Het Jeugdrecht en het VB: of hoe je miserie uitbuit

Ingediend op mei 4th, 2006 door bartcaron

Vandaag diende de VB-fractie een motie in tegen het wetsontwerp over het jeugdrecht, dat donderdag in de Kamer wordt behandeld. Als de motie aanvaard zou zijn, zou dat een fikse vertraging van de stemming, en van de invoering van de wet tot gevolg hebben.

Is dat erg? Ja. Ik was zo kwaad dat ik op het spreekgestoelte heb geroepen dat ik ‘gechoqueerd’ ben. Om twee redenen. Ten eerste moeten ze maar durven de invoering van een wet (proberen te) vertragen of verhinderen op een moment dat iedere weldenkende burger van de politiek een duidelijk signaal verwacht, een antwoord op deliquent gedrag. Zie de droevige feiten in het Centraal station.

We weten dat de problemen van jeugddelinquentie niet gering zijn, maar na jaren praten en ruziën over een nieuwe wet is er nu een doorbraak. En dan durft het VB een motie indienen om het wetsontwerp, dat dus bijna aan het einde van de rit is, tegen te houden. Dat is kwaadwillig. Och, de wet is niet perfect, daarvoor is er een te groot cultuurverschil tussen ons en onze Franstalige landgenoten. Ik bedoel dat de visie op het jeugdrecht erg verschillend is. Maar het is wel de verdienste van de Vlaamse Regering, van minister Vervotte, en van onze fractie in de Kamer, dat er grondige aanpassingen gebeurden. We hebben ongeveer 70 percent binnengehaald van wat we wensten. De tekst is dus niet perfect, maar ook niet slecht. Het zou ‘doodzonde’ zijn de wet niet in te voeren. Het VB probeert de wet tegen te houden, zogezegd omdat die niet ver genoeg zou gaan – ze willen een puur Vlaams jeugdsanctierecht – maar eigenlijk om garen te spinnen van de problemen. Dat is fundamenteel oneerlijk tegenover de Vlaamse burger. Het is bedrog. Het is lafhartig tegenover slachtoffers van geweld, tegenover ouders van slachtofffers