Ingediend op mei 21st, 2019 door bartcaron
Vijfentwintig jaar na de start van het mestbeleid blijft Vlaanderen één van de meest vervuilde regio’s in Europa. Ook het vijfde Mestactieplan heeft in zowat alle opzichten gefaald. De stijging van het aantal rode meetpunten is groot, tot 38% van het aantal meetpunten, terwijl het Europese doel 5% bedroeg. In 2019 bedroegen die in de afstroomgebieden van de Leie zelfs 70% en de IJzer 66%. De uitdaging is een zesde actieplan te maken dat een ernstige kentering teweegbrengt. Maar hoe realistisch is dat? Opmerkelijk is ook dat de handhaving problematisch is. Het personeelsbestand van de Mestbank is met 20% gekrompen.
Nu ligt het zesde Mestactieplan voor in het Vlaams parlement. Het bevat kleine stappen om de waterkwaliteit te verbeteren, maar die zijn ruim onvoldoende om de doelen te halen. Zeker omdat er veel achterpoorten zijn, maar nog meer omdat er sprake is van ernstige fraude.
Ik deed via de media een oproep om misbruiken en fraude te melden Dat leverde veel respons op. Echter, zowat alle bronnen willen anoniem blijven. Het toont dit aan dat er in het ‘mest’netwerk een omerta heerst, dat bekende fraudemechanismen verzwegen worden om te ontsnappen aan sancties.
Een maand geleden bleek, tijdens een bespreking in de commissie Leefmilieu, dat er zeker een aantal ‘zwarte’ transporten zijn van mest. Dat bevestigde zelfs de minister. Er wordt geknoeid met het controlesysteem voor transport van mest, namelijk de AGR-GPS. Die wordt regelmatig afgezet, alsof de vrachtwagen dus stilstaat. Zeer opvallend is de sterke toename van export van mest vanuit Nederland naar België. In vijf jaar verviervoudigde de export (2013 tot 2018). Wellicht is dit het gevolg van de frauduleuze praktijken als in Nederland, die werden geëxporteerd naar Vlaanderen.
Veel veehouders produceren veel meer mest dan ze op de eigen gronden kwijt kunnen. Het grootste deel van de mest wordt verwerkt bij mestverwerkers. Dat kost geld, veel geld. De kost schuilt in de opslag, het transport en de verwerking. Het is veel goedkoper als de landbouwer de mest op zijn land of bij nabije collega’s kwijt kan.
Daarnaast wordt geknoeid met valse info op het mestafzetdocument dus (gehalte stikstof en fosfaat in de mest): daar maakt men twee documenten op; op het eerste document worden de correcte gehaltes genoteerd en indien er onderweg geen controle is, wordt dit document vernietigd en vervangen door het andere document waarop het dubbele van de hoeveelheid stikstof en fosfaat dan in werkelijkheid wordt afgevoerd, staat genoteerd. Ook wordt gedaan alsof de mest wordt opgehaald door een erkende mestvoerder, terwijl die gewoon op de akker of de weide terechtkomt. Dan rijdt de mestvervoerder leeg of deels leeg.
Er blijft ook een probleem van illegale mestlozingen, minder dan vroeger, maar ze komen nog voor als de tanks vol effluenten zitten en de mestkelders vol zijn. Fraudeurs kunnen enkel op heterdaad worden betrapt. De boetes zijn laag.
En dan zijn er nog problemen met staalnemers. Er zijn talrijke onregelmatigheden die laten vermoeden dat het om honderden frauduleuze staalnames kan gaan.
En tenslotte zijn er ook problemen met de kunstmest. Die is relatief goedkoop, vormt een beperkt deel van de productiekost, zeker in de intensieve groenteteelt. Waarom daarop besparen? Cijfers van verkoop en gebruik lopen ver uiteen, wat wijst op het niet correct doorgeven van de hoeveelheid gebruikte kunstmest.
De mestproblemen zijn ook het gevolg van de veel te grote veestapel. Daar wordt geen enkele rem opgezet. Het levert paradijselijke winsten op bij mestverwerkers en veel problemen in ons leefmilieu. Ten bate van de export van vlees, waar onze landbouwers haast niks meer aan verdienen. Waar zijn we in Godsnaam mee bezig?
We moeten af van ‘middeleeuwse’ overdracht van jachtrechten
Alternatieven voor dierproeven
Ketnet wil zender voor allerkleinsten, “Legitieme vraag en begrijpelijke ambitie”
Gereglementeerde boekenprijs unaniem goedgekeurd door Vlaams parlement
Wat liep er fout met de bescherming Villa Slabbinck? (Brugge)
Groen verwelkomt Bellegemse windmolens, maar vraagt ‘windplan’ voor regio Kortrijk
Woede van boeren terecht, maar alleen ander landbouwmodel geeft boeren een zekere toekomst.
Provinciebestuur W-Vl verliest vele (culturele) instellingen
Bart Caron : “Overdracht cultuurbevoegdheden provincies is een wangedrocht !”
Nog geen bescherming poldergraslanden
Brugge weert plooifiets uit overheidsgebouwen
De Leie of het Kanaal naar Roeselare: Groen wil meer binnenvaart
Kortrijk Airport, milieuvergunning aangepast?
Wanneer faire prijzen voor landbouwproducten?
Burgerkabinet ontslaat Gatz niet van plicht om al bestaande inspraak te versterken
Steeds meer monumenten wachten op broodnodig onderhoud. Ondertussen verkrotten ze
Freya Piryns voorgedragen als vertegenwoordiger in de Raad van Bestuur van de VRT
Regering krimpt beloofde natuurgebieden langs de Leie sterk in
Bruggen in Kortrijk, werkende verlichting op de fietspaden is een brug te ver…
LAR-zuid, woordbreuk van de stadscoalitie
Informatie, diverse sporten en cultuur moeten prioriteit VRT blijven
‘Gemeenteraad is wachtzaal voor wie schepenambt wil’
Persmededeling: Groen maakt werk van versterking West-Vlaamse open ruimte.
Persbericht: 5 Groene werven voor een impuls in West-Vlaanderen.
Copyright 2024 - bartcaron.be // Design: Het Concept / Matthias Malfrere - Web development: ikhona