Bescherming haalt eerste verjaardag niet

Ingediend op december 8th, 2016 door bartcaron

10 hectare historisch poldergrasland in het gebied tussen Brugge en Zeebrugge, dat door de bescherming vorig jaar gebetonneerd was, wordt nu zelf gebetonneerd.

In haar recente beleidsbrief Omgeving ging minister Schauvliege er prat op: “De meest waardevolle historisch permanente graslanden in de Polders werden door de Vlaamse Regering definitief vastgelegd en zijn nu definitief beschermd.” Ze refereert daarbij aan het besluit van de Vlaamse Regering van 28 november vorig jaar waarbij een aantal historisch permanente graslanden via het gemeenschappelijk landbouwbeleid (GLB) werden aangeduid als ecologisch kwetsbaar blijvend grasland (EKBG).

Wij vonden dit, en wij niet alleen, een zwakke beschermingsmaatregel. Waarom zou je ecologisch waardevol gebied beschermen via de landbouwwetgeving en niet via de algemeen dekkende en veel stabielere natuurwetgeving? De verenigde natuurverenigingen stelden de minister zelfs officieel in gebreke en –omdat dit haar kouwe kleren niet raakte – trokken vervolgens naar de rechtbank om de ‘schijnbescherming’ aan te vechten.
De minister gaf ze, wellicht onbedoeld, volkomen gelijk. Heel recent bewees ze immers eigenhandig dat de historische doorbraak van vorig jaar, haar grootse verwezenlijking op vlak van de vrijwaring van de permanente graslanden, behoorlijk vluchtig is. Dat de bescherming allerminst eeuwigdurend is, maar slechts geldt tot de gronden een nuttiger bestemming kunnen krijgen. Een voetbalstadion en bedrijventerrein in het Brugse bijvoorbeeld.

Joke Schauvliege, onze Vlaamse Minister van Landbouw, Omgeving en (enkel wanneer er geen belangenconflicten zijn met haar andere bevoegdheden) ook nog Natuur, tekende een vernieuwd gewestelijk ruimtelijk uitvoeringsplan voor het Brugse uit. Hierin krijgt het toekomstige stadion van Club Brugge een (nu nog ongerepte) plek. En meteen wordt er een nog een bedrijvenzone aan gekoppeld. Niet dat er daar meteen nood aan is, maar de immense parking bij het stadion is blijkbaar beter te greenwashen als hij dubbel gebruikt kan worden. Om die reden worden, zo lezen we het droogweg in de regeringsbeslissing, “de historisch permanente graslanden binnen het deelgebied De Spie en het deelgebied Sint-Pietersplas – Blankenbergse Steenweg onttrokken aan de aanduiding als EKBG.”

10 hectare beschermd historisch poldergrasland heeft niet eens de eerste verjaardag van zijn bescherming mogen vieren. Tot zover de definitiviteit van de definitieve bescherming.

Ik had er de minister graag over ondervraagd, maar helaas liepen er vier commissievergaderingen door mekaar en wilde ik mezelf niet vierendelen. N-VA-collega Wilfried Vandaele, ook sinds jaar en dag een voorvechter van de poldergraslanden, mocht de honneurs waarnemen. Hij werd met een kluitje in het riet gestuurd en beet er in het zand. De graslanden zullen wijken en worden niet gecompenseerd. Nochtans het minimum minimorum.
En o ja, in de marge blijkt er ook op Chartreuse nog een hectaretje bos te verdwijnen. Ook hiervoor lijkt enige compensatie niet nodig volgens de natuurminister. De mooie toekomstvoorstellingen van haar Beleidsplan Ruimte Vlaanderen, met de zogenaamde betonstop tegen 2040, zijn duidelijk nog embryonaal.

‘Misschien moet collega Vandaele toch wel eens gaan praten met de heren en dame ministers van zijn partij die de beslissing mee onderschreven’, zo sneerde de minister nog fijntjes na. Meteen het enige punt waarop ik haar kan bijtreden. Zit de N-VA dan niet de Vlaamse regering?
Het groene geweten van de N-VA blijkt zo ondertussen even vluchtig en bleekjes als het sociaal gelaat van de CD&V.