Vlaams mediaplan voor het Zuiden

Ingediend op juni 16th, 2005 door bartcaron

Voorstel van resolutie van de dames Sabine Poleyn en Miet Smet en de heren Jan Loones, Bart Caron en Dany Vandenbossche betreffende het opstellen van een Vlaams mediaplan voor het Zuiden

Toelichting

Dames en heren, 
Het afgelopen decennium stelden heel wat opiniemakers en academici de paradox vast tussen de toenemende globalisering van onze wereld en de inkrimping van de aandacht voor het buitenland in de (populaire) media. De toegenomen technische mogelijkheden voor informatieverspreiding lijken immers niet onmiddellijk te leiden tot meer of bredere aandacht voor het buitenland in de media.

In Vlaanderen werd het onderzoek hierover totnogtoe voornamelijk toegespitst op een analyse van de televisiejournaals. Wellicht zijn deze vaststellingen gelijklopend wat radiojournaals en de geschreven pers betreft. Analyses van andere programma’s op radio en tv – buiten het nieuws – zijn niet onmiddellijk voorhanden. We bekijken de belangrijkste vaststellingen uit de analyses van de tv-journaals.
Op basis van hun vergelijkende studie1 over het nieuwsaanbod op VRT en VTM stelden onderzoekers van de Universiteit Gent dat buitenlands nieuws op beide Vlaamse zenders slechts een beperkt gedeelte zijn van de totale nieuwsuitzendingen. Opvallend daarbij was dat de meeste aandacht naar nieuws over specifieke thema’s ging. In 2004, met de oorlog in Irak, was dit vooral over ‘oorlog en terrorisme’ en ‘rampen en branden’.

Een onderzoek voor het Elektronisch Nieuwsarchief (ENA) door prof. Daniel Biltereyst en Stijn Joye bevestigt dat. Uit hun thematische analyse van het buitenlandse nieuwsaanbod bleek dat vooral de meer ‘dramatische’ onderwerpen aan bod komen. Het gaat vaak om een beperkt palet aan gecoverde thema’s.
Daarnaast blijkt dat het buitenlandse nieuws uit een beperkt aantal regio’s komt. De kernregio’sin ons buitenlandse nieuws zijn vooral Europese landen, de VSA en het Midden-Oosten. Dat zijn de hoofdrolspelers op internationaal politiek en economisch vlak, en ook de continenten waar het meeste correspondenten en nieuwsagentschappen aanwezig zijn. Nieuws uit Afrika, Latijns-Amerika, Azië en Oceanië komt nauwelijks aan bod. Het gevolg van deze concentratie is dat berichtgeving over landen die maar weinig ‘nieuwswaardig’ zijn, veelal gefragmenteerd en discontinu is.
Nieuwsberichten over die landen zijn vaak spectaculaire verhalen, over specifieke gebeurtenissen, waarvan de resultaten of (mogelijke) oplossingen weinig worden gevolgd. Niet-westerse nieuwsfeiten zijn met andere woorden vaak een korte levensduur beschoren, tenzij het ‘big stories’ betreft. In die laatste gevallen wordt