Samenstelling bestuur Vlaamse Opera - Ballet van Vlaanderen

Ingediend op mei 13th, 2012 door bartcaron

De mededeling van het kabinet van Joke Schauvliege zoals verstuurd aan de aangestelde leden:

“Beste voorzitters en regeringscommissarissen,
Graag deel ik u mee dat de Vlaamse Regering vandaag een beslissing heeft genomen inzake de benoeming van de leden van de algemene vergadering en raad van bestuur. Als bijlage vindt u het overzicht.
Zoals reeds eerder was overlegd, is de Vlaamse Regering ingegaan op het voorstel van de minister om dezelfde leden voor te dragen voor de algemene vergadering en raad van bestuur van het Koninklijk Ballet van Vlaanderen en de Vlaamse Opera, met een eigen voorzitter voor beide organisaties tijdens de transitie. De nieuwe samenstelling getuigt van een mix aan ervaring en vernieuwing en een diversiteit aan competenties. De minister is ervan overtuigd dat deze operatie het welslagen van het transitietraject sterk zal bevorderen.
De minister zal u in een schrijven nog officieel op de hoogte brengen, maar vraagt toch reeds om haar blijk van waardering over te brengen aan de leden waarvan het mandaat ten einde loopt. Zij hebben zich, gedurende soms meerdere mandaatperiodes, met al hun kunnen ingezet voor de organisatie.
Van de voorzitters wordt nu verwacht dat zij asap een algemene vergadering bijeenroepen om uitvoering te geven aan deze beslissing. In het belang van de organisaties mag hiermee niet gewacht worden.

Raad van Bestuur Koninklijk Ballet van Vlaanderen;
Raad van Bestuur Vlaamse Opera:
1. de heer Pol BAMELIS
2. de heer Paul COOLS
3. de heer Lieven DECALUWE
4. de heer Jan DE GROOF
5. mevrouw Leona DETIEGE
6. de heer André GANTMAN
7. de heer Philip HEYLEN
8. de heer Luc JANSEGERS
9. mevrouw Annick SCHRAMME
10. mevrouw Katia SEGERS
11. de heer Peter VANDAMME
12. de heer Frank VAN MASSENHOVE
13. mevrouw Mieke VAN NULAND
14. mevrouw Cindy VAN PAESSCHEN
15. de heer Stefan VUZDUGAN

Algemene Vergadering Koninklijk Ballet van Vlaanderen;
Algemene Vergadering Vlaamse Opera:

De leden van de Raad van Bestuur en bijkomend:
16. de heer Frank BEKE
17. de heer Peter BELLENS
18. de heer Bram BOMBEEK
19. de heer Willy CLAES
20. de heer Bert CORLUY
21. de heer Jozef DAUWE
22. mevrouw Miet DE BRUYN
23. mevrouw Miet DECKERS
24. de heer Mario MAES
25. mevrouw Mieke OFFECIERS
26. mevrouw Inge SCHOUPS
27. mevrouw Kiki VERVLOESSEM

De heer Paul COOLS wordt voorgedragen als voorzitter van de Vlaamse Opera vzw;
Mevrouw Leona DETIEGE wordt voorgedragen als voorzitter van het Koninklijk Ballet van Vlaanderen vzw.”

---

Internationaal cultuurbeleid en cultureel akkoord met Franse Gemeenschap: in de frigo?

Ingediend op mei 10th, 2012 door bartcaron

“Het internationaal cultuurbeleid zit niet in de diepvries, het ontdooit gewoon wat traag.” Zo kan je het antwoord van minister Joke Schauvliege op mijn vraag samenvatten. Ik ondervroeg de minister deze middag in de Commissie Cultuur over de nota Internationaal Cultuurbeleid die haar kabinet momenteel aan het opstellen is. Een nota die werd aangekondigd tegen eind vorig jaar.
Vrij voorspelbaar antwoordde de minister dat het uitstel uiteraard niets te maken heeft met een gebrek aan interesse voor het internationaal cultuurbeleid, noch met een gebrek aan visie of eensgezindheid. Nee, de minister wil haar huiswerk goed doen en neemt dus alle tijd om met alle gelinkte beleidsdomeinen te overleggen.

De minister stelde voor zichzelf wel een deadline. De nota moet kunnen voorgesteld worden op het derde Cultuurforum, op 1 juni. Ik kijkt er alvast reikhalzend naar uit, want ik zie Vlaanderen in de wereld liever bekend geraken door hoogstaande prestaties op vlak van Kunsten en Cultuur, dan door de starterspakketten van minister Bourgeois. Meteen hoop ik op een stevig en diepgaand debat over de nota Internationaal Cultuurbeleid binnen de Commissie Cultuur van het Vlaams Parlement.

Een ander dossier dat hopeloos op de lange baan geschoven lijkt, is dat van het cultureel samenwerkingsakkoord met de Franse Gemeenschap. In mei vorig jaar luidde het nog dat ‘de laatste hand’ werd gelegd. Een jaar later zijn we echter geen stap dichter gekomen.
Oorspronkelijk vormde de moeizame federale regeringsvorming een obstakel. Maar ook sinds deze regering aan de slag ging, een half jaar terug, slaagden de ministers Schauvliege en Laanan er niet in de koppen bij elkaar te steken wegens ‘agendaproblemen’. Nochtans zijn er naar minister Schauvliege beweert, geen meningsverschillen, zelfs niet over het territorialiteitsbeginsel waar zij aan vasthoudt. Andere heikele kwesties als de co-communautaire instellingen als Flagey of de federale culturele instellingen, de situatie in Brussel e.d.m. worden uit de kadertekst gehouden.

---

1 mei

Ingediend op april 30th, 2012 door bartcaron

Met mijn voorzitter deel ik een stevige 1 mei-boodschap.
Wij stellen voor om belangrijke verschuivingen door te voeren op vlak van lonen waar zowel de werkgevers als de werknemers beter van worden. Wij mikken doelbewust op het segment van de laagste lonen met als doel een hoger loon voor de werknemers en minder uitgaven voor de werkgevers. De minderinkomsten voor de overheid wil mijn partij compenseren door meer inkomsten te halen uit vermogenswinst en uit milieuvervuilende activiteiten. Een verschuiving van 1 miljard euro zou onze economie een enorme zuurstofimpuls geven, precies op een plaats waar ze dit hard nodig heeft, nl. voor de creatie van laaggeschoolde arbeid.

Voor de meerinkomsten uit vermogenswinst denkt Groen aan een aantal ingrepen in de roerende voorheffing: het harmoniseren van alle tarieven van de Tax op Beursverrichting (TOB) op 0,65%, een afschaffing van de heffingplafonds, het harmoniseren van de tarieven van de roerende voorheffing en het sluiten van allerhande achterpoortjes in deze heffing die bestaan dankzij allerhande uitzonderingsregimes. Tegelijk moeten we vanaf dit jaar al werk maken van de aanmaak van een vermogenskadaster. Zo’n kadaster is perfect mogelijk om alle vermogens in kaart te brengen. Alleen als we daar nu mee beginnen, kunnen we binnen een paar jaar een vermogenswinstbelasting invoeren waarmee we eindelijk de supervermogens correct kunnen laten bijdragen. Op het moment dat uit allerlei onderzoek blijkt dat de supervermogenden nog rijker uit de crisis gekomen zijn, blijft deze regering weigeren om deze vermogens rechtvaardig te laten bijdragen. Bij de milieufiscaliteit kan een heffing op vliegtickets in businessclass heel snel ingevoerd worden, net als een verdere inperking van de fiscale aftrek van bedrijfswagens voor de hoogste lonen.

Het geld dat door beide maatregelen wordt opgehaald, kan gebruikt worden om de lasten op de laagste lonen te verminderen. Je vergroot de stimulans om aan de slag te gaan, je vermindert het zwartwerk en je bestrijdt het fenomeen van de werkende armen. Door de creatie van extra jobs, is er ook een belangrijk terugverdieneffect. Dat deze regering geen plannen maakt op dit punt, is gewoon onbegrijpelijk.

---

Groen Kortrijk duidt lijsttrekker aan

Ingediend op maart 14th, 2012 door bartcaron

Groen Kortrijk heeft op haar algemene vergadering de lijsttrekker aangeduid voor de gemeenteraadsverkiezingen van 14 oktober.

Het is niet verwonderlijk dat Groen voor Bart Caron als lijsttrekker heeft gekozen. Voor het eerst in haar 30-jarig bestaan kan de Groene partij in Kortrijk met een parlementslid op kop naar de gemeenteraadsverkiezingen trekken. Maar Bart heeft ondertussen ook zijn strepen verdiend op de gemeenteraadsbanken. Eerst aan de zijde van Cathy Mathieu, daarna naast Philippe Avijn. Hij kon wegen op de debatten over de begroting, over veiligheid, over stadsplanning en over cultuur. Zijn ervaring in het Vlaams parlement heeft Bart gebruikt om Groen te ondersteunen. Groen wil de opgebouwde kennis en de politieke ervaring uitspelen. Bart Caron benadrukt zelf dat hij straks veel aandacht wil besteden aan zijn rol als coach van de Groene fractie in de gemeenteraad. Groen is immers een ploeg waarin teamspirit zeer belangrijk is.

Verder zal de lijst een mix bevatten van politieke ervaring en de nieuwe en jonge garde die klaar staat om haar rol te spelen. Maar er komen ook een aantal nieuwe kandidaten, mensen die vandaag geen Groene lidkaart bezitten, maar het gedachtegoed delen. De lijst maakt ruimte voor scherpe pennen, voor kandidaten die de luis in de pels willen zijn van het establishment en voor geëngageerde Kortrijkzanen. Het wordt dus een stevige en ambitieuze lijst. Dat is ook nodig, want die moet het opnemen tegen sterke tegenkandidaten.

Groen Kortrijk wil ijveren voor een stad waar je – letterlijk – kan ademen, een plek om veilig, gezellig en gezond te vertoeven, waar jonge gezinnen zich thuis voelen, die begaan is met de mensen met problemen, waar de voetganger, de fietser en de gebruiker van het openbaar vervoer voorrang krijgen op koning auto, waar wonen betaalbaar is, waar wijk en buurt centraal staan.

Groen wil in de gemeenteraad die groene ideeën en het groene programma uitdragen. Wellicht in de oppositie, maar als we kunnen meebesturen, dan zal dat ook gebeuren in het college van burgemeester en schepenen.

De andere kandidaten op de lijst worden later bekend gemaakt

---

Wegen en Verkeer leert uit haar fouten

Ingediend op maart 8th, 2012 door bartcaron

De voorbije weken ontstond heel wat beroering door de kaalkap van de bermen van de E403 in Marke. Het Agentschap Wegen en Verkeer (AWV) rooide er alle bomen, ook daar waar de bermen aansluiten op het nieuw aangeplante Preshoekbos. Deze werken zijn ondertussen afgerond.

Vlaams Parlementslid Bart Caron zette samen met de buurtbewoners en de milieuverenigingen de tanden in dit dossier. AWV verdedigt de aanpak, maar erkent dat ze tekort schoot inzake communicatie.

De aanplantingen uit de vorige eeuw groeien al snel uit tot dichte, opschietende massieven die nauwelijks licht doorlaten en zichzelf als het ware versmachten. Met omvallende bomen en gevaarlijke verkeerssituaties tot gevolg. Daarom kiest de Vlaamse overheid nu voor een meer geleidelijke overgang in vegetatie, waarbij de ruige grasberm eerst overgaat in hakhout en dan pas in houtige vegetatie. Deze manier van werken zou niet enkel de verkeersveiligheid ten goede moeten komen, maar ook de biodiversiteit.

De kaalkap die plaatsvond in Marke was de omzetting van die dichte houtige vegetatie naar hakhout. De omgezaagde bomen zullen weer uitschieten en beheersbaar hakhout worden.

AWV erkent wel dat er heel wat misliep met de communicatie over de werken. Tegen de volgende winter belooft ze de uitwerking van een globaal plan rond het bermbeheer. Hierbij moeten de verschillende projecten beter op elkaar afgestemd geraken, maar bovendien geeft het de mogelijkheid om ruim voordien zowel de weggebruikers als de bewoners op de hoogte te brengen van de planning en het doel van de werken.

In het verlengde van de problematiek diende Bart Caron ook nog een schriftelijke vraag in over de geluidsoverlast van de snelweg voor de nabije buren. Overlast die nog toenam na het rooien van het groen op de bermen. Andermaal pleitte hij hierbij voor de bouw van een geluidswerende wand. Het antwoord van de minister is nog niet binnen, maar naar verluidt zou men alvast bereid zijn in te gaan op de vraag naar nieuwe geluidsmetingen in de omgeving.

---

Cultuurbeleid voeren is iets anders dan de vuile was doorschuiven

Ingediend op maart 7th, 2012 door bartcaron

Waarom algemene verfondsing in de kunsten nonsens is

De bevlogen uitspraak van Minister Joke Schauvliege over de CO2 reductie staat in schrilk contrast met haar uitspraken over subsidies voor de kunsten. Ze stelt nu voor om de subsidieverdeling voor theater, muziek en andere kunsten niet meer te laten gebeuren door de Cultuurminister maar door aparte fondsen, zoals in Nederland. Verfondsing heet dat.

Het is eens te meer duidelijk dat Joke Schauvliege haar verantwoordelijkheid wil ontvluchten. Ja, het is lastig subsidies te verdelen. Er zijn veel meer aanvragen dan er kunnen gehonoreerd worden, en steeds voor lagere bedragen dan de aanvragers wensen. Ondankbaar dus, maar zo noodzakelijk. Haar verklaring toont ook weer eens aan dat ze geen keuzes durft te maken – logisch als je weinig visie hebt – en daardoor het belang van cultuurbeleid schaadt.

Ik wil de afstand tussen de politiek en de kunstenpraktijk niet groter zien worden, en vermijden dat de politiek vervreemd geraakt van de kunstenwereld. Als Joke Schauvliege nu ook nog de beslissingen over subsidiëring uit handen geeft, dan groeit de afstand nog meer. Daarenboven leidt verfondsing ertoe dat de parlementaire controle op de uitvoerende macht uitgehold wordt. De minister moet zich dan niet meer verantwoorden voor beslissingen die zij niet meer neemt. De interesse in politieke middens voor het kunstenbeleid daalt dan ongetwijfeld. Dat blijkt nog het beste in Nederland, waar net die verfondsing een belangrijke verklaring is waarom de regering zonder blikken of blozen een kwart van het cultuurbudget kon afhakken. Bij ons in Vlaanderen is het omgekeerd. De nauwere betrokkenheid tussen het kunst- en cultuurleven en het beleid, zowel op lokaal als op Vlaams niveau, is in Vlaanderen één van de redenen waarom dat soort diepe cuts bij ons niet denkbaar is. Hoe dan ook, laat politici aub opkomen voor kunstenorganisaties. Het heeft ook een positieve invloed op het globale budget dat in het verleden schoksgewijze, bij elke beslissingsronde, steeg.

Dan is er nog de problematiek van continuïteit in werking en van werkgelegenheid. Vandaag beslist de minister op basis van het Kunstendecreet voor 2 of 4-jarige subsidies, van vooral organisaties. Die relatieve stabiliteit is nodig om een toneelgezelschap of een orkest op de been te houden. Het zijn nu eenmaal grotere structuren die wat meer zekerheid vereisen. De politiek kan die het beste garanderen omdat zij niet alleen artistieke motieven voor subsidiëring hanteert, maar ook randvoorwaarden zoals werkgelegenheid, publieksparticipatie en stedenbeleid verdisconteert.

Wil de minister af van de politieke lobbying? Zal ze daardoor verdwijnen? Dan zal ongetwijfeld niet meer zoveel bij politici gelobbyed worden, maar des te meer bij het bestuur en de commissies van de fondsen zelf. Dat daar geen parlementaire controle op is, leidt wel meer tot achterkamerbeslissingen.

Verfondsing neigt naar een conservatiever beleid waarin gevestigde waarden hun plek bewaken. Een fonds is immers een corporatistische organisatie die bestuurd wordt door veldbewoners waar de facto de ‘heersende’ krachten de koers bepalen. Cultuurbeleid maken is echter een verantwoordelijkheid van de politiek, en in eerste instantie van een minister.

Het betekent niet dat het subsidiesysteem niet kan verbeteren. Er kunnen zelfs een aantal onderdelen worden georganiseerd zonder dat de politiek er nog in tussenkomt. Bijvoorbeeld voor individuele beurzen aan kunstenaars, en voor projectsubsidies aan organisaties zou het kunnen, en wellicht zinvol zijn. De huidige beoordelingscommissies en de administratie Cultuur mogen dit van mij zelf afhandelen, zonder politieke eindbeslissing.

Wat hebben we geleerd van het Vlaams Fonds voor de Letteren en het Vlaams Audiovisueel Fonds. Dat zijn twee bestaande fondsen. Het gaat hier om specifieke disciplines, om eenmalige projecten zoals een film, of om steun aan auteurs die beurzen krijgen. Voor steun aan personen en aan projecten die vaak een profit doel hebben – een film wil winst maken – is het aangewezen dat de politiek wat afstand neemt. Zeker als er personen worden gesubsidieerd, want deze steun is gevoelig voor lobbying en vriendjespolitiek.
Het is ook hulp aan de ‘goede’ (kwaliteitsvolle) creatie die anders niet zou tot stand komen, en ook een vorm van marktondersteuning, subsidie voor cultuurproducten die een potentie hebben om winst te maken.

Oké, als Joke Schauvliege niet verantwoordelijk meer wil zijn voor de moeilijke subsidiebeslissingen, dan kan ze beter proberen af te geraken van de bevoegdheid Cultuur. Het is iets te makkelijk om de vuile was telkens door te schuiven.

---

Groen wil goedkope tarieven voor Jeugdfuiven en -feesten in OC’s en buurthuizen in Kortrijk

Ingediend op februari 28th, 2012 door bartcaron

Heel wat jeugdverenigingen in onze stad maken verschillende malen per jaar gebruik van hun OC of Buurthuis voor het organiseren van activiteiten. Sommigen organiseren er hun eetfeest en anderen organiseren er wel eens een fuif(je). Naast een fijne activiteit organiseren is het ook erg belangrijk om geld op te helen om de eigen werking verder te kunnen uitbouwen. De stad Kortrijk heeft een subsidiesysteem dat de verenigingen in staat stelt om te kunnen werken. Maar die subsidies moeten (logischerwijs) aangevuld worden met eigen inkomsten. Een vereniging kan er voor kiezen om de lidgelden duurder te maken, de prijs voor kampen en weekends op te trekken, het bier in het Jeugdhuis duurder te maken,… Gelukkig bestaat er in het jeugdwerk een lange traditie om het geld dat ze nodig hebben bovenop de subsidies niet helemaal te halen bij hun leden. Ze organiseren een wafelverkoop, doen een carwash, organiseren een eetfestijn,… Op die manier blijft het aanbod van de jeugdverenigingen betaalbaar voor alle de meeste inwoners uit de wijk. Een soort aangeboren democratiseringsreflex eigenlijk. Het is één van de mooiste eigenschappen van jeugdwerk.

OC’s en Buurthuizen worden dus ook wel eens gebruikt voor zo’n eetfestijn, fuif of andere fondsenwervingsactiviteit. Het zijn mooie, verzorgde en vaak praktische locaties dichtbij de plaats waar hun werking zit. De ideale plaats dus voor zo’n fondsenwervingsactie. Toch is er een probleem met die manier van werken. In de OC’s en Buurthuizen zijn er systemen ontwikkeld om een deel van de winst op de drankverkoop zelf te houden bij de OC’s en Buurthuizen. Op die manier is er 40% van de drankwinsten die niet naar de organiserende vereniging gaat. Veel winst valt er dus niet te halen uit je drankverkoop, tenzij verenigingen er voor kiezen om de drank heel duur te verkopen. Maar dat strookt dan weer niet met hun aangeboren democratiseringsreflex. Bij een activiteit die tot doel heeft om geld in te zamelen voor de eigen werking is dat natuurlijk problematisch. Je ziet dan ook steeds meer dat jeugdverenigingen kiezen voor alternatieven zoals schoolinfrastructuur of de eigen lokalen.  Dat kan toch niet de bedoeling zijn.

Aan de andere kant erkennen we uiteraard dat de ‘winst’ die de OC’s en Buurthuizen maken met dit systeem wordt gebruikt voor investeringen in nieuw materiaal voor het OC of Buurthuis, in lokale activiteiten, in een Dorpskrant…

Daarom zullen de Groen vertegenwoordigers in de beheercomités van alle OC’s en Buurthuizen dit voorstel deze week op tafel leggen.:

“Alle door de stad erkende jeugdwerkorganisaties mogen 1 keer per kalenderjaar op 1 stedelijke locatie genieten van een voorkeurtarief voor de drankafname. Het voorkeurtarief is gelijk aan de aankoopprijs van de dranken. De aanvraag gebeurt in het OC en wordt afgetoetst bij de jeugddienst.
Op deze wijze kan elke jeugdorganisatie in een OC een feest of een fuif organiseren waarbij de winst op de drankverkoop maximaal ten goede kan komen voor de werking van de vereniging. Zo wordt vermeden dat jeugdorganisaties uitwijken naar oneigenlijke en niet uitgeruste locaties, enkel alleen om een hoge drankopbrengst te realiseren, ten bate van hun kas uiteraard.
Wij hebben dergelijke feesten ook liever in de OC’s, die veilige plekken zijn, goed uitgerust en bereikbaar.”

Bart Caron, Gemeenteraadslid Groen, 0477 49 58 10
Matti Vandemaele,  voorzitter Jong Groen

---

Waarom hield de luchthavendirecteur cijfers over heliverkeer achter?

Ingediend op februari 22nd, 2012 door bartcaron

Gisteren kon ik niet aanwezig zijn op de informatievergadering van de luchthaven, maar naar mijn medewerker me vertelde, werd mijn naam regelmatig genoemd.
Rudy Dewilde gebruikte een recente parlementaire vraag van mij aan minister Schauvliege om aan te tonen dat de helikopterbedrijven aan de rand van de luchthaven geen milieuvergunning hebben. In zijn antwoord gebruikte ook luchthavendirecteur Van Eeckhoutte mijn naam. Hij herhaalde daarbij hetgeen hij eerder al in de pers beweerde: “ik wil het hier nog eens klaar en duidelijk herhalen: Bart Caron heeft mij nooit cijfers over helikopters gevraagd!”.

Gravend in mijn mailbox vind ik echter het bewijs van het tegendeel. Op 23 november 2009 stuurde ik een mail aan ondervoorzitter van de
luchthaven en schepen Jean de Bethune met een rits vragen over de luchthaven, onder andere de specifieke vraag naar aparte cijfers van
helikopterverkeer. Hij stuurde de mail door naar de directeur met het verzoek mijn vraag te beantwoorden. Een week later kreeg ik via schepen de Bethune het antwoord binnen. Daarin stond letterlijk te lezen: ‘Wat de helicoptervluchten (sic) betreft: deze worden niet apart geteld.’

Geconfronteerd met het antwoord van de minister op mijn vraag, kan Stefaan Van Eeckhoutte uiteraard niet langer volhouden dat hij de aparte cijfers van het helikopterverkeer niet heeft; deze worden immers verplicht apart bijgehouden. Nu kan ik aannemen dat de
luchthavendirecteur vergeten was dat ik ooit de cijfers opvroeg. Dat hij echter bewust liegt en cijfers achterhoudt, niet alleen tegenover mij,
maar ook tegenover zijn eigen bestuurder, is onaanvaardbaar.

Ik vraag mij vooral af waarom de cijfers niet bekend mochten geraken.

---

Studies verbreding Schipdonkkanaal: bezwaren niet weerlegd

Ingediend op februari 13th, 2012 door bartcaron

De eerste summiere presentatie van de ecohydrologische en waterbalansstudie leidt tot bijna euforische reacties in Zeebrugse havenkringen. Het illustreert vooral hoeveel opdoffers de verbreding van het Schipdonkkanaal te verwerken kreeg in de voorbije jaren en vooral hoeveel bezwaren er nog overblijven.

Vlaams volksvertegenwoordiger Filip Watteeuw: “Op bezwaren zoals de immens hoge kostprijs, de zware aanslag op de landbouw en op het historische landschap en de vele hinderaspecten is er nog steeds geen afdoend antwoord. De verbreding van het Schipdonkkanaal blijft een waanzinnig project.”

Bovendien hebben beide studies de toets van de bevraging helemaal niet doorstaan. Vreemd genoeg werden de studies gepresenteerd voor de parlementsleden deze studies mochten inkijken. Daardoor ontstaat een bedrieglijk positief beeld over deze studies. Uit de beperkte gegevens die de parlementsleden tijdens de presentatie kregen is wel al duidelijk dat met een aantal gegevens geen rekening is gehouden. Daarom blijft het onwaarschijnlijk dat er voldoende water zou zijn om alle kanalen te voeden.

De waterbalansstudie houdt zelfs geen rekening met de nieuwe grotere zeesluis in Terneuzen. De nieuwe sluis zal een veel grotere capaciteit hebben wat betekent dat er een grotere aanvoer moet zijn van zoetwater op het kanaal Gent-Terneuzen, om verregaande verzilting tegen te gaan. Dat volume zoetwater is er niet. Wel integendeel.
Het studiebureau gaat ook nogal luchtig heen over de watertekorten die zich nu al voordoen op het kanaal Gent- Terneuzen. De 13 kubieke meter water per seconde die Vlaanderen moet garanderen aan Nederland halen we nu al niet altijd. In de presentatie zelf werd nochtans al duidelijk aangegeven dat er nu al jaarlijks lange periodes zijn dat het minimale waterdebiet niet wordt gehaald op het kanaal Gent-Terneuzen. Die periodes duren gemiddeld 48 dagen. De verbreding van het Schipdonkkanaal zal de frequentie en de duur van de watertekorten versterken.

Bij de presentatie van de ecohydrologische studie was vooral opvallend hoe het studiebureau weinig waarde hecht aan waardevolle vegetaties. Vlaams volksvertegenwoordiger Bart Caron “Het studiebureau stelde zonder verpinken dat als vegetaties verdwijnen door verzilting er wel andere vegetaties in de plaats zullen komen. Wat een arme visie op de biodiversiteit. Mijn eerste indruk was in ieder geval dat de verzilting onvoldoende ernstig werd ingeschat.”

De presentatie van de studies is geen doorbraak voor de verbreding van het Schipdonkkanaal. De bezwaren blijven. Uit de reacties van de verschillende partijen is duidelijk dat er voor dit project geen politieke meerderheid meer bestaat. Enkel bij de Brugse afdelingen van een aantal partijen wil men dit project nog doorduwen. Groen vraagt minister Crevits om nu eerst en vooral te werken aan de uitbouw van de estuaire vaart en het spoor.

---

Wevelgemse helikopters, een schimmenspel?

Ingediend op februari 1st, 2012 door bartcaron

De omwonenden van de luchthaven van Wevelgem klagen al langer over de steeds toenemende overlast van helikopterverkeer op en rond de luchthaven. Daarover stelde Vlaams Parlementslid Bart Caron (Groen) een vraag aan Vlaams minister Crevits. Zij antwoordde dat er geen probleem is, en al helemaal niet in zomerse weekends, waarin de aan het vliegveld grenzende bedrijfjes à volonté luchtdopen aanbieden. Althans, officieel is er geen probleem, want al deze helikopters passeren onder de radar.
De milieuvergunning van de luchthaven Kortrijk-Wevelgem laat ruimte voor helikopterverkeer, al gelden er wel voorwaarden die de overlast voor de buurt moeten milderen, zeker in het weekend. Zo moeten helikopters aan de noordzijde van het vliegveld naderen, taxiën en opstijgen. Of ze dat ook doen, wordt door de omwonenden bestreden. Het luchthavengebruik voor helikopters werd verder nog beperkt in de bijzondere exploitatievoorwaarden. Zo zijn ‘touch and Go’-vluchten (doorstarten) op zon- en feestdagen verboden voor zowel helikopters als voor vliegtuigen. 4Touch and Go’s’ voor helikopters zijn ook verboden op zaterdag. Helikopters vallen ook binnen het actieplan (inclusief een jaarlijks voortgangsrapport) met het doel de geluidshinder continu te milderen. Het probleem is dat de voorwaarden voor de helikopters niet of moeilijk te controleren zijn. Bovendien worden alle uitgaande en inkomende helikoptervluchten minutieus bijgehouden in het officiële logboek van de luchthaven. “Dat is bijzonder vreemd, want tot op heden kregen wij steevast nul op het rekest wanneer we specifieke cijfers voor helikopters opvroegen,” moet Bart Caron vaststellen. “Helikoptervluchten werden niet afzonderlijk opgelijst, was steeds de uitleg. Nu blijkt uit het antwoord van de minister dat de aard van de vliegbeweging (vliegtuig of helikopter) moet worden bijgehouden in het vluchtregister van de luchthaven.”

Maar er is nog meer vreemds aan de hand. Talrijke bedrijven die helikoptervluchten aanbieden, huizen aan het Vliegveld in Wevelgem, de straat langsheen het luchthaventerrein. Deze bedrijven zijn door een vaste afsluiting afgescheiden van de eigenlijk luchthaven, al zijn er enkele poorten die toegang tot de luchthaven verlenen. De helikopters die bij deze bedrijven opstijgen of landen, doen dat illegaal en komen ook niet in de statistieken van de luchthaven terecht. Ze hoeven zich evenmin te storen aan de beperkende voorwaarden die werden opgelegd in de milieuvergunning van de luchthaven.

Wat blijkt nu nog meer uit het antwoord van de minister? Geen enkel bedrijf uit de omgeving van de luchthaven beschikt over een milieuvergunning voor de exploitatie van een commerciële helihaven. Een dergelijke vergunning is sinds de Vlarem-wijziging van 2009 nochtans noodzakelijk.
“Het is onbegrijpelijk dat deze illegale situatie nu al drie jaar lang ongehinderd door kan gaan, zonder de nodige vergunningen.” Aldus Carlo De Winter, voorzitter van Groen Wevelgem.

Groen vraagt dat de helikopterbewegingen voortaan worden opgenomen en afzonderlijk zichtbaar zijn in de statistieken van de luchthaven en stelt dat alle vluchten via de luchthaven gebeuren, en niet rechtstreeks via bedrijven en hun eigen parking.

---