bartcaron.be

Sterke Jan en de kunstensector, toch liefde?

Ingediend op juli 1st, 2022 door bartcaron

Minister van Cultuur Jan Jambon heeft 25,3 miljoen euro extra middelen gevonden voor de recente ronde in het kunstendecreet. Een straf verhaal, zonder enige twijfel. Daarmee veegt hij in één grote zwaai alle mogelijke kritiek op zijn cultuurbeleid van tafel. Zo lijkt het althans.

Ja, het is totaal onverwacht. De procedure leek veeleer bedoeld om het schaarse budget op een min of meer rechtvaardige wijze te verdelen. Slachtoffers, die zouden er zeker zijn. Daarvoor werden de beoordelingscommissies in een strak gareel gezet. Maar het draaide anders uit. De bede van de sector om extra geld vrij te maken heeft gewerkt. Er werd gerekend op zo’n 10 miljoen euro extra, ‘om de grootste accidenten op te lossen’. Maar het werd veel meer. Is het ooit vertoond, zo’n spectaculaire stijging? Mijn zin voor ironie doet me zeggen: ‘Jambon doet een Anciaux’tje’. Immers, de subsidieverhogingen zijn van dezelfde orde.

Is Jan Jambon daarmee de minister die de hoogste subsidiestijging heeft gerealiseerd? De stijging voor de ronde 2023-2027 komt neer op 15,5%. Het totaal bedrag voor de werkingssubsidies voor de komende vijf jaar komt daarmee op 178,5 miljoen euro. Zijn voorganger Sven Gatz besliste in 2016 om 142 miljoen toe te kennen. Dat was ook een stijging met 7,5 miljoen, 4,1% meer. Daarvoor was Joke Schauvliege de bevoegde minister. Zij trok voor de werkingssubsidies een budget uit van 130 miljoen, een stijging van 7,5 miljoen, wat neerkomt op 8,6%. Bert Anciaux, die het eerste Kunstendecreet maakte, kende 106 miljoen toe in 2006/2007, inclusief de middelen voor het aflopende Muziekdecreet, een stijging van 18,1%. Hij had in 2001 en 2002 al forse subsidieverhogingen toegekend in het kader van het toenmalige Podiumkunstendecreet. (meer…)

Ingediend onder bart schrijft, mijn gedacht Reacties uitgeschakeld voor Sterke Jan en de kunstensector, toch liefde?

Kunstendecreet: kaalslag in de klassieke muziek?

Ingediend op juni 16th, 2022 door bartcaron

Het is spannend in kunstenland. Tegen eind deze maand moet de minister van Cultuur, Jan Jambon, een beslissing nemen over de meerjarige subsidies voor de komende vijf jaar. In de maanden daarvoor hebben de organisaties beleidsplannen geschreven en hebben beoordelingscommissies die gewikt en gewogen.
Dat is geen eenvoudige kwestie, die veel zorg vereist… en soms problemen oplevert.
Over het Toneelhuis is er al veel inkt gevloeid, net als over Z33 en nog een aantal verrassende beoordelingen. De klassieke muziek bleef tot nu buiten beeld. Onterecht. Net daarover heb ik voor rekto:verso een artikel geschreven. Lees het hier.
Ingediend onder bart schrijft, mijn gedacht Reacties uitgeschakeld voor Kunstendecreet: kaalslag in de klassieke muziek?

Hoera, geen besparingen in Cultuur… in 2022 toch niet

Ingediend op november 24th, 2021 door bartcaron

Het goede nieuws moest vooraan staan: “het rijk van de vrijheid is terug”. De cultuursector staat aan de poort van de grote relance… Zo staat het in de inleiding van de beleidsbrief. Niks van. Zou deze beleidsbrief en begroting geschreven zijn in de zomer? Na de drukproef geen correcties meer mogen aanbrengen?

Echt goed nieuws nu: er is niet bespaard op het cultuurbudget. Dat is positief, het mag hardop gezegd worden. Het zal zowat de eerste keer in de geschiedenis zijn, sinds Vlaanderen autonoom verantwoordelijk is voor haar cultuurbeleid, dat Cultuur aan een besparingsdans is ontsnapt. Ik zou het ook negatief kunnen formuleren: het zou schandalig zijn, nadat de middelen voor Cultuur de voorbije 10 jaar zo ernstig zijn aangetast. Vergeet niet dat sommige sectoren meer dan 20 procent hebben moeten inleveren.

De wijsvinger van de Vlaamse overheid

Niettemin, het lezen van de beleidsbrief en de begroting van Cultuur vind ik een irritante bezigheid. En saaie kost. Een grote liefde voor het culturele veld blijkt daar niet uit, laat staan passie. Integendeel het is een koele relatie geworden, alsof de cultuursector een verzameling van eigenzinnige mensen en organisaties is die het grotere plaatje niet bekijken. Ze moeten zich steeds meer inschrijven in de richting die de Vlaamse overheid wil inslaan. Hoe verklaar je anders zinnetjes als zinnetjes als “Kunstenorganisaties moeten zich de vraag stellen over hun rol en meerwaarde in het kunstenlandschap t.a.v. de collega-kunstenorganisaties op lokaal, landelijk en internationaal niveau” Alsof ze die meerwaarde niet hebben, alsof ze zich die vraag niet elke dag stellen, alsof ze niet permanent een meerwaarde voor de samenleving betekenen. De cultuuroverheid zou aan de kant van die meerwaardedragers moeten staan, en hun noden delen.
Deze beleidsbrief heeft een groot wijsvingergehalte. De nota is sterk gedacht vanuit het standpunt van de overheid, niet vanuit de noden van de veldspelers. We begrijpen dat ook wel, het departement Cultuur, Jeugd en Media moet elk jaar opnieuw besparen op het aantal personeelsleden met een afbouw van de dienstverlening tot gevolg. Voor het jaar 2022 gaat er weer 416.000 euro bespaard op personeel, weer zo’n 10 mensen minder. Elk jaar opnieuw.

Dat verklaart deel waarom de Vlaamse overheid morrelt aan alle decreten en besluiten. Het wordt verbloemd met termen als het ‘herijkingstraject’ en de ‘Vlaamse Brede Heroverweging’. Het klinkt positief, maar heeft finaal een negatieve motivatie. In het eerste verhaal willen de minister en zijn departement “de sectorale beleidskaders bijsturen en optimaliseren”. Het tweede verhaal dwingt de Vlaamse administraties uit te zoeken “of elke euro aan uitgaven wel goed besteed werd”. An sich een goede oefening,en zolang het geen dekmantel is voor besparingen of kwalijke politieke keuzes. De recente accidenten in de cultuursector – fout besteed subsidiegeld – zijn trouwens het gevolg van slordig overheidsbeleid. Goede regelgeving en dito controle maken dergelijke farces onmogelijk, zoals blijkt in de kunsten-, de erfgoed- en de sociaal-culturele sectoren.
Het zijn oefeningen die vooral zinvol zijn voor de overheid zelf, veel minder voor de kunstenaars, erfgoedzorgers en sociaal-culturele werkers. Het typeert het huidige beleid, dat vooral veel meer bezig is met het steeds sterker aansturen van het culturele veld dan met de noden en de zorgen van de veldbewoners. (meer…)

Ingediend onder bart schrijft, mijn gedacht Reacties uitgeschakeld voor Hoera, geen besparingen in Cultuur… in 2022 toch niet

Mensen uit de cultuurwereld spuwen met hun kritiek in de hand die hen voedt

Ingediend op mei 19th, 2021 door bartcaron

Dit zinnetje is interessant om het even over een wezenskenmerk van kunst en cultuur te hebben: “Mensen uit de cultuurwereld spuwen met hun kritiek in de hand die hen voedt”, zo zegt de (terecht) bejubelde Philippe Herreweghe. De hand is die van de minister (namens de overheid). Zou het niet triest zijn mocht er alleen subsidie gaan naar kunst en cultuur die niet kritisch is voor de heersende macht, die ze dus dient/vereert? Nee toch? Zoiets komt alleen voor in totalitaire regimes. In een democratie, met vrije kunstenaars en cultuurwerkers hoeven ze de macht niet te dienen, maar kunnen vrij kunst en cultuur maken. Makers spreken zich heel vaak kritisch uit over allerlei maatschappelijke fenomenen, en zeker over macht, politiek, over samenleven…, soms direct, maar veel vaker indirect, soms letterlijk, soms abstract. Dat is het wezen ervan, de samenleving bevragen.
We moeten vooral ongerust worden als kunstenaars de loftrompet zingen van politici of hun politieke beslissingen.
Om Jan Jambon te troosten, geen enkele cultuurminister mocht ooit rekenen op veel applaus. Het is zoals kunst zelf, de tijd bepaalt wie belangrijk is geweest en waarom.
Om Philippe Herreweghe te eren, van harte proficiat met de terecht verdiende Cultuurprijs. Hij weet ongetwijfeld dat de muziek die hij met zijn ensembles nu zo prachtig brengen, ooit gemaakt is door componisten die als kapelmeester of een gelijkaardige functie moesten overleven dankzij de financiële steun, de smaak en de bijhorende prestigezucht van die patron of van Gods dienaars. Zij konden niet spuwen in de hand die hen voedde. Daar moeten we toch niet naar terug, mag ik aannemen?

Klik hier om het artikel te lezen.

Ingediend onder mijn gedacht Reacties uitgeschakeld voor Mensen uit de cultuurwereld spuwen met hun kritiek in de hand die hen voedt

Cultuurbegroting 2021: valt ze alsnog mee?

Ingediend op april 16th, 2021 door bartcaron

Wat zegt de meest recente cultuurbegroting over de prioriteiten van deze Vlaamse regering? Gaan we erop vooruit? Welke accenten legt de minister? Een overzicht.

De cultuurbegroting onder het fileermes leggen is lastig. Je hebt bij momenten een vergrootglas nodig om het scalpel precies te kunnen hanteren. Ik bedoel, het fileren van de cultuurbudgetten en ze vergelijken met andere beleidsdomeinen is moeilijk, de cijfers voor Cultuur zijn zo laag in verhouding tot andere domeinen. Je hebt cijfers achter de komma nodig om uit te leggen waar het om draait.Immers, opnieuw blijkt het cultuurbudget ten opzichte van de hele Vlaamse begroting een stapje achteruit te hebben gezet. Het bedraagt nog 0,94% van alle Vlaamse uitgaven. Vorig jaar was het nog net 1%. Iets genereuzer dan, ik neem er Media, Sport en Jeugd bij. Dan kom je al aan 1,95%. Daar is de dotatie aan de VRT in verrekend, net als alle landelijke jeugdorganisaties, sportfederaties enzovoort. Die moeten samen ijveren voor het cultureel, sportief welzijn van de Vlaamse bevolking, voor hun jeugdig plezier en voor interessante radio en televisie. Een goedkope sector dus.

Eerst wat algemene cijfers. Het cultuurbudget voor 2021 bedraagt 524.028.000 euro. Dat is zo’n 14,7 miljoen meer dan in 2020. Het is een stijging met 2,9% ten opzichte van het jaar voordien. Het is de eerste keer dat het budget stijgt sinds 2017, de inkanteling van de provinciale cultuurmiddelen terzijde gelaten.

Als je de vergelijking in absolute cijfers maakt, over een langere termijn, dan zie je (de stippellijn) de sterke stijging van het budget in de periode tussen 1999 en 2009, gevolgd door een veel minder sterke stijging tot 2014, dan volgt een vrij sterke daling tot 2016 en daarna, tot 2021, een langzame stijging.

De volle lijn, de relatieve cijfers – de cijfers zijn geactualiseerd met de gezondheidsindex – toont vanaf 2009 een daling die zich doorzet tot 2016, gevolgd door een licht herstel. Merk op dat het cultuurbudget van 2021 in reële waarde lager is dan alle voorgaande jaren tot 2009. Het cultuurbudget bevindt zich in 2021 op gelijke hoogte met dat van 2007 en ook met dat van 2015.

Er is zowel een bankencrisis als een economische crisis gepasseerd. De coronacrisis behandel ik later, maar die heeft vandaag nog geen grote impact op het budget voor Cultuur. Crisissen leidden tot besparingen. Maar dat is niet in alle domeinen even sterk het geval geweest. De verschillen illustreren de politieke keuzes die een politieke meerderheid maakt. Neem bijvoorbeeld de verschillen tussen 2019 en 2021. Deze korte en recente periode illustreert de keuzes van de huidige Vlaamse regering, en vooral de macht die de partijen van de meerderheid uitoefenen. Zo is het budget voor Economie, Wetenschap en Innovatie met 17% gestegen tot 2,1 miljard euro. Mobiliteit en Openbare Werken steeg met 34% tot ruim 4 miljard. Het beleidsdomein Omgeving, de supermarkt van waterbeheer, afval, wonen, energie, onroerend erfgoed, dierenwelzijn, natuur en milieu en klimaat, kreeg er in twee jaar zo’n 23% bij. Het mag opvallen dat het vooral de harde materies zijn die erbij winnen. Zachte materies hebben het moeilijker: Onderwijs steeg met 8%, Welzijn met amper 1%, Cultuur met 2,7%. Daarmee zijn de politieke accenten duidelijk gelegd. Dat valt voor Cultuur eigenlijk nog mee, of niet? Niet in vergelijking met de harde materies, maar met de zachte? (meer…)

Ingediend onder bart schrijft, mijn gedacht Reacties uitgeschakeld voor Cultuurbegroting 2021: valt ze alsnog mee?

Hoe Corona politieke verhoudingen beïnvloedt

Ingediend op april 10th, 2021 door bartcaron

Dit zijn twee tabellen uit De Nieuwsmonitor van ENA  (Elektronisch Nieuwsarchief) van de Universiteit Antwerpen. Deze Nieuwsmonitor rapporteert over de berichtgeving van de hoofdjournaals (19 uur) op Eén en VTM. Ze analyseren het coronanieuws in 2020, en plaatsen dit bijzondere jaar in een context van bijna 20 jaar nieuws (2003-2020).

De eerste tabel toont hoe de normale verhoudingen tussen de meerderheid en de oppositie compleet scheef zijn getrokken. Misschien niet vreemd door de grote impact van de Coronacrisis, maar in het kader van een democratie wel iets om ongerust over te zijn. De massieve aandacht voor corona heeft de traditionele nieuwswaarden en de normale aanwezigheid van thema’s en actoren in het nieuws sterk door elkaar gehaald.

De onderste tabel toont de aandacht die individuele politici kregen. Onderwijsminister Weyts is numero uno, de oppositie is totaal afwezig, net als Groen nochtans in de federale meerderheid), PVDA en VB. Gouverneur Carl Decaluwé haalt de top 20 niet. 🙂

De resultaten en conclusies van het onderzoek staan in het nieuwe nummer van de Nieuwsmonitor die je hier kan raadplegen.

Ingediend onder mijn gedacht Reacties uitgeschakeld voor Hoe Corona politieke verhoudingen beïnvloedt

De kunsten in een Vlaams keurslijf

Ingediend op december 11th, 2020 door bartcaron

Weet de Vlaamse Regering waarom de Vlaamse kunstscène tot de wereldtop behoort? Omdat er gedurende meer dan dertig jaar, een consistent beleid is gevoerd dat ruim kansen gaf aan opborrelend talent om zich te ontwikkelen, met alle ruimte voor vernieuwing in de kunstenpraktijken. De overheid schiep het kader maar bemoeide zich niet in de artistieke keuken. Ze trad enkel op als dat niet anders kon, meestal omdat de schaal dat vereiste, zoals bij de symfonische orkesten, de Vlaamse opera, ballet, deSingel e.d. Kortom, het was een veld-gedreven beleid, bottom-up dus. Met gepaste instrumenten voor beginners en nieuwe initiatieven en voor hun doorgroei, met internationale dimensies. In vijfjarige periodes om te kunnen bijsturen. Met een beoordeling door experten zodat de overheid niet zelf artistieke keuzes zou maken. Beleid op armlengte dus. Deze aanpak heeft geen windeieren opgeleverd, maar topkunstenaars waar de wereld op jaloers is. Is het succes onbeheersbaar geworden? Is de sector te mondig en te kritisch?

Deze regering vindt het kunstenlandschap blijkbaar niet oké. Ergert ze zich aan hun mondigheid? Wil ze het veld meer sturen? Koestert ze de vrijplaats die de kunsten opeisen niet? Er komt een nieuw kunstendecreet waarin andere accenten en werkwijzen insluipen. Het bottom-up beleid wordt in zijn essentie omgekeerd, het wordt een top-down beleid. Het veld wordt nu ingedeeld in vier niveaus: naast de Vlaamse kunstinstellingen (de orkesten, opera, .. de groten) die voor onbepaalde duur worden gesubsidieerd, komt er een categorie van kerninstellingen (de middelgrote) met een subsidiebelofte van 10 jaar ipv 5 jaar, het brede middenveld dat voor 5 jaar is gesubsidieerd, en projectsubsidies en beurzen (de zogenoemde dynamische ruimte). Slim van het kabinet: zo ontstaat een competitie want iedereen wil in een zo hoog mogelijke liga spelen. Divide et impera, zo ondergraaft de overheid de solidariteit in het kunstenveld. De middengroep zal samengedrukt worden, met gegarandeerd veel slachtoffers. (meer…)

Ingediend onder mijn gedacht Reacties uitgeschakeld voor De kunsten in een Vlaams keurslijf

Ons onroerend erfgoed: toeristische attractie of symbool van de Vlaamse identiteit?

Ingediend op november 5th, 2020 door bartcaron

foto Herkenrode: Paul Hermans – Own work, CC BY-SA 3.0, (Wikipedia)

Herita, actief op het terrein van het onroerend erfgoed, onderhoudt / restaureert kastelen en andere waardevolle erfgoedpanden en probeert ze een nieuw leven te geven. Dat gaat niet makkelijk wegens complex en duur. Herita, opgericht door Geert Bourgeois, en bijna een dochter van de Vlaamse overheid krijgt nu concurrentie van een agentschap van diezelfde Vlaamse overheid.

Toerisme Vlaanderen wil blijkbaar zelf eigen onroerenderfgoedsites verwerven en er toeristische attracties van maken. In een parlementaire vraag van voormalig collega Manuela Van Werde, één van de weinige parlementsleden die terecht een specialiste mag genoemd worden in onroerend erfgoed, lees ik dat het gaat om het Rubenskasteel in Elewijt (Zemst), de voormalige Sint-Godelieveabdij en het naburige Kapucijnenklooster in Brugge, het kasteel van Poeke in Aalter en de abdijsite Herkenrode in Hasselt.

In de beleidsnota van Toerisme Vlaanderen lezen we de intentie om een netwerk uit te bouwen van Vlaamse kastelen en tuinen en van religieuze erfgoedsites.

Concurrentie binnen de Vlaamse overheid zelf? Gebrek aan wil tot samenwerking? Waarom heeft Toerisme Vlaanderen daar zoveel geld voor, en Herita niet? Het geld komt uit dezelfde porteteuille, die van de Vlaamse overheid, of liever van de belastingbetaler. Ik vind het not done dat Toerisme Vlaanderen zich actief op dit terrein begeeft. Het gebeurde al met de Vlaamse Meesters in musea e.d. Dat was een directe ingreep op het culturele terrein. En nu dit.

Het past alvast uitstekend in de uitbouw van symbolisch beleid dat de Vlaamse identiteit moet bekrachtigen. Zo zet N-VA stapsgewijs, maar nadrukkelijk, haar stempel op het Vlaams cultuurbeleid. Via een omweg, maar met een dik gevulde portefeuille…

En ja, zo gaat dat, omwille van het smeer likt de kat de kandeleer.

Ingediend onder mijn gedacht Reacties uitgeschakeld voor Ons onroerend erfgoed: toeristische attractie of symbool van de Vlaamse identiteit?

Streamz, kans of bedreiging?

Ingediend op september 29th, 2020 door bartcaron

Een waardevolle aanvulling voor de Vlaamse kijker

Nee, Streamz is geen Vlaamse Netflix. Zo wordt het wel aangekondigd, en door velen geprezen omdat er een ‘Vlaams’ product is dat een voet durft zetten naast het grote Netflix. Maar nee, dat is het niet. Het is hooguit een veredelde versie van Play en.Play More van Telenet. Het is een verduiveld slimme strategische zet van Telenet en VTM (DPG) om het als een Vlaams product aan te prijzen. Weet dat Telenet een Amerikaans bedrijf is – de Vlaamse overheid bestond het een dik decennium geleden om één van haar paradepaardjes te verkopen voor een bord linzensoep. Telenet dus, samen met DGP, de uitgever van o.a. Het Laatste Nieuws, tal van bladen en enig aandeelhouder van VTM. Oh ja, SBS, vader van televisiezenders vier, vijf en zes doet ook mee. Maar daar is Telenet dan weer de hoofdaandeelhouder van. Trouwens, Telenet heeft een dominant marktaandeel van distributie van digitale televisie in Vlaanderen in handen. Proximus is veel kleiner, Orange is een meelopertje dat trouwens op de technische voorzieningen van Telenet draait. It’s all in the family. In Wallonië daarentegen is het marktaandeel van Proximus dominant.

Telenet biedt al jaren bovenop hun standaardabonnement een extra aanbod aan dat Play en Play More heet. Er zouden zo’n 400.000 abonnees zijn hiervoor. Ik ben het ook, alleen omdat het me toelaat om uitgesteld te kijken naar De Afspraak, Terzake of wielerwedstrijden. Ik heb er maandelijks tien euro voor over. Alleen kan ik sport op VTM of SBS niet doorspoelen omdat ik de reclame zeker niet zou, of liever mag missen. Maar goed, we mekkeren daar al niet meer over, veel is er niet te missen. (meer…)

Ingediend onder bart schrijft, mijn gedacht Reacties uitgeschakeld voor Streamz, kans of bedreiging?

Mijn gedacht…

Ingediend op september 9th, 2020 door bartcaron

Ik heb nog eens de gelegenheid gekregen om mijn gedacht te zeggen. Vooral over het het( onmachtige) Vlaams parlement en over het (visie-arme) cultuurbeleid. Maar zonder rancune, ik heb een mooie en boeiende tijd doorgebracht in het parlement, veel mogen ‘helpen’ realiseren en tegelijk stevig oppositie gevoerd… Nu heb ik andere wegen ingeslagen, die ik met heel veel plezier bewandel.

Tot Slot met Bart Caron

Ingediend onder mijn gedacht Reacties uitgeschakeld voor Mijn gedacht…

boek

Klik hier om het boek te downloaden


'Vanop de Frontlijn, Reflecties op het Vlaamse Cultuurbeleid' - Bart Caron en Guy Redig, Uitgeverij Vrijdag, april 2019




Bart Caron met contrabas (foto: Viviane Decock)

 

Nieuws

Vlaams parlementslid Bart Caron (Groen) stopt met actieve politiek

We moeten af van ‘middeleeuwse’ overdracht van jachtrechten

Alternatieven voor dierproeven

Het ‘kleine’ parlementaire werk. Recente voorbeelden: Geluidshinder kusttram – Hakhoutbeheer – Restauratiepremies Onroerend Erfgoed – Beschermde landschappen

Ketnet wil zender voor allerkleinsten, “Legitieme vraag en begrijpelijke ambitie”

Gereglementeerde boekenprijs unaniem goedgekeurd door Vlaams parlement

Wat liep er fout met de bescherming Villa Slabbinck? (Brugge)

Groen verwelkomt Bellegemse windmolens, maar vraagt ‘windplan’ voor regio Kortrijk

Groen wil geen sloop hoekhuis Kasteelkaai-Belfaststraat.
Hoog tijd voor een Kortrijkse visie op erfgoed!

Woede van boeren terecht, maar alleen ander landbouwmodel geeft boeren een zekere toekomst.

Provinciebestuur W-Vl verliest vele (culturele) instellingen

Bart Caron : “Overdracht cultuurbevoegdheden provincies is een wangedrocht !”

Leve Mest-Vlaanderen

Nog geen bescherming poldergraslanden

Nog redders aan de kust?

Brugge weert plooifiets uit overheidsgebouwen

De Leie of het Kanaal naar Roeselare: Groen wil meer binnenvaart

Kortrijk Airport, milieuvergunning aangepast?

Wanneer faire prijzen voor landbouwproducten?

Kortrijk heeft de bus gemist

Burgerkabinet ontslaat Gatz niet van plicht om al bestaande inspraak te versterken

Steeds meer monumenten wachten op broodnodig onderhoud. Ondertussen verkrotten ze

Freya Piryns voorgedragen als vertegenwoordiger in de Raad van Bestuur van de VRT

Regering krimpt beloofde natuurgebieden langs de Leie sterk in

Bruggen in Kortrijk, werkende verlichting op de fietspaden is een brug te ver…

LAR-zuid, woordbreuk van de stadscoalitie

Informatie, diverse sporten en cultuur moeten prioriteit VRT blijven

‘Gemeenteraad is wachtzaal voor wie schepenambt wil’

Persmededeling: Groen maakt werk van versterking West-Vlaamse open ruimte.

Persbericht: 5 Groene werven voor een impuls in West-Vlaanderen.