De onafhankelijkheid van de dopingcontrole in het gedrang…

Ingediend op januari 30th, 2015 door bartcaron

Zal het Vlaamse dopingagentschap binnenkort nog onafhankelijk genoeg zijn om haar werk naar behoren te doen? Dat is wat dreigt voor het NADO, het nationaal dopingagentschap van Vlaanderen. Komt er meer inmenging van de politiek? Moeten we vrezen voor belangenvermenging in de schoot van het Bloso? Zal Vlaanderen de WADA-code niet meer respecteren? Dat wilde ik vandaag weten van minister Philippe Muyters.

De Vlaamse overheid is onder leiding van binnenlandminister Liesbeth Homans bezig met een grote hervorming van de eigen administratie. Zo wil de minister alles wat met sport te maken heeft, en vandaag verspreid is over het Bloso en het Departement Cultuur, Jeugd, Sport en Media, allemaal binnen Bloso wordt geplaatst. Dat klinkt logisch. Maar dat is het helemaal niet voor de NADO. Mocht dit gebeuren dan ontstaan door deze bestuurlijk herinrichting tal van nieuwe problemen die haaks staan op de letter en de geest van de WADA-code. Die bepaalt dat de Nationale Antdidopingorganisaties onafhankelijk moet zijn in hun operationele beslissingen en activiteiten, en dat de overheid zich niet mag mengen in haar operationele beslissingen en activiteiten.

Mocht dat toch zo gaan, dan zou de scheiding tussen de uitvoering van het Sportbeleid (Bloso) en het toezicht daarop, toch wat doping betreft, ongedaan gemaakt. De overheid kan zich dan wel rechtstreeks mengen in de dagelijkse werking van de NADO. Maar er rijzen ook bevoegdheidconflicten: wat als er een topsporter die op de loonlijst van Bloso staat tegen de dopinglamp loopt? De werkgever van de sporter in kwestie is het Bloso, de aanklager is ook het Bloso… Zo kan dat niet werken.
Hebben topsport en dopingbestrijding geen totaal tegengestelde objectieven? De dopingbestrijding door NADO moet boven elk vermoeden staan. Wat met de keuzes welke dopingcontroles worden uitgevoerd? Inmenging door een sportadministratie, laat staan door een kabinet of een minister, brengt de onpartijdigheid in het gedrang.

Je kan een analogie maken met de scheiding der machten. Bloso is de uitvoerder van het sportbeleid, de NADO de gerechtelijke politie van de dopingbestrijding. Beide functies breng je niet samen in dezelfde organisatie.

Daarom moet de NADO onafhankelijk blijven. De huidige positie, een onafhankelijke werking binnen het Departement Cultuur, Jeugd, Sport en Media, is veruit de meest geschikte. Door het vertrek van de resterende sportactiviteiten uit de Afdeling Sport en Jeugd, komt er nog een duidelijkere scheiding tussen de NADO en de sportpraktijk. Dit beantwoordt perfect aan de WADA-code.

De minister antwoordde niet helder op mijn vraag. Integendeel. Hij belooft wel dat de operationele autonomie gegarandeerd blijft. Maar een duidelijke keuze maakt hij niet. Dat maakt me meer dan ongerust.

In het Vlaams parlement deelt iedereen het belang en de regelgeving inzake dopingbestrijding. Iedereen wil een cleane sport. Van een minister die actief is in de WADA-board verwacht iedereen dat hij de NADO zo organiseert dat die helemaal beantwoordt aan de WADA-code en dus autonoom en efficiënt kan werken. De NADO werkt goed, en dat moet zo blijven.