Vraag i.v.m. de proefprojecten kinderopvang met dienstencheques

Ingediend op april 22nd, 2010 door bartcaron

Er is in Kortrijk, zoals overal, nood aan meer kinderopvang. De Vlaamse regering heeft proefprojecten opgezet rond kinderopvang met dienstencheques. Ik heb mij in deze raadszaal al kritisch uitgesproken over die proefprojecten. Ook Kortrijk is eentje van de vier experimenten. Die zijn verlengd tot eind juni 2010.
De proeftuinen in Kortrijk, Mechelen, Ronse en Tienen zijn opgestart in april 2009 en zouden na een jaar geëvalueerd worden, maar de Vlaamse regering besliste om ze te verlengen tot het einde van het schooljaar.
De Vlaamse regering trok hiervoor 5,3 miljoen euro uit, waarvan 1,9 miljoen voor Kortrijk.Niet niks. Uit besprekingen in de bevoegde commissie van het Vlaams parlement, blijkt dat er “niet bepaald een rush is op de cheques”, aldus minister Vandeurzen. Van de 227.000 beschikbare cheques waren er eind januari 2010 net geen 20.000 verkocht. Van de verkochte cheques zijn er 13.000 ook effectief gebruikt, dat is amper 5,6 procent van het totaal aantal beschikbare cheques.

Op de website van de stad kan je het volgende lezen: “Na bijna één jaar werking hebben we reeds 133 gezinnen in ons klantenbestand, waarvan een 60-tal gezinnen wekelijks gebruik maken van ons aanbod. Zelfstandigen krijgen wat meer ritme in het leven van hun kleine rakkertjes, mensen die in ploeg werken dienen niet steeds beroep te doen op de (groot)ouders, anderen kunnen avondopleidingen volgen dankzij ‘Kinderopvang aan huis’,… ”

De cijfers zijn niet echt indrukwekkend, lijkt me. Het zal ook niet helpen als het loket gesloten is van 2 tot 13 april, zoals aangekondigd op de site van www.kinderopvangaanhuis.be
Als je het ons vraagt, dan mag je dit (voor de samenleving) peperdure systeem afschaffen. We kunnen het geld beter gebruiken, voor kinderopvang die wel aan reële noden beantwoord. We kunnen met hetzelfde geld veel meer ouders en kinderen helpen.

Ik wil even verwijzen naar het standpunt van het ACW hierin. Ik citeer:
“(…) Want kinderopvang met dienstencheques is heel duur. Met hetzelfde geld kunnen veel meer plaatsen gecreëerd worden via het grote netwerk van bestaande kinderopvangvoorzieningen. Het is ook een asociaal voorstel. En de kwaliteit is niet gegarandeerd.
Dat neemt niet weg dat er wel degelijk nood is aan flexibele opvang (…) kan dit echter in grote mate opgevangen worden door kinderdagverblijven, diensten voor onthaalouders en buitenschoolse kinderopvang.”
“Het gebruik van dienstencheques staat niet alleen haaks op het principe van betaalbaarheid, het is ook een instrument tot verdere vermarkting van de sector van de kinderopvang. Daarom moet volgens het ACW het gebruik van de dienstencheques beperkt blijven tot de sterk beperkte doelgroep van alleenstaande ouders en met een maximum aantal cheques per jaar.

Ik, zou van de bevoegde schepen willen vernemen:
– hoeveel cheques er in Kortrijk zijn verkocht?
– hoeveel zijn er gebruikt en hoeveel procent is dat van het beschikbare?
– welk type gezinnen gebruikt deze opvang (eenoudergezinnen, tweeoudergezinnen, een- of tweeverdieners …?)
– waarvoor vroegen de ouders de opvang: een ziek kind, opvang vinden voor de vaste opvang opengaat, je partner ziek is, gaan solliciteren, andere …
– hoe evalueert de schepen (tussentijds) dit experiment? Waarom participeren de ouders niet (of met zo weinig)?

Antwoord van de schepen:
De schepen gaf een uitgebreid antwoord, waarin hij vooral wilde aantonen dat deze flexibele kinderopvang aan huis wel een succes is.
Er zijn in een jaar 11.040 kinderopvangcheques verkocht; 1 cheque is 1 uur opvang; dat is 13,6 % van het beschikbare aantal. Er waren er 81.405 beschikbaar. De schepen vindt dat een mooi resultaat (?). Hij stelt dat de proeftuin te beperkt was: enkel voor opvang aan huis.
Er zijn 8.509 cheques gebruikt, dat vormt 10,5% van het aantal beschikbaar gestelde cheques. Er is een blijvende stijging sinds het begin van de proeftuin. De schepen vindt het groot aantal cheques niet realistisch (?).
De cheques werden gebruikt door 91 gezinnen. 40 doen wekelijks beroep op de dienst. Het zijn voor 70% twee-oudergezinnen die er gebruik van maken, waarvan 58% tweeverdieners. De helft heeft recht op een verminderd tarief (3,75€).
Uit de evaluatie blijkt dat haast 95% van de opvang om werkgerelateerde reden plaatsvindt.
De schepen erkent dat het een duur systeem is voor de overheid. Maar dat er toch vraag naar is en zo het tekort in het reguliere circuit wordt verlicht. Het is wel een proeftuin en dat schrikt volgens hem vele ouders af.  Hij pleit er (net als ik) voor om meer in te zetten op de noden in het reguliere circuit, kinderopvang aan huis kan een aanvullend aanbod zijn.
Tot slot stelt hij dat hij mijn mening dat dienstencheques voor kinderopvang niet zouden aanslaan, niet kan bijtreden.