Het lege televisiescherm

Ingediend op september 19th, 2013 door bartcaron

Hoe leeg kan televisie zijn? Nee, ik heb het niet over sport op televisie, noch over quizzen en overvloedige ontspannende beeldenstromen. Ik heb het wel over de televisietechnologie zelf, over settopboxen, ultraHD, video on demand, satellietverbindingen, enz…

We gingen gisteren met de commissie Cultuur en Media van het Vlaams parlement naar de grootste mediabeurs van de wereld, IBC n Amsterdam.Het is een vakbeurs. Als politicus die o.a. met mediabeleid bezig is, gaat het mijn petje soms te boven, maar je moet een beetje mee zijn met de ontwikkelingen. 4k en 8k beeldschermen, televisie op allerlei platformen, maar ook veel software die het beheer van al die data moet reguleren. Zo is er een Vlaams bedrijf die wereldwijd internetverbindingen monitort, dus volgt of er geen pannes zijn: van draadloze verbindingen op,cruiseschepen tot netwerken die woningen bedienen. Allez vooruit. We zouden wel eens een minuut zonder internet kunnen zitten…

Glitter en glamour à volonté. En big brother loert om de hoek. Als je een televisieprogramma bekijkt, weten aanbieders dat, ze kennen je smaak en kunnen je nog veel meer gelijkaardig snoepgoed offreren. En ja, voor televisiezenders zijn er straks perfecte kijkcijfermetingen mogelijk.

Het is schoon, zo’n reuzegroot scherm, zo scherp dat je de zweetdruppels van Christiano Ronaldo ziet rondspatten nadat hij zijn zoveelste goal gemaakt heeft. De meerwaarde staat buiten kijf… Leve de ironie.

Zo’n beurs toont dat de technologie nog lang niet uitgeinnoveerd is. De toren van Babel reikt ooit wel tot de hemel, zo lijkt het wel. Ze toont ook dat er heel erg veel geld omgaat in die sector. Dat is nogal wat anders dan de cultuursector. Hier zit de creatieve industrie bij uitstek. En de verkopers van dromen en luchtkastelen. En enthousiast dat die gasten allemaal zijn. Some boys never grow up. Ze zijn bezeten van hun grote-mensenspeelgoed. Ach, geen probleem. Maar, is het al goud dat blinkt?

Het viel me enorm op dat niemand van deze knappe ingenieurs en slimme managers, zich de eenvoudige en voor de hand liggende vraag stelt: ‘waarom’? Bij uitbreiding: welke meerwaarde bieden die fantastische machines en software, worden we er gelukkiger door? En met ‘we’ bedoel ik niet alleen het individu die thuis of op het werk ondergedompeld wordt in de digitale wereld en omringd is door schermen, maar bedoel ik vooral hoe de technologie bijdraagt tot een betere samenleving, tot het wegwerken van armoede, inspiratie en zingeving bieden… Ik weet het, het klinkt belerend, maar er is toch nog meer dan leute en plezier? Deze mediabeurs als illustratie van een samenleving waar geldgewin en hedonisme de boventoon voeren, waar de vermarkting van de vrije tijd in ultraHD getoond wordt. Of eenvoudig gezegd: ‘leeg’.

Of toch niet helemaal. Ik zag een prachtig systeem dat hele collecties van beelden kan doorzoeken op basis van feiten of gezichtsherkenning, Voor de opbouw en filteren van beeldarchieven is dat mooi. Als straks u en ik toegang krijgen tot het archief van de VRT, via het Vlaams Instituut voor Beeldarchief, kan dat wonderen verrichten.

Als we buiten kwamen had ik één gedachte: ik neem en boek en ga zitten lezen, een simpel ding, maar zoveel boeiender en er is dan nog een beetje plaats voor mijn eigen verbeelding. al moet ik toegeven, naar de koers kijken op een haarfijn groot scherm, het is een waar genoegen.