MP Bourgeois orakelt: geen nieuws, slecht nieuws

Ingediend op september 22nd, 2014 door bartcaron

We hadden het kunnen weten: de septemberverklaring van minister-president heeft geen nieuws gebracht. Misschien dat de speech een lichte rimpeling kan veroorzaken in medialand, altijd op zoek naar gebeurtenissen, maar in andere sferen blijft eerder de honger knagen. Wie vreest dat zijn rantsoen zal aangepast worden, lees: subsidie verminderd, blijft even ongerust of liever, die wordt met de dag nerveuzer, net omdat Geert Bourgeois niks nieuws heeft gezegd. Dat is ook een politieke strategie natuurlijk: door weinig info te geven iedereen bang maken voor het slechtste scenario, maar, als de info maanden later vrijgegeven wordt, een zucht van opluchting horen omdat het nog veel slechter kon geweest zijn. En dan is het spreekwoord ‘Geen nieuws, goed nieuws’ finaal weer geldig.

De speech zelf was toch gedenkwaardig. We kregen eerst een brede toelichting over de militaire spanningen in de wereld, dan een exposé over onze welvaartsgroei, en vooral waarom we het vandaag nog zoveel beter hebben dan in (19)14, ’34, ’54 en ’74 – lees: het zou nog veel slechter kunnen gaan met onze welvaart –  en tenslotte konden we de visie van Bourgeois op de Europese Unie beluisteren. Boze tongen beweren dat de MP voor zijn toespraak de hulp ingeroepen heeft van de speechschrijver van Ban Ki moon, anderen hielden het eerder op Barroso. Het grooooote Vlaanderen heeft een nieuwe roeping die zich duidelijk op het Europese toneel gaat afspelen. We kregen tussendoor meer informatie over de economische groei in China en de VS, dan over de besparingen in Vlaanderen. ’t Is een kwestie van bescheidenheid, en van prioriteiten.

Ja, Bourgeois ontpopt zich tot een politieke academicus – dat betweterige heeft hij eigenlijk altijd al gehad – die meent dat je onmogelijk kan begrijpen waarom er nu in cultuur en jeugd moet bespaard worden als je geen inzicht hebt in de geschiedenis en kennis van de wereldproblemen. De context is primordiaal, beste studenten. Ik hoorde bijna de baas van de Verenigde Naties of het Internationaal Muntfonds spreken. Na die context-stellende inleiding, kwam Bourgeois to the point. Of liever, bleef hij rond het middelpunt, de pot, ronddraaien. Oh, hij gaf links en rechts een paar algemene cijfers mee, maar veel viel er niet te rapen. Wie de bezielende toespraak van onze minister-president wil lezen – 28 pagina’s maar wel in een groot lettertype en bijzonder papierverspillend kan zich hier met één klik wenden tot een betrouwbare bron.

Oh ja, bij wijlen is de tekst ook zeer hedendaags. De minister-president laaft zich aan modieus taalgebruik. Hij heet het over sociale cohesie, over ecologie, duurzame economie e.d. Ik vermoed dat hij de terminologie gevist heeft in groene vijvers. Sommige zinnen, weliswaar slechts enkele, zouden uit teksten van ons kunnen zijn geplukt. Dat staat chique, maar dat soort hip gedoe wordt niet ondersteund door de echte beleidskeuzes, integendeel.
En voor wie hongert naar echte info, sorry, deze blog zal de honger slechts lichtelijk stillen. En zeker niet meer dan wat in die 28 pagina”s staat. Kijk ze maar zelf na. Ik beperk me tot commentaar over de vakgebieden die ik ken. Vergeef me dat. De VRT, De Lijn en Kind en Gezin (drie Vlaamse overheidsdiensten) moeten samen 35,8 miljoen euro besparen. Maar, maar, maar, niet getreurd, deze instellingen krijgen de autonomie om zelf de besparingen in te vullen. Wat een opluchting…. En dan deze goed gebekte én in perfect Nederlandse gestelde zinnen: “We vragen ook vergelijkbare generieke inspanningen van alle met overheidsmiddelen gefinancierde initiatieven of tegemoetkomingen. Over alle beleidsdomeinen gespreid levert dit een effect op van ongeveer 190 miljoen euro in 2015. Belangrijk hierbij is te vermelden dat de loonsubsidies expliciet ontzien worden.” En een beetje verder in de tekst: “In het cultuur- en jeugdbeleid zetten we veeleer in op mensen dan op structuren, door de verenigingen en maatschappelijk kwetsbare groepen maximaal te ontzien en minimaal te besparen op projecten en vernieuwende initiatieven. ”

Oppervlakkige tekstanalyse leert me dat de Vlaamse regering een ferme schellle zal afsnijden van toegezegde subsidies. Maar voor wie geldt die ‘inspanning’ eigenlijk? Zeker in cultuur, jeugd, sport, media, maar wellicht ook in de natuurbeweging, in de verenigingen tegen armoede… Ook in onderwijs (de scholen)? In ouderenvoorzieningen, de kinderopvang, de gehandicaptensector? Loonsubsidies zouden buiten schot blijven, maar ik vrees het ergste in de eerstgenoemde sectoren. Die krijgen enveloppensubsidies, zoals dat heet. Eén enveloppe voor lonen en werking samen. Voor de regering zullen dat wel geen loonsubsidies zijn, zo dus, knip maar weg.  Op projecten en vernieuwende zaken wordt slechts minimaal bespaard. Waar slaat dat op? We zullen zien. Er zou naar verluidt voor Cultuur, Jeugd, Sport en Media (samen) voor 2015 een budget voorzien zijn van 1.315.618.000 euro. Dat is 25,1 miljoen euro minder dan de oorspronkelijke begroting van 2014. Valt dat mee? Gerustgesteld? Nee dat niet, al is maar om de blijvende geheimzinnigheid over de verdeling van de besparingen. Bourgeois wil van de Vlaamse overheid nochtans een andere overheid maken, nl. ‘een overheid die vertrouwen geeft en vertrouwen krijgt’. Sjonge, sjonge.

De kinderbijslag wordt niet meer geïndexeerd. De zorgverzekering wordt duurder, de waterfactuur stijgt, idem voor ieders energierekening, enz Wie zal dat het meest voelen? Aan de ingang van het Vlaams parlement las het gebundelde middenveld, verenigd onder de slogan Hart boven Hard, een alternatieve septemberverklaring voor. Die was pas warm van hart. Zie hier.

En op het middaguur concerteerde de Vlaamse opera in de plenaire zaal van het Vlaams parlement. Dat was én een belevenis én goede public-relations voor deze grote Vlaamse cultuurinstelling. Ik heb hier een kort videofragment ingevoegd om de lezer wat uitgesteld plezier te brengen. IMG_0216 Vlaamse Opera in Vlaams parlement

PS Ondertussen wordt de stoet aan het kabinet van minister Sven Gatz steeds langer. Het kabinet ontvangt breed tijdens de kantooruren. Iedereen doet zijn best om op een goed blaadje te komen bij de kersverse minister. Begrijpelijk, uiteraard, maar misschien niet de meest solidaire aanpak…