typeert N-VA, want mevrouw Doornaert werd blijkbaar door de partij van de verandering voorgesteld.
Het probleem is het niet respecteren van de regels door de regering. Even toelichten. Het decreet bevat de volgende bepaling: “De Vlaamse Regering stelt op voordracht van het zittende Fondsbestuur zeven bestuurders aan voor een termijn van vier jaar. Daarnaast stelt de Vlaamse Regering op voordracht van het Fondsbestuur onafhankelijke bestuurders aan tot op het einde van de voormelde termijn van vier jaar (…)” De Vlaamse Regering stelde inderdaad de eerste zeven bestuurders aan op voorstel van het uittredende Fondsbestuur. Dat gebeurt, zoals daarnet gezegd, op basis van het Cultuurpact, dat wil zeggen volgens de krachtsverhouding tussen de politieke fracties in het Vlaams parlement. Vervolgens doet het Fondsbestuur een open oproep tot kandidaatstelling en vergelijkt nadien de verdiensten van de kandidaten. De onafhankelijke bestuurders worden nadien op voordracht van het Fondsbestuur uit lijsten van twee kandidaten per te begeven mandaat door de Vlaamse Regering aangesteld.
Pas als het Fondsbestuur volledig is, doet het een voorstel van voorzitter aan de regering. Zo moet je toch artikel 7 lezen: “De Vlaamse regering benoemt de voorzitter van het Fondsbestuur, op voordracht van het Fondsbestuur dat uit zijn leden een kandidaat-voorzitter kiest. Het Fondsbestuur kiest uit zijn leden een ondervoorzitter.”
Maar wat besliste de Vlaamse regering? Het vaardigde een uitvoeringsbesluit uit met de volgende tekst: “Art. 2. De volgende persoon wordt benoemd als voorzitter van het Fondsbestuur van het Vlaams Fonds voor de Letteren : 1°. Mevrouw Mia Doornaert.”
In de bijhorende nota aan de Vlaamse regering staat daarentegen: “Conform artikel 7, §5 van het decreet van 30 maart 1999 benoemt de Vlaamse Regering tevens de voorzitter van het Fondsbestuurop voordracht van het Fondsbestuur.”
Let even op de onderstreepte woorden. Hoezo, conform artikel 7? Hier klopt iets niet. Hoe kan je als Fondsbestuur een voorzitter voordragen als het Fondsbestuur nog niet is samengesteld en derhalve nog niet kon bijeenkomen? Zeker ook als dat bestuur nog onvolledig is, er moeten immers nog 4 onafhankelijke bestuurders toegevoegd worden.
Dat is dus de kracht van verandering, de procedures niet respecteren en plat-politiek een voorzitter aanstellen. Politisering oude stijl. Daarmee worden de intenties van voorzitster Mia Doornaert – welke die ook mogen zijn – meteen verdacht, of zelfs politiek gekaderd. Dat hoefde niet. Maar een politieke forcing voeren is niet meteen iets wat literatoren en auteurs over hun kant laten gaan. De negatieve reacties, vooral gericht tegen de dame in kwestie, logen er niet om.
Voor de volledigheid: de uittredende Fondsvoorzitter, Jos Geysels, werd voorgedragen door het Fondsbestuur en aangesteld door de vorige Vlaamse regering. Daar maakte Groen geen deel van uit. Het kan dus ook zonder veregaande politisering… Want die kan een Fonds voor de Letteren missen als kiespijn. Het gaat om de literaire kwaliteit in Vlaanderen, ongeacht de maatschappijvisie van een auteur. Niks politiek. Net daarom is het een Fonds, en worden schrijversbeurzen niet door een minister toegekend. Politisering moet er taboe zijn.
Ingediend onder
geen categorie Reacties uitgeschakeld voor Fonds voor de Letteren: niet Mia Doornaert is het probleem, maar de Vlaamse regering…