Waarom de Vlaamse regering kunstenaars niet meer graag ziet

Ingediend op juli 1st, 2016 door bartcaron

Het stof van de subsidieverdeling in de kunsten dwarrelt traag naar beneden. De reacties balanceren tussen ontgoocheling en ongenoegen. Ik ben ontgoocheld. Waarom heeft deze regering niet getoond dat ze ook zonder ‘links’ kunstenaars en hun organisaties apprecieert? Waarom heeft de dominante Vlaams-nationale partij niet ingezet op de kunsten als één van de steunpilaren van de Vlaamse identiteit?

De beslissing is er wellicht geen tegen de kunsten maar een beheersingsstrategie. Dat staat haaks op het wezen van de kunstenpraktijk. Daar ontstaan en vergaan initiatieven, borrelt creativiteit op of droogt die op. Nieuwlichters vallen (figuurlijk) de gevestigde waarden aan en vechten voor een plek onder de zon. Dat is legitiem. Elke subsidieperiode moet er een gezonde in- en uitstroom zijn. Dat is nu niet zo. Die bewegingen moeten elkaar in balans houden, zoniet komt de kwaliteit en de diversiteit in het gedrang.

De Vlaamse regering kan toch niet naast ons springlevend kunstenveld kijken? In the State of the Art kunnen we dat alleen toejuichen? Het beleid van de voorbije decennia, sinds cultuurminister Dewael – ook een liberaal – heeft geleid tot die hoogconjunctuur. In heel de wereld zijn Vlaamse topartiesten aanwezig. Van Avignon tot de Frankfurter Buchmesse. Ook in onze kunsten- en cultuurcentra zien en horen we topkwaliteit. Elke Europese regio kan alleen dromen van zo’n landschap. Het is gevolg van een kunstenbeleid, historisch gedragen door alle partijen.

Beleidsbeslissingen in financiële termen

Waarom komen daar nu diepe barsten in? De mentaliteit van de overheid is diepgaand veranderd. De economische crisis, gecombineerd met etnisch-culturele onzekerheid leidt tot beleidsbeslissingen die worden genomen in utilitaire, economische en financiële termen. Het artistieke is blijkbaar niet meer zo nodig voor deze regering, net zo min als de verwondering en de emotie die kunst oproepen, het verbindende van de kunsten, de verbeelding van aangrijpende werkelijkheden. (meer…)

---

Woordbreuk Sven Gatz betekent einde voor kwart van kunstenhuizen

Ingediend op juni 30th, 2016 door bartcaron

Kunstensubsidies: stagnatie verkopen als winst. Nee, het is nog erger: het is verlies verkopen als winst. Er wordt net geen 85 miljoen euro toegekend aan de kunstenorganisaties terwijl er 83 miljoen in de pot zat. En er wordt 54 miljoen toegekend aan de grote kunstinstellingen terwijl er 52 miljoen in de pot zat. De N-VA haalt haar gramschap, ze pleitte voor de grote instellingen en krijgt haar zin.

De beoordelingscommissies en de administratie hebben adviezen uitgebracht voor een bedrag van 106 miljoen voor 244 kunstorganisaties. De N-VA heeft blijkbaar ook op dit punt haar slag thuis gehaald. Zij wilden slechts 200 organisaties overhouden… er blijven er amper 207.

Ja, wie het goed doet, en mooie plannen maakt, wordt daarvoor beloond. Een beetje toch. Maar schijn bedriegt. Elke stijging van minder dan 12% is in praktijk een status quo. Want zoveel is er afgeschaafd de voorbije jaren. De beslissingen wijken daarenboven mijlenver af van de adviezen. Ze worden steeds sterk afgetopt.
Sven Gatz had het sinds zijn aantreden steeds gehad over twee magere jaren, die zouden gevolgd worden door betere jaren. Voor de kunstenorganisaties zou het alleen beter kunnen gaan. Niks krijgt hij daarvan voor elkaar. Het is woordbreuk, niets meer en niets minder. De kracht van de verandering heeft weer eens bewezen dat dat In een vermageringskuur eindigt. De impact van N-VA is groot. Van een Vlaams nationalistische partij verwachten we eerder dat ze investeert in ‘Vlaamse’ cultuur dan de hakbijl boven haalt.

Hoeveel impact heeft minister Gatz eigenlijk? Bitter weinig blijkbaar? Hij wordt straks de minister van inkrimping: bij de VRT, de kunstensector, het sociaal-cultureel werk enz. (meer…)

---

Warme sanering voor noodlijdende boeren

Ingediend op juni 24th, 2016 door bartcaron

Groen wil met een nieuwe warme sanering voor de veehouderij noodlijdende boeren een sociaal verantwoorde uitweg bieden uit de aanslepende crisis. Veehouders die hun bedrijfsvoering stopzetten of kiezen voor een structurele reconversie met minder dieren krijgen met ons voorstel een financiële compensatie. Met dit voorstel kiezen we resoluut voor maatregelen die inzetten op aanbodsturing en –beheersing waardoor we tegelijkertijd twee doelstellingen realiseren: 1) een sociaal bloedbad vermijden voor boeren aan de rand van het faillissement en 2) een daling van de veestapel zodanig dat vraag en aanbod terug meer in evenwicht komen. Een win-win voor boer en milieu.
De integrale tekst van de studienota kan je hier lezen.

De aanhoudende economische crisis in de veehouderij zorgt op dit moment voor een stille, maar kille sanering in de sector. In 2015 werden er de helft meer faillissementen opgetekend dan het jaar voordien, ondertussen daalde het aantal boerenbedrijven tussen 2010 en 2015 met 5.330 bedrijven (dat is een daling met 19%). Boeren verliezen het bedrijf waar ze jarenlang dag en nacht voor gewerkt hebben en blijven achter met een grote schuldenberg waardoor hun veerkracht om opnieuw te beginnen bijzonder klein is. Tegelijkertijd daalt de grootte van de veestapel niet: bedrijven die overblijven worden groter en kiezen vaak voor strategieën van schaalvergroting en kostenbesparing. Vlaanderen produceert op haar eentje een vijfvoud meer vlees dan nodig voor de Belgische voedselbehoefte. Die enorme overproductie zet niet alleen de prijs onder druk, maar legt ook een enorme druk op het milieu en ons landschap. (meer…)

---

Sociaal-artistieke projecten: ‘Enthousiasme mag niet opgeofferd worden aan kunst van subsidie-aanvragen’

Ingediend op juni 19th, 2016 door bartcaron

‘Sociaal-artistieke projecten doen er alles voor om die mensen naar voorstellingen te halen die anders meestal niet naar schouwburgen komen’, voor een kwetsbare sector wil ik een lans breken. ‘Daar wordt het meest relevante artistieke werk gemaakt dat ik de voorbije tien jaar heb gezien.’

We kennen allemaal de Zinnekesparade, de kleurrijke, olijke en vrolijk makende stoet die tweejaarlijks door onze hoofdstad trekt. De parade wordt niet georganiseerd door een evenementenbureau. De deelnemers zijn geen figuranten. Achter elke parade schuilt maandenlang keihard werken achter de schermen. Werken met gewone Brusselaars, in al hun diversiteit. Vele mensen waarvan het niet meteen verwacht.

Eenzelfde beeld zien we bij de Cie Tartaren, het Leuvense “buurtgericht sociaal-artistiek theatergezelschap dat een stem geeft aan wie kwetsbaar is”, zoals ze zichzelf omschrijven. Ook daar zien we als toeschouwer enkel het werk dat op de planken komt, maar zit de grote meerwaarde in hetgeen in de coulissen gebeurt. Daar vervaagt de grens tussen sociaal werker, artiest en groepsleden. Allen zijn ze Tartaren.

En ook Platform K, de danswerkplek in Gent waar een beperking geen beperking inhoudt. Waar een beperking net een uitdaging wordt. Ze gaan de uitdaging aan om van de beperking een meerwaarde te maken. Een uitdaging voor zowel de danser met een beperking als voor de professionele danser; in één vloeiende beweging.

Het zijn drie voorbeelden van het schitterende sociaal-artistieke veld dat Vlaanderen rijk is. Het zijn tegelijk drie voorbeelden van organisaties die in hun voortbestaan bedreigd worden wanneer Cultuurminister Sven Gatz onvoldoende geld bijeen weet te schrapen voor de subsidies van het Kunstendecreet. Voor die drie voorbeelden en bij uitbreiding de hele kwetsbare sector van het sociaal-artistiek werk wil ik een lans breken. (meer…)

---

Subsidiëring fases. 2 & 3 restauratie Lam Gods gegarandeerd

Ingediend op juni 9th, 2016 door bartcaron

Op mijn vraag beloofde minister Sven Gatz vandaag in de commissie Cultuur van het Vlaams parlement bijkomende middelen vrij te maken voor de restauratie van het Lam Gods. Hij wil er de reserves van het Topstukkenfonds, 1.195.000 euro voor vrijmaken.

De eerste fase van de restauratie van het ‘Lam Gods’ leverde buitengewoon interessante resultaten op. Het verwijderen van deze vernislagen levert een spectaculair resultaat op en doet de kleuren opnieuw oplichten. Maar met de opzienbarende ontdekkingen, – overschilderingen die worden verwijderd – zal het werk pas écht opnieuw terug schitteren zoals rond 1430.

Het restauratiedossier werd door de ministers bevoegd voor het roerend erfgoed en voor onroerend erfgoed goedgekeurd in 2012. Ze trokken elk 504.173,25 euro uit, goed voor 80 % van de restauratiekosten. Er kwamen nog bijkomende ontdekkingen die leidden tot bijkomende restauratiekosten die vanuit’ beide beleidsdomeinen werden gefinancierd.

Vanaf 2018 komt de tweede fase aan, de restauratie van de panelen van fase 2 en 3. De kans lijkt reëel dat de restaurateurs ook daar op overschilderingen zullen stoten, ook op de houten kaders . Maar daarvoor is er voorlopig geen budgettaire ruimte. Er is alleen subsidie voor de verwijdering van het oppervlaktevuil en de vergeelde vernissen, en de vernieuwing van enkele oude retouches. (meer…)

---

West-Vlaanderen een hellhole?

Ingediend op juni 7th, 2016 door bartcaron

Dit zijn de heel echte hoofdpunten in de avondeditie van de nieuwsbrief van de Krant van West-Vlaanderen. Je zou warempel geloven dat West-Vlaanderen een ‘failed’ provincie is, een hellhole, of toch minstens en streek die kapot gaat aan criminaliteit. Schijn bedriegt echter. Laat je niet misleiden door de nogal sensatiegerichte aanpak van onze West-Vlaamse gazet. West-Vlaanderen is een paradijs…

• Barbara Gandolfi staat terecht voor oplichting van Jean-Paul Belmondo
• Dertiger uit Zeebrugge geflitst aan 161 per uur ‘om nieuwste iPhone te gaan kopen’
• Koppel uit Dentergem krijgt miljoen euro schadevergoeding voor mishandelde baby
• 18 jaar cel gevorderd voor dubbele poging gifmoord in rusthuis in Lichtervelde
• Man uit Tielt naar de cel voor jarenlange verkrachting van zwakbegaafde dochter
• Vrijspraak voor verkrachting en foltering van asielzoekster in Brugge
• Dertiger naar de cel voor brandstichting in huis van moeder in Wevelgem
• Twaalf maanden voor poging doodslag op ex-schoonbroer in Dentergem

 

Wie meer diepgang wil, moet deze link aanklikken

---

“Een boom heeft ook altijd de functie gehad om gekapt te worden”

Ingediend op mei 29th, 2016 door bartcaron

Joke Schauvliege krijgt vandaag nestgelegenheid in De Zondag. Eindelijk een krant die haar wat onder de hoede neemt. Het was hoog tijd. De veel geplaagde en bekritiseerde politica mag er haar hart luchten. Luchten, luchtjes vooral. Ze krijgt paginagroot ruimte om met scherp te schieten op haar critici en politieke tegenstanders. Het mag. Zeker. Maar het zou enigszins subtieler kunnen, genuanceerder zeker.
Laat me op drie van haar uitspraken uit dit interview ingaan.

Primo: “Kritiek komt uit één hoek”

Joke Schauvliege heeft gelijk. Zeker. De kritiek komt hoofdzakelijk uit de hoek van natuurbeschermers. Hoe zou dat te verklaren zijn? Hmm. Waarom komt er geen kritiek uit de hoek van de Boerenbond, of van de bedrijfswereld (cf. Essers), of van de bouwsector. Joke Schauvliege is tenslotte minister van omgeving (ruimtelijke ordening), natuur en landbouw. Zou het kunnen dat zij de belangen uit de ‘hoeken’ van de landbouw, de bouwsector, de bedrijfswereld enz. beter soigneert? Niet dat het landbouwbeleid zo overdonderend positief wordt gewaardeerd, maar het krijgt vooral kritiek uit de hoek, weer die hoek, van natuurbeschermers. Omwille van problemen met mest (nitraten, fosfaten), vervuiling van het oppervlaktewater, uitstoot van klimaatopwarmende gassen enz. De regels en normen voor landbouw worden onder druk van Europa wel strenger, maar Vlaanderen is duidelijk geen trekker in de vergroening van de landbouw. Joke volgt node Europa. Aan de staart van het peloton weliswaar.
Conclusie: als de kritiek uit die ene hoek komt, dan moet het wel zo zijn dat het beleid voor die hoek niet deugt.

Secundo “Ik voel een breed draagvlak in het parlement voor wat ik doe, en dat is de essentie.” (meer…)

---

Kunstensubsidies dreigen machtsverhoudingen te bevestigen

Ingediend op mei 25th, 2016 door bartcaron

Klopt het dat de podiumkunsten nog steeds de grootste hap binnenkrijgen van de subsidies? En is dat wel terecht? En blijft het zo dat Antwerpen de grote slokop is, en de perifere provincies de kneusjes?

De minister van Cultuur, Sven Gatz moet straks met de Vlaamse regering een beslissing nemen over de vijfjarige subsidies in het kader van het Kunstendecreet. Voorwaar geen makkelijke klus. Vooral omdat het bloeiende artistieke leven in Vlaanderen leidt tot een grote instroom van (jonge) kunstenaars, kunstenorganisaties en artistieke ensembles. We leven in een artistieke hausse. De kwaliteit van het artistieke leven is, in vergelijking met het nabije buitenland en zeker in vergelijking met de kleine schaal van Vlaanderen, buitengewoon hoog.

Daarenboven hebben de beoordelingscommissies en de administratie adviezen uitgebracht die in totaal 23 miljoen euro boven het huidige totale subsidiebedrag uitstijgen. De adviezen adviseren voor in totaal 105.947.900 euro, terwijl er in de pot 82.938.763 zit. We tellen dan nog even de grote kunstinstellingen (symfonische orkesten, Kunsthuis (Vlaamse Opera en Ballet van Vlaanderen), Concertgebouw, deSingel, Vooruit en de AB even niet mee. Ik kom daar op het eind van dit stuk nog even op terug.

De macht van de podiumkunsten

Eerst even de problematiek van de disciplines. Zonder een waardeoordeel uit te spreken, moeten we vaststellen dat de podiumkunsten (toneel en dans) het grootste deel van de pot opsouperen. Vandaag is dat 45% van de middelen, in de adviezen stijgt dat zelfs tot 46,5%. Nochtans hebben vele commentatoren daar stevige bedenkingen bij geuit. We hebben een lange traditie in de (subsidiëring van de) podiumkunsten, en die werkt nog harder door dan ooit tevoren. Moeten we echt zoveel theatergezelschappen hebben? Komen die afdoende aan de bak? Enige selectiviteit zou hier echt wel mogen… (meer…)

---

VRT maakt lonen topmanagement bekend

Ingediend op mei 23rd, 2016 door bartcaron

---

Nog eens naar de opera geweest

Ingediend op mei 23rd, 2016 door bartcaron

Matige Idomeneo gezien in de Vlaamse Opera. Goede solisten & orkest, leuke animatiefilmpjes, maar pompeuze en overdreven scenografie, wisselvallige regie.

We missen een echte hedendaagse omgang met oude teksten en muziek. In het teksttheater zijn er wel regisseurs die Shakespeare, Becket, Tsjechov, Miller enz weten te brengen in een actuele regie, die de inhoud van die teksten hedendaagse betekenis geven. Daar is duidelijk veel meer visie en originaliteit aanwezig.
De letterlijke uitbeelding, de onhebbelijke metaforen, het gebrek aan suggestie, die weinig plaats laat voor invulling bij de toeschouwer… Die aanpak ergert me mateloos.
Ik denk dan aan bebloede jurken en pakken, zwaarden en sabels, podiumbedekkende dansende inktvissen, afscheidwuivende zakdoeken enzovoort… Poppenkast voor volwassenen, voor een duur publiek. Zucht. Niet verbazingwekkend dat de zaal vol zat met 70-plussers.

PS De regie van de personages was degelijk, met stip voor de ‘slechte’ Elektra, die daarenboven haar rol met verve zingt.

---