Groen!-koortje beleeft première in Oostende

Ingediend op mei 25th, 2009 door bartcaron

---

De contrabas en mezelf

Ingediend op mei 24th, 2009 door bartcaron

Klik hier om het video filmpje te bekijken

NIeuwjaar van 2008. Actua-TV ging in de feesttijden van 2008 op zoek naar de muzikale talenten onder de politici. Actua-TV spoorde acht politici op die in hun vrije tijd een muziekinstrument bespelen. Alle acht gingen ze op onze vraag in om voor het oog en het oor van de camera hun ding te doen, sommige met knikkende knieën, andere met veel aplomb.
Hier twee stukken voor contrabas solo, maar ook mijn mooiste CD’s, in alle genres.

---

Cultuur in het tijdperk na Bert Anciaux

Ingediend op mei 13th, 2009 door bartcaron

MET WELKE CULTUURPROGRAMMA’S TREKKEN DE PARTIJEN NAAR DE VERKIEZINGEN?

In de campagne voor de Vlaamse verkiezingen is cultuur geen vies woord. Diverse partijen wijden er in hun programma’s een apart hoofdstuk aan. Wat zal de rode draad worden na acht en een half jaar Bert Anciaux? ‘Duurzaamheid’ en ‘participatie’: het zijn termen die de volgende minister best in één zin leert gebruiken. Geert Van der Speeten

1. Cultuur is sexy

Kunst en cultuur hebben tijdens het dubbele mandaat van Bert Anciaux (SP.A) aan gewicht gewonnen. Het is geen job voor kneusjes in de politiek, maar voor kopstukken van het kaliber van Freya Van den Bossche of Jean-Jacques De Gucht. Want je kan er blijkbaar makkelijk het nieuws mee halen. De cultuursector is bovendien uitgegroeid tot een belangrijke economische speler. Zelfs in moeilijke tijden garandeert het brede en fijnvertakte vrijetijdsnetwerk tewerkstelling en een hoge economische return.

Bij de traditionele politieke families leeft ook een gevoel van bevrijding. Anciaux komt onder geen beding terug, weet men. Er is dus ruimte voor andere accenten en een nieuwe koers. Zo hebben de Vlaamse parlementsleden tijdens de voorbije legislatuur het participatiedecreet met enige tegenzin goedgekeurd. Niet omdat cultuurdeelname geen belangrijk onderwerp zou zijn. Maar omdat het voor onder meer CD&V en Open VLD niet als de meest efficiënte hefboom wordt gezien om meer Vlamingen met cultuur in aanraking te brengen. Andere plannen circuleren al, amper een jaar na de lancering van het decreet.

De voorbije maanden hebben politici hun oor te luisteren gelegd. Ze lazen memoranda en organiseerden ‘culturele luisteravonden’, debatteerden met kenners en cultuurmanagers, in een zeldzaam geval ook met een artiest. Thema’s en zelfs ‘resoluties’ (bij Open VLD) verschenen na die gesprekken op papier.

Groen! zet voor de Vlaamse verkiezingen stevig in op cultuur, met een tekst waarin de hand van Bart Caron, de vroegere kabinetschef van Anciaux, duidelijk herkenbaar is.

CD&V legt nog niet alle kaarten op tafel en beperkt zich tot enkele sleutelbegrippen. De SP.A maakte een volledige en gedetailleerde analyse, met aandacht voor de verste uithoeken van het beleid. Ook digitale cultuur krijgt een apart hoofdstuk.

De N-VA houdt het summier bij enkele ‘actiepunten’ en vraagt voldoende financiële middelen om de decreten uit te voeren. Lijst Dedecker wijdt een hoofdstuk aan het thema Vlaanderen ontspant, waarin ook een warm pleidooi te lezen valt voor meer motorcrossterreinen, golfcourts en weiden voor kleiduifschieten. De partij neemt vooral de ‘betuttelende regelgeving, participatieplicht en van bovenuit verplichte multiculturaliteit’ op de korrel.

Vlaams Belang is wat weggedeemsterd in het cultuurdebat. Vier jaar geleden toonde de partij zich nog gechoqueerd over wat de stadstheaters allemaal op een podium toonden. De onderliggende vraag naar meer ‘repertoire’ werd opgepikt door andere partijen, omgezet in een motie en vertaald in subsidie-enveloppes. Maar intussen weet niemand nog wat we onder repertoire moeten verstaan. Gaat het om het beschermen van het ‘kunstenerfgoed’, zoals we bij de SP.A lezen?

2. Cultuur is voor het volk

Participatie en een makkelijke toegang tot het rijke cultuuraanbod zijn niet weg te branden uit het debat. Anciaux heeft ze definitief op de kaart gezet. Alle partijen zetten erop in.

Het thema past ook binnen elke ideologische stellingname. Dat blijkt uit het ‘drempelplan’ van de SP.A , dat kansen wil bieden aan mensen voor wie keuzevrijheid niet vanzelfsprekend is. Maar ook in de resolutie van Open VLD, die het lokale niveau als de natuurlijke biotoop ziet voor cultuurbeleving ‘van onderuit’.

De huidige set maatregelen en incentives wordt als te betuttelend en dwingend gezien. Groen! merkt ook een tegenstelling op. Kwaliteitsverhoging van cultuurbeleving en vergroting van het publieksbereik horen volgens Bart Caron thuis in alle beleidsterreinen, als een soort rode draad. Maar participatiedwang leidde ook tot een overkill aan evenementen en festivals, genre ‘Week van de smaak’ of ‘Erfgoeddag’. Ze zijn nodig, klinkt het. Maar ze kunnen ook bedreigend zijn voor de reguliere werking van cultuurhuizen of kwetsbare initiatieven die minder makkelijk in beeld komen.

Groen! pleit voor een duurzaam cultuurbeleid, ecologisch maar ook inhoudelijk. CD&V zweert eveneens bij duurzaamheid, al was het maar om dure renovaties voor cultuurinfrastructuur te vermijden.

3. Cultuur is ook voor kinderen

Hoe vroeger je kinderen leert omgaan met cultuur, hoe groter de kans dat hun belangstelling ook op latere leeftijd nog aangescherpt blijft. Investeren in kunstonderwijs en educatie is voor partijen als de N-VA, Open VLD, Groen!, CD& V en de SP.A een must. Het gevoel leeft dat diverse onderzoeken daar voldoende argumenten voor bovengespit hebben, maar dan zonder de juiste beleidsconclusies.

Laat kunst, muziek, maar ook games aan bod komen in het onderwijs, vindt Open VLD. En isoleer cultuureducatie niet als een vak apart. Vooral het secundair onderwijs heeft een inhaalbeweging te maken, denkt de SP.A. En waarom geen muziekonderwijs vanaf zes jaar, meteen al met het instrument bij de hand?

4. Cultuur kan je niet isoleren

Dat brengt ons bij de koppeling van cultuur met andere beleidsdomeinen, niet meteen het sterkste punt onder Anciaux. Over de clustering van bevoegdheden circuleren de wildste voorstellen.

Toerisme, sport en cultuur, vinden ze bij LDD, moet je samen inzetten ‘om de internationale naamsbekendheid en toeristische aantrekkingskracht van Vlaanderen te verhogen’. Cultuur en media horen samen, denkt Groen! Want radio, televisie en internet zijn de uitgelezen instrumenten om een rijk cultureel aanbod in de huiskamer te brengen, en dus ook kinderen en jongeren te bereiken. Weg dus met die rode Canvasknop, want die is toch maar voor een kleine groep digitale tv-kijkers bestemd.

Open VLD gelooft dan weer in een samenwerkingsprotocol tussen economie, buitenlandse aangelegenheden, toerisme en cultuur om de internationale export van Vlaamse cultuurproducten te vergemakkelijken. De SP.A pleit voor de full monty: afstemming tussen cultuur, onderwijs, toerisme en media. Zoveel is duidelijk: de nieuwe cultuurminister wordt een echte spilfiguur in de Vlaamse regering.

Groen! merkt ook fijntjes op dat de splitsing van erfgoed in onroerend (ondergebracht bij ‘Ruimtelijke ordening’) en roerend (bij Cultuur) contraproductief gewerkt heeft.

Het beschermingsbeleid van monumenten is sterk vertraagd. Terug samenvoegen dus, deze Siamese tweeling. En zo snel mogelijk aan een herstelplan beginnen.

5. Cultuur, dat zijn de kunstenaars

Open VLD werkte zich in de kijker met een wild plan om subsidies anders te verdelen. Er gaat te veel geld naar huisvesting, promotie, administratie en communicatie. In een open brief bazuinden Sven Gatz, Jean-Jacques De Gucht en Herman Schueremans uit dat elke euro in vraag moest worden gesteld.

Lijst Dedecker gaat nog een stap verder: het subsidiebedrag moet voor een deel afhankelijk worden gemaakt van het effectieve aantal bezoekers.

Intussen nam alvast Open VLD gas terug, zo blijkt uit het verkiezingsprogramma. Kunstenaars en gezelschappen moeten worden beoordeeld op kwaliteit, vindt het trio Gatz, De Gucht en Schueremans, en zalen en podia op diversiteit en spreiding.

Het pijnpunt kwamen tijdens de voorbije subsidieronde al aan het licht: veel middelen gaan naar algemene kosten, artistieke prestaties worden niet altijd naar behoren vergoed.

Diverse stimuli zijn denkbaar om de talentrijke kunstenaars kansen te bieden. Op zijn minst moet er een beter sociaal en fiscaal statuut voor de kunstenaar komen (Open VLD en SP.A).

Ook trajectbeurzen voor kunstenaars, gesubsidieerde promotiegaleries met kwaliteitslabel en een kunstkoopregeling voor weinig kapitaalkrachtige kunstliefhebbers behoren tot de mogelijkheden (Groen!).

6. Cultuur is een product

Zelfs nu het fonds Cultuurinvest operationeel is, kan de creatieve industrie in Vlaanderen best nog wat stimuli gebruiken. De uitbreiding van de tax-shelter, een fiscale maatregel, is voor Open VLD en de meeste andere partijen een must.

Waar er marktpotentieel is, moeten de inkomsten worden gehaald waar dat mogelijk is. Gemengde financiering (deels uit de overheid, deels uit de markt) is geen taboe meer. Cultuur en economie zijn voortaan bondgenoten, al komt het er vaak op aan kleinschaligheid te stimuleren en grootschaligheid te reguleren (aldus de SP.A).

Maar de stap naar een totale vermarkting vinden alle partijen er één te ver.
© 2009 Corelio

---

‘We hebben al genoeg volgebouwd’

Ingediend op mei 13th, 2009 door bartcaron

Een groene economie om de crisis te lijf te gaan en ‘megalomane projecten’ een halt toeroepen. Daarmee wil Groen!-lijsttrekker Bart Caron de West-Vlaamse kiezer overtuigen.

Een tweede West-Vlaamse zetel binnenhalen, dat is de ambitie van Groen!-lijsttrekker Bart Caron. Nochtans heeft Groen! het niet makkelijk om in tijden van crisis de groene boodschap te verspreiden. Groen! is tegen een wildgroei aan nieuwe bedrijventerreinen en tegen extra snelwegen in de provincie, maar wat dan met de werkgelegenheid, die al zo onder druk staat in West-Vlaanderen?

‘Wij zijn helemaal niet tegen de economische ontwikkeling van onze provincie’, zegt lijsttrekker Bart Caron. ‘Maar wij zetten liever in op een groene economie. De haven van Zeebrugge is verworden tot een doorsluishaven, waar vooral auto’s en containers worden doorgevoerd. Dan hebben we liever een dynamische en innoverende haven, met bedrijven die inzetten op milieuvriendelijke energie. Nu leggen we te vaak de nadruk op West-Vlaanderen als doorvoerprovincie, maar we moeten meer zijn dan een knooppunt van snelwegen.’

En dus moet er ook beter nagedacht worden over waar we nog nieuwe bedrijventerreinen aanleggen. ‘Met het bedrijventerrein LAR Zuid gaat er weer één van de laatste stukjes waardevol landschap in die streek verloren. Of de headquarterszone in Brugge, moet die nu per se in de groene gordel rond Brugge worden aangelegd? Hetzelfde met de N8, de weg tussen Ieper en Veurne, die een van de mooiste gebieden van Vlaanderen zou doorkruisen. Je kunt economie en groen perfect verzoenen als je wat beter nadenkt over de dingen en niet blind meegaat in grote projecten.’
© 2009 Corelio

---

Groen! geeft mensen met een handicap een stem en neemt deel aan betoging

Ingediend op mei 8th, 2009 door bartcaron

Op de verkiezingslijsten van Groen! staan verschillende kandidaten met een handicap. Allen nemen ze morgen deel aan de nationale betoging van de gehandicaptensector die Groen! steunt. Maar er is meer, Mieke Vogels, Bart Caron, Elke Decruynaere en andere kandidaten van Groen! engageren zich morgen als persoonlijk assistent voor 1 dag. Zo maken zij het mogelijk dat mensen die het zonder hulp moeten stellen, toch hun stem kunnen laten horen.

Peter Vanhoutte uit Desselgem (13de op de lijst West-Vlaanderen) lanceerde vorige week een oproep en zorgde voor de match tussen de Groen!e assistenten en de deelnemers aan de betoging. Zelf is hij doofblind en geëngageerd in de emancipatiebeweging van mensen met een handicap. Ook Armand Vanderschelden (17de plaats Oost-Vlaanderen) ondervindt dagelijks aan de lijve hoe ontoegankelijk onze samenleving is. Maar zijn rolstoel belette hem niet om op de barricaden te staan voor gelijke rechten. Hij stond mee aan de wieg van de vzw GRIP (Gelijke Rechten voor Iedere Persoon met een handicap).

Gents gemeenteraadslid Elke Decruynaere (3de plaats Oost-Vlaanderen) leerde Armand kennen als Armando Dios. Dat is zijn artiestennaam want Armando noemt zichzelf de eerste sitdown comedian. Elke heeft zelf een broer met een ernstig verstandelijke handicap en werkte 5 jaar als beleidsmedewerker voor de vzw GRIP. Ook Marijke Devos (14de plaats West-Vlaanderen) werkt in de sector want zij is aan de slag als persoonlijk assistent bij mensen die met een PAB (Persoonlijk Assistentie Budget) werken. Gerry Guldentops ten slotte staat 14de opvolgersplaats op de Antwerpse lijst en neemt zijn blindegeleidenhond Woef deel aan de betoging. Maar ook hij zal een groene assistent goed kunnen gebruiken.

Op het einde van de betoging zal voormalig Minister van Welzijn en huidig partijvoorzitter Mieke Vogels de manifestanten opwachten aan de Koolstraat. Want Groen! steunt de vragen van de manifestanten om meer te investeren in de zorg en om dit geld op een andere wijze in te zetten. Mieke Vogels: “Vorige week legde de CD&V-minister van Welzijn Heeren een nieuw meerjarenplan voor de gehandicaptenzorg voor waaruit overduidelijk blijkt dat vijf jaar en drie CD&V-ministers van Welzijn later niet de wachtlijsten maar wel de beloftes zijn weggesmolten als sneeuw voor de zon. Het aantal personen op de wachtlijsten is gewoonweg verdubbeld. Dit meerjarenplan is de directe aanleiding geweest voor de betoging van morgenwant het bevat geen concrete engagementen.”

Vlaams parlementslid Bart Caron vult aan: “Groen! diende een amendement in en vroeg de parlementsleden van de CD&V om hun beloftes waar te maken en zich te engageren om in de volgende legislatuur jaarlijks 3% extra middelen vrij te maken. Alleen dan is de belofte om de wachtlijsten in de gehandicaptenzorg weg te werken geloofwaardig.”

Mieke Vogels – Groen! voorzitster: 0473 87 06 21
Bart Caron – Vlaamse fractie – 0477 49 58 10

---

Hans en de Tsjevenstreek

Ingediend op januari 16th, 2009 door bartcaron

Het belastingsreglement op het openhouden van drankgelegenheden na het sluitingsuur word herzien. Het reglement wordt eenvoudiger en tot 70 % goedkoper. Bart Caron vond het niet kunnen dat dit behouden blijft omdat de politiediensten daardoor beter zouden kunnen controleren. "Wij zijn niet de enigen die daar tegen zijn. Zowel Vincent Van Quickenborne als Hans Masselis van Open VLD spraken in 2006 over een pestbelasting. Ik concludeer dat de meerderheidspartijen nu een typische tsjevenstreek uithalen: verkiezingsbeloftes halvelings uitvoeren. Wij stellen dan ook voor om die belasting in te trekken."

Bij de stemming daarover liet Stefaan De Clerck de resultaten zien op het scherm en daaruit bleek dat Hans Masselis als enige van Open VLD het voorstel van Bart Caron steunde. "Ik kan niet anders, ik heb indertijd zelf het voorstel gedaan !" lacht Hans Masselis. "Liever zou ik een stortbelasting zien. Kijk maar eens aan de automaten naar wat er allemaal rondslingert. Maar natuurlijk ben ik blij met de vereenvoudiging en met het feit dat het minder duur wordt. Na de stemming over het amendement heb ik dan ook het nieuwe reglement goedgekeurd."

---

Nog altijd geen LEM in zicht

Ingediend op januari 9th, 2009 door bartcaron

In Wevelgem ziet men ze vliegen. Voorlopig nog, want als er niet snel een luchthavenexploitatiemaatschappij komt, lees een privé uitbater, zou het wel eens kunnen verkeren. En alweer laait de controverse hoog op. Voka vraagt dat er onverwijld werk wordt gemaak van de aanbestedingsprocedures. Het vliegveld zelf maakte deze week cijfers bekend en noemt die schitterend. Vlaams volksvertegenwoordiger Bart Caron vindt die dan weer ronduit slecht.

Eind 2008 keurde de Vlaamse regering de ontwerpen voor de selectiedossiers voor exploitatie van de luchthavens goed. Nu moet er een private luchthavenexploitatiemaatschappij gevonden worden voor de uitbating van de luchthaven in Wevelgem. Volgens Voka moet de Vlaamse regering nu ook de nodige kredieten voorzien voor de juridische begeleiding van deze aanbestedingsprocedure. "Voor ons is het cruciaal dat die op korte termijn wordt afgerond en dat de LEM in 2009 start. De tijd dringt: er moeten investeringsbeslissingen genomen worden die ook afhankelijk zijn van de definitieve toewijzing van de uitbating. De huidige resultaten worden nog altijd negatief beïnvloed doordat Wevelgem zelf een brandweerploeg moet financieren. Na een erkenning komt dat voor rekening van Belgacontrol."

Allemaal goed en wel, maar al bijna drie jaar is er sprake van LOM en LEM. De LOM, dat is de luchthavenontwikkelingsmaatschappij. Lees de overheid, die de nodige centen voorziet voor onderhoud van landingsbanen, verkeerstoren en signalisatie. Dat is dus al lang in kannen en kruiken. De LEM is dan weer de privé uitbater voor die luchthaven. Overal wordt bevestigd – maar dan alleen informeel – dat er daarvoor gegadigden zijn. Al drie jaar lang. Maar nog nooit werd één naam genoemd. Dat voedt alleen maar geruchten dat er een aanbesteding ‘op maat’ moet geschreven worden. Dat is uiteindelijk voor niemand goed. Er is trouwens maar één grote professionele gebruiker in Wevelgem. Ofwel doet die luchtvaartmaatschappij dat dus, ofwel niet. Maar ik wed dat die aanbesteding zo eenvoudig niet zal zijn als die simpele ja of neen. Ondertussen betalen wij drie keer belastingen daarvoor ! (DEL)

Krant Van West-Vlaanderen editie Kortrijk – 09-01-2009

---

“Ik lig er wakker van”

Ingediend op december 19th, 2008 door bartcaron

Bart Caron niet op de lijst voor de Vlaamse verkiezingen

Meer dan ooit vrienden

KORTRIJK – Tot een strijd tussen de vrienden Philippe De Coene en Bart Caron zal het niet komen bij de Vlaamse verkiezingen. De SP.A’er blijft met een derde plaats op de lijst allicht in het Vlaams parlement, Bart Caron ziet af van een plaats op de lijst.

Op de dag dat Bert Anciaux zich een SP.A-lidkaart kocht, en voor heel wat verdeeldheid zorgt binnen de partij, was Philippe De Coene al verzekerd van een derde plaats op de lijst voor de Vlaamse verkiezingen. Daarmee kan hij zijn verblijf in het Vlaams parlement allicht verlengen. Collega en vriend Bart Caron daarentegen, ex-Vlaams Progressieven en in Kortrijk ook onafhankelijk gemeenteraadslid bij de fractie SP.A-Groen!, beraadt zich nog over zijn toekomst en zal niet op de lijst voorkomen.

Eer en geweten

„Neen, ik heb geen partijkaart. Ik moet in eer en geweten overwegingen kunnen maken. Weet je, ik doe niet lichtzinnig aan politiek. Ik heb nu tijd nodig om mij te beraden. En natuurlijk is dat nu niet leuk en niet tof. En o ja, er zijn aanbiedingen. In de politiek wordt snel eens gepolst maar het is geen transfer als in de sport. Ik ben niet te koop hé, ik heb mijn principes," lucht Bart Caron zijn hart.

Culturele sector

„De laatste drie maanden waren zeer moeilijk. Ik heb nog nooit zo veel wakker gelegen ’s nachts. Ik wil ook absoluut het beeld van postjespakker uit de wereld helpen. Wat ik dan denk als ik iemand als Patrick Dewael zie kamervoorzitter worden ? Ja, dat doet pijn, maar dat is een zaak voor Open VLD. Het klopt soms wel: hoe hoger, hoe slechter. Maar ik heb dan weer veel respect voor iemand als Inge Vervotte. Wat mijn toekomst brengt ? Allicht gaat die richting culturele sector. Men is maar daar nog niet vergeten. Maar ik blijf mij lokaal inzetten en werk verder in het kartel SP.A-Groen!"

Bij collega en vriend Philippe De Coene is er allerminst leedvermaak. Integendeel zelfs. „Het siert Bart dat hij goed nadenkt over zijn keuze. Dan blijft het ook langer duren. Zo heb ik ook de verjonging en de vernieuwing doorgevoerd in de Kortrijkse sp.a: je bent welkom en als je hard werkt kom je er wel. Zo zijn steengoede mensen als Bert Herrewyn en Petra Demeyere in de gemeenteraad geraakt," aldus de SP.A’er

Herpakken

„In de politiek maak je veel mee. Ik volgde Louis Tobback op in het Europees Parlement omdat ie minister was. Vijf jaar hard werken, een mooi score bij de volgende verkiezingen maar de zetel gaat door de loterij van de apparentering naar Brugge. Later de verkiezingen winnen in Kortrijk maar toch uit de coalitie gezet. Zes maanden later nipt je kamerzetel verliezen. Daat is niet leuk maar, op zijn Kortrijk gezegd, dan moet je niet gaan ‘trunten’. Antoon Sansen zij dat hij bewondering had voor het feit dat ik met vernieuwde energie en overtuiging verder deed. Wel het is een voordeel: als je tegenslag hebt, zie je wie je vrienden zijn. En we hebben samen een glas gedronken”

Bart Caron: „Ik voel nu precies hetzelfde. Ik kan en moét met dat lokaal politiek werk verder doen. Ik kan alleen lering trekken uit wat Philippe meemaakte. En eigenlijk, al bij al ben ik nog een gelukkig mens. Ik kreeg een uitgelezen positie in de maatschappij. Ik moet daar af en toe eens bij stil staan. Want dat is niet normaal, het is niet aan iedereen gegeven."

Culturo

Bart Caron: „Veel mensen vinden dat ik misschien iets te naïef ben. Maar men herkent mij daar ook in. Awel, dat vind ik tof. Men weet dat ik mijn geloofwaardigheid niet verkoop. En ja, ik heb natuurlijk een beetje dat zweverige culturo imago. Maar het gaat mij nooit om l’art pour l’art, de reflex voor de gewone man staat voorop."

Een niet onbelangrijk deel van het politieke werk van Bart Caron bleef ook onzichtbaar. „Ik heb veel inspanningen gedaan voor mensen zonder papieren. Die sans-papiers zullen nooit voor mij kunnen stemmen. Dat is dan zo. In de politiek moet je jouw hemel kunnen verdienen."

Samenwerken

Philippe De Coene: „Alles begint bij de emotie voor een rechtvaardiger maatschappij. Maar daarin bereik je enkel vooruitgang door je goed te organiseren. Ik verwijs naar onze samenwerking met Groen! in Kortrijk. Voor de verkiezingen wilden ze liever niet met ons samenwerken. Okee. Ze verloren een zetel maar in plaats van ons daarmee te amuseren hebben we opnieuw de hand uitgestoken en het werkt."

Bart Caron: „Meer zelfs, het resulteert in een constructieve, scherpe oppositie. Zonder samenwerking ben je niets." Maar nu stapt hij zo laat mogelijk, en heel ver op het perron op de trein naar Brussel. „Ja, ik ontwijk de vragen wat. Tot ik er zelf uit ben."

(Luc Demiddele)

---

“Er is geen sociale woning te vinden”

Ingediend op december 19th, 2008 door bartcaron

Ouderenzorg en ict-projecten zorgen voor discussies op de budgetzitting
“Er is geen sociale woning te vinden”
KORTRIJKTijdens de budgetzitting spitsten de discussies zich vooral toe op de ouderenzorg en op het al of niet verderzetten van een informaticaproject. De SP.A vond het stadsbeleid op beide vlakken falen.
Het was Philippe De Coene (SP.A) die wees op de schrijnende nood aan betaalbare flats of sociale woningen.
Vier jaar wachten
Hij haalde twee concrete voorbeelden aan.
“Neem nu Stella, de waardin van café Club House aan de Meensesteenweg. Die vrouw is bijna 90 en zoekt al maanden tevergeefs naar een flatje in Kortrijk. Eind deze maand loopt haar contract af. En wat krijgt zij te horen ? U staat op de wachtlijst en u moet nog een jaar of twee wachten. Ik ken verder een man die pas 46 jaar is maar ook terminaal ziek is. Hij heeft hoop en al nog twee jaar te leven en zoekt een woning. Hij trok naar alle zes de sociale woningmaatschappijen die in Kortrijk actief zijn. Het antwoord ? U staat op de wachtlijst en moet nog vier jaar wachten !”
Onafhankelijk raadslid Bart Caron had al de cijfers aangehaald.
“Volgens het Streekpact moet er op alle sociale vlakken een groei komen van 10 tot 40 %. Een terechte ambitie. Maar hoe kan dat als het OCMW niet meer middelen krijgt ? Op het jaarverslag zie ik dat er 447 aanvragen zijn voor serviceflats en woningen, waar wij vandaag 216 bewoners tellen. Er zijn ook meer dan 300 aanvragen voor de rusthuizen, die 444 bewoners tellen. Het OCMW heeft ook 100 woongelegenheden voor kansarmen en kan dat patrimonium moeilijk verder uitbreiden. Ondertussen nemen de dossiers van budgetbeheer en schuldbemiddeling elk jaar toe.”
Groot probleem
Burgemeester Stefaan De Clerck (CD&V) gaf toe: “Huisvesting is inderdaad een groot probleem momenteel. Maar dit is zeker geen exclusief Kortrijkse aangelegenheid. Er is overal een acute nood aan sociale huurwoningen. Dat is inderdaad een gigantisch probleem. Wij willen daar iets aan doen, maar dit is niet in een handomdraai op te lossen.”
OCMW-voorzitter Franceska Verhenne pikte het niet dat Bart Caron de Kortrijkse cijfers vergeleek met die van andere gemeenten en daaruit concludeerde dat Kortrijk geen sociale stad is.
“Het OCMW heeft een groot verkoopbaar patrimonium, dat op de markt gebracht wordt zodra de tijd daarvoor rijp is. Dit helpt ons om de leningslast zo laag mogelijk te houden. Verder kunnen wij reserves overdragen om zo een continuïteit in het beleid te verzekeren. En er worden hier zaken opgesomd waar inderdaad grote uitdagingen liggen. Maar ik wijs toch op projecten als een nieuw rusthuis in Aalbeke, op Biezenheem in Bissegem en op nieuwe aanleunflats in Heule en bij Lichtendal. Dat resulteert in 81 bijkomende woongelegenheden op het eind van de legislatuur. Verder zijn op de huisvestingsmarkt het OCMW en Stad Kortrijk ook niet de enige spelers.”
(Luc Demiddele)
Estella Devetter (r.) is 87 en zoekt al een tijd naar een flat in Kortrijk. Zij staat op de wachtlijst en moet zeker nog twee jaar wachten. Maar eind deze maand moet zij haar café Club House rechtover KVK verlaten. (Foto BWB)
Krant Van West-Vlaanderen editie Kortrijk – 19-12-2008

---

“Ik mis warmte”

Ingediend op december 19th, 2008 door bartcaron

Bart Caron
“Ik mis warmte”
Kortrijk”Dit wordt geen warme stad. Ik heb het niet over de Kerstsfeer maar over het sociale beleid dat niet bij de topprioriteiten behoort,” stelde Bart Caron.
Het nu onafhankelijke raadslid vervolgde: “Ook het cultuurbeleid hoort daar niet bij. Tenzij de zaken met uitstraling en zichtbaarheid. Het dagelijkse werk om de problemen van de mensen op te lossen, dat krijgt weinig aandacht. Het OCMW verdient lof voor het sociale beleid en voor de transparantie in de financies. Maar het wordt mij duidelijk dat het OCMW stiefmoederlijk wordt behandeld. De dotatie voor 2009 bedraagt 9.183.672 euro. Dat is exact hetzelfde bedrag sinds 2005 en dat staat ook gepland voor 2009 en 2010. In zes jaar zal de stedelijke dotatie aan het OCMW dus niet stijgen. Ik pleit er voor dat de reserve wordt besteed aan antwoorden op de maatschappelijke problemen, zoals de vergrijzing, de toenemende schulden bij de mensen en de vraag naar kinderopvang. Zeker in tijden van recessie is investeren noodzakelijk.”
“In de musea komt er geen extra wetenschappelijk personeel. Dat is nochtans noodzakelijk om een erkenning binnen te halen. Ook het collectiebeleid verdient meer aandacht.” (DEL)
Krant Van West-Vlaanderen editie Kortrijk – 19-12-2008

---