Slegs vir toeristen. Aub geen vluchtelingen in Floréal, ZIlvermeer of Reigersnest…

Ingediend op februari 3rd, 2016 door bartcaron

“Als een jeugdherberg of een vakantiecentrum vrijwillig enkele gezinnen van oorlogsvluchtelingen opvangt, dan schorst Toerisme Vlaanderen, de administratie van N-VA-minister Ben Weyts, de erkenning als vakantiecentrum”, zo ontdekte ik in een officiële brief van Toerisme Vlaanderen.

Veel van die vakantiecentra staan deels leeg in de winter. Als een directeur zijn of haar goed hart wil tonen, en onderdak wil bieden aan gezinnen van oorlogsvluchtelingen, dan trekt de N-VA-minister na 3 maanden dus de erkenning in. Daardoor mag dat vakantiecentrum geen toeristen meer ontvangen in de zomer? Wat is de logica van deze kafkaiaanse maatregel? Is dit het ‘warme Vlaanderen’ waar de Vlaamse regering zoveel beloftes over doet? De dreigbrief van de Toerisme Vlaanderen, een administratie van N-VA-minister Weyts, is heel expliciet.

Is de federale minister van Asiel, Theo Francken (N-VA), niet koortsachtig op zoek naar opvangplaatsen? De vakantiecentra die in de winter leegstaan garanderen een hygiënische, veilige en georganiseerde opvang. Het lijkt de logica zelve in tijden waarin we geconfronteerd worden met een ongeziene vluchtelingencrisis. En evenzeer lijkt het de logica zelve dat er dan in eerste instantie gedacht wordt aan verblijven die gericht zijn op sociaal toerisme, met een erkenning ‘Toerisme voor allen’. Vluchtelingen kunnen dan wel niet aanzien worden als ‘toeristen’, de verblijven staan wel ten dienste van ‘allen’.

Maar als een directeur van een vakantiecentrum dit aanbiedt, trekt Weyts, de partijgenoot van Francken, de erkenning in. De N-VA toont hier dus haar januskop.

“In het kader van de opvang van vluchtelingen vraagt Fedasil ook aan erkende jeugd- en volwassenenverblijven om na te gaan waar er mogelijkheden zijn om opvangcapaciteit aan te bieden.” Dit is ook de aanhef van een brief die Toerisme Vlaanderen stuurde aan de Toerisme voor Allen-verblijven. “Het staat de erkende verblijven vrij om hierop in te gaan.” Zo gaat de brief verder, om vervolgens die vrijheid toch wel in een heel bepaalde richting te sturen. En niet bepaald de richting die men zou verwachten. Niet de richting van verantwoordelijkheid opnemen of van constructief meewerken aan het lenigen van asielnoden.
Nee, de toon van de brief is afradend, om niet te zeggen afdreigend. Ik citeer: “Voor verblijven die langer dan 3 maanden op jaarbasis een onderdak aan asielzoekers aanbieden wordt de erkenning Toerisme voor Allen geschorst.” Sommige verblijven ontvingen subsidies van Toerisme Vlaanderen o.a. voor investeringen in brandveiligheid, toegankelijkheid, kindvriendelijkheid, moderniseringswerken. (…) “Als het verblijf voor een periode langer dan 3 maanden wordt verhuurd aan Fedasil zal Toerisme Vlaanderen overgaan tot het terugvorderen van de toegekende subsidies.”
Het sociale karakter van het verblijf mag zich ook niet uiten in een wisselwerking tussen logés en vluchtelingen. “Toerisme Vlaanderen aanvaardt niet dat bezoekersstromen van vakantiegangers en vluchtelingen met elkaar gemengd worden.” Dus, geen backpackers mengen met Syrische gezinnen. Slegs vir toeristen.
Afgerond wordt er met een vingerwijzing: “Het spreekt voor zich dat het verblijf na een verhuurperiode aan asielzoekers in perfecte staat dient aangeboden te worden aan de toeristische bezoekers.” Lees: een likje verf om de besmeuring door asielzoekers weg te wissen.

Ik ben kwaad om zo’n aanpak. Warm Vlaanderen? Nee, arm Vlaanderen.