Radiospots op VRT

Ingediend op mei 26th, 2005 door bartcaron

Vraag om uitleg van de heer Bart Caron tot de heer Geert Bourgeois, Vlaams minister van Bestuurszaken, Buitenlands Beleid, Media en Toerisme, over het al dan niet uitzenden door de VRT van radiospots waarin politici worden geïmiteerd.

De heer Bart Caron: Het satirisch maandblad Deng lanceerde begin mei een radiocampagne met stemmen die op die van kardinaal Danneels, sp.avoorzitter Stevaert, en Vlaams-Belangvoorman Dewinter lijken. De spots zouden op studio Brussel te horen zijn, maar dat was buiten de directie gerekend, want die besloot de laatste spot met de geïmiteerde stem van de heer Dewinter te weigeren. De woordvoerster van de VRT zegt dat de reclamespots die de VRT uitzendt, inhoudelijk in overeenstemming moeten zijn met de bepalingen van het mediadecreet. De gewraakte spot bevat volgens de VRT een politieke boodschap, wat in strijd is met het decreet.
Zo werd beslist de spot te weigeren, die werd ingesproken door een stemmenimitator. De boodschap waarschuwt voor het nieuwe nummer van Deng, dat wordt geleverd met een gratis-CD. Ik citeer: ‘Ik wil de 1 miljoen mensen die op ons hebben gestemd, waarschuwen. De gratis CD met zogenaamd Vlaamse muziek als Soulwax, Daan, Arsenal en Millionaire, die bij het extreemlinkse blad Deng zit, bevat alleen maar subversief lawaai en elementen van vreemde origine die in plaats van op een gratis CD, beter op een C130 naar het land van herkomst worden gezet. Beste vrienden, laat u niet vangen.’ Daarop weerklinkt de slogan: ‘Deng – ultralink maandblad.’

Volgens de hoofdredacteur van Deng, de heer Ilegems, weet de VRT lachen met de heren Danneels en Stevaert wel te relativeren, maar op Dewinter wordt overdreven krampachtig gereageerd met een verbod. Terwijl het voor iedereen duidelijk zou moeten zijn dat Deng geen maandblad is dat het Vlaams Belang promoot. Het is niet de eerste keer dat er tussen Deng en de heer Mary een twist oplaait. Eind april was dat ook al zo, toen Deng, weliswaar niet altijd met evenveel eerbied, de positie van de heer Mary als een wankelende stoel beschouwde.

Mijnheer de minister, ik weet dat de VRT een autonoom bedrijf is en zijn beslissingen zelfstandig neemt, maar moet die beslissing niet gerijmd zijn? Mijn vraag gaat over reclamespots die worden aangeleverd en waarbij een klant tijd koopt bij de VRT. Deze vraag gaat niet over inhoudelijke programma’s van de VRT.

– Wie heeft de beslissing genomen om die spot niet uit te zenden?
– Wie is bevoegd, de VAR of de VRT?
– Met welke bepalingen van de regelgeving of de beheersovereenkomst is de gewraakte Dengspot strijdig?
– Waarop heeft de VRT zich gebaseerd en met welke argumenten?
– Waarom hebben de verantwoordelijken een verschillende houding aangenomen tegenover de verschillende imitaties in de verschillende spots?

Minister Geert Bourgeois: Mijnheer de voorzitter, dames en heren, de VRT is de eindverantwoordelijke voor al zijn uitzendingen, met inbegrip van de reclamespots op de radio. De VAR is de mediaregie die het reclameaanbod op VRT verkoopt aan klanten. In principe beslist de algemeen directeur Radio over het al dan niet uitzenden van spots. Gezien de grote hoeveelheid aan spots worden ze vooraf gecheckt door de VAR en dit met name op hun conformiteit met de wetgeving, onder andere de reclamecode en de mediadecreten. Alleen in twijfelgevallen vraagt de VAR het advies van de algemeen directeur Radio. Gelet op de gevoeligheden die er zijn tussen de VRT en het Vlaams Belang heeft de VAR die ene spot voorgelegd aan de algemeen directeur Radio met de vraag of de spot mocht worden uitgezonden.

Zoals bepaald door de mediadecreten beslist de VRT autonoom wat uitgezonden wordt via de netten. Als verantwoordelijke voor zijn zendtijd kan de VRT vrij beslissen om spots al dan niet uit te zenden, bijvoorbeeld wanneer hij oordeelt dat de belangen van de omroep zouden kunnen worden geschaad of dat de spot in strijd zou zijn met wettelijke bepalingen. De algemeen directeur Radio heeft, in overleg met de gedelegeerd bestuurder VRT, geoordeeld dat het uitzenden van de spot in de gegeven omstandigheden niet gepast was. De verschillende houding bij de beoordeling van de spots is te verklaren doordat men vond dat de reclamespot met de imitatie van Steve Stevaert milder van toon en niet zo scherp was. De VRT vreesde in een conflict te komen als de spot ‘Dewinter’ zou worden uitgezonden. Ik neem er akte van dat het Vlaams Belang graag had gehad dat dat toch was gebeurd en dat die gevoeligheid niet bestaat.

De heer Bart Caron: Mijnheer de minister, ik dank  u voor uw antwoord. Het gaat om satire waarbij we de grenzen tussen fictie en werkelijkheid moeten verzinnen. Ik blijf het spijtig vinden dat er een onderscheid is gemaakt tussen de spots. 

__________________________________________