De luchthaven komt niet van de grond

Ingediend op januari 8th, 2011 door bartcaron

Vorige week maakte de directie van de Kortrijk-Wevelgemse luchthaven de jaarcijfers van 2010 bekend. Jaarlijkse gewoonte, de euforie is ver weg. De verklaringen klinken déjà vu of ongeloofwaardig, zoals ‘verkeer ontwricht door natuurelementen’. Immers, die cijfers zijn desastreus. En toch worden ze enigszins gecompenseerd door de lesvluchten die de schrijnende resultaten verdoezelen (zie de cijfers op http://www.kortrijkairport.be/index.php?id=4).

Dé bestaansreden van het vliegveld zit hem in de zakenvluchten en de medische vluchten. Hoe doen die het? Als je de cijfers over een wat langere periode analyseert, komt je tot onthutsende vaststellingen.
Het minste wat we kunnen zeggen is dat het segment zakenvluchten nooit “van de grond is gekomen” (sic!). In 1982 al (28 jaar geleden) werden 38% meer zakenvluchten uitgevoerd dan in het voorbije jaar 2010 (4745/3423). Zelfs het aantal zakenpassagiers lag toen nog 15 % hoger dan in 2010 (13380/11674). Nog frappanter zijn de neerwaartse cijfers wanneer we de huidige situatie vergelijken met die van 10 jaar geleden, het jaar 2001. Dan waren er 5462 zakenvluchten met 19090 zakenpassagiers, in 2010 waren er 38% vluchten en 39% passagiers minder.
Daarenboven moeten alle passagierscijfers op de juiste manier geïnterpreteerd worden. De piloten worden immers altijd meegerekend in het cijfer van de passagiers. ABELAG-zakenvluchten worden altijd uitgevoerd met twee piloten. Als we dat verrekenen komen we uit op gemiddeld bijna 18 zakenpassagiers per dag. Hierin zitten ook nog de passagiers van het toegenomen helikopterverkeer, waarvan de cijfers angstvallig geheim worden gehouden. Hoeveel passagiers er in transit landen en opstijgen is eveneens onbekend, maar het is een erg belangrijke groep. Daarenboven zijn één derde van alle zakenvluchten korteafstandsvluchten van nog geen 100 km.
Kritische spotters noteren ook nog dat de drukste dag van de week voor het jet-verkeer ontegensprekelijk de zondag (!) is, vooral op het einde van verlengde weekends en op feestdagen (!). Van zakenvluchten gesproken …

We kunnen dus gerust stellen dat het zakenverkeer op het vliegveld van Wevelgem twee keer niks voorstelt, niettegenstaande de miljoenen investeringen (met belastinggeld) die in het verleden gebeurd zijn (o.a. het luchthavengebouw, brandweerkorps, ,… ) en nog zullen gebeuren (nieuwe brandweerkazerne, nieuwe controletoren, nieuwe taxiweg, parking,… ).

Al 30 jaar maakt men de belastingbetaler wijs dat het “volgend jaar” beter zal gaan.
De conclusie kan de lezer wel zelf trekken.

Meer info op www.vliegveldwevelgem.be, niet de officiële website …

---

Chartreuse opgegeven: een toonbeeld van slecht bestuur

Ingediend op december 19th, 2010 door bartcaron

Wij betreuren de beslissing van de Vlaamse regering die het mogelijk moet maken om een voetbalstadion op te trekken in de Charteuse, tussen Brugge, Oostkamp en Zedelgem. Die beslissing kadert in de definitieve vaststelling van het gewestelijk ruimtelijk uitvoeringsplan ‘Afbakening Regionaalstedelijk gebied Brugge’.
De genomen beslissing is het slechtst denkbare scenario. Er werd geen rekening gehouden met de diverse bezwaren die ingediend werden, o.a. het advies van de Vlacoro, het rapport van de Brugse mobiliteitscel, de gemeente Zedelgem en de talrijke bezwaren van natuurverenigingen, actiegroepen en bewoners. Al deze rapporten en studies werden boudweg van tafel gevaagd.

De starheid waarmee de Vlaamse regering rationele adviezen naast zich neerlegt, is een toonbeeld van slecht bestuur. Het gaat om verschillende gebieden, onder andere de open vlakte tussen de Expresweg N31 in Brugge en de Blankenbergse Steenweg dat een gigantische industriezone wordt. Maar de hoofdbrok is de inplanting van het voetbalstadion, annex kantoorruimtes, winkelruimtes, parkings, oefenvelden, etc. in de Chartreuse. Zijn de diverse overheden nu al vergeten dat we amper een maand geleden in dit gebied konden bootje varen… Het wordt voor Club Brugge pompen of verzuipen. Of is men van plan waterpolo te spelen of roeiwedstrijden te organiseren in het stadion?

Er ‘kan’ dus een stadion komen. Daarmee is dat stadion nog niet gebouwd natuurlijk. De financiële haalbaarheid van de plannen is twijfelachtig. Er wordt geschermd met interesse van privépartners, maar enige duidelijkheid wordt niet gegeven. Er blijven ook veel vragen over de mobiliteit, over het aantal parkeerplaatsen, het openbaar vervoer enz.

Het is duidelijk dat de Vlaamse Regering meestapt in het scenario dat is uitgetekend voor de realisatie van vastgoedprojecten. Een scenario dat geofficialiseerd werd door het rapport van Resoc, dat trouwens helemaal niet met harde argumenten onderbouwd was, en nog eens gesteund werd door Voka. Deze beslissing is een complete miskleun en nog maar eens bewijs van de ruimtelijke wanorde in Vlaanderen.

Net als een aantal andere organisaties overweegt Groen! naar de Raad van State te stappen om de beslissing te laten schorsen en vernietigen, onder meer op basis van de Watertoets, de gebrekkige motivatie om het advies van de Vlacoro naast zich neer te leggen.  Dat dit nodig is, komt omdat de verrschillende overheden participatie en overleg niet au serieux nemen.
Triestig, heet dat.

---

Het actieplan & de begroting van stad Kortrijk 2011: zielloze catalogus

Ingediend op december 14th, 2010 door bartcaron

Het actieplan voor 2011, een soort beleidsnota die bij de stadsbegroting hoort,  oogt als een catalogus of een telefoonboek. We krijgen een lange lijst van op stapel staande projecten. Een opsomming die de indruk moet wekken dat de stad Kortrijk buitengewoon goed bezig is. Of dat zo is, laat ik liever aan het oordeel van de inwoners over. Maar, zo goed loopt het ook niet. Zo ontbreken we ook maar enige vorm van analyse en van motivatie. Niet nodig? Het is alsof alles perfect loopt, en er geen vleugje zelfkritiek kan gevonden worden. Eigen kind, schoon kind.

Het typische van een telefoonboek is dat alles er gelijk is. Er is geen focus, er liggen geen accenten, geen prioriteiten. De stad wil vooral indruk maken door middel van de uitgebreidheid van de geplande acties en werken. De lezing ervan is dan ook niet spannend of verfrissend, laat staan wervend. Integendeel, je moet je erdoor wurmen, als een saaie cursus. Maar dat hebben we ook gedaan.

Enkele algemene bedenkingen

Verschillende keren duikt de term duurzaamheid op, soms in combinatie met ‘sociaal’. Er is zelfs een heel hoofdstuk aan gewijd. We zien ook een nieuw buzz-woord opdagen, nl. ‘urban villages’. We verstaan het ondertussen, het gaat om leefbare wijken in de stad, maar in het Engels klinkt het chiquer. .En ja, Kortrijk is met de deelgemeenten en wijken zo’n geheel van ‘stedelijke dorpen’. Meteen wordt daar in het actieplan de gebiedswerking aan verbonden. Er wordt gesproken van vormen van coproductie en het gevoel van eigenaarschap van de bevolking. Als de stad dat wil bereiken, dan zal er toch nog heel veel moeten veranderen. Ik zie de gebiedswerking vandaag niet als een tool van de bevolking voor mede-eigenaarschap, maar veeleer als een instrument van het bestuur om haar eigen wil door te drukken. Ja, er wordt een beetje rekening gehouden met de bevolking, maar het is bij de stadsbestuurders vooralsnog maar een beetje.

In het hoofdstukje over participatie en betrokkenheid gaat het over het belang van het verenigingsleven. Terecht. De stad kiest ervoor om de subsidies voor de verenigingen te verhogen. De voorbereiding van de verkiezingen 2012 zijn me dunkt volop begonnen. Dat blijkt ook uit de aangekondigde citymarketingcampagne. Die moet de de kwaliteiten van de leefbare stad duidelijk maken aan aan haar inwoners zodat de Kortrijkzaan fier is. Tja, ik dacht dat de Kortrijkzaan die leefkwaliteit vooral moest voelen, dagelijks zou ervaren. Blijkbaar is dat niet zo, en moet het college dat reclamegewijs overbrengen. Dure propaganda in tijden van crisis en, wat ons betreft, in tijden waar andere prioriteiten moeten boven drijven. Stijgt de armoede niet in Kortrijk? Dat bleek toch uit de presentatie van het jaarplan van het OCMW. Moet de overheid daar niet eerst op inzetten?

Duurzaamheid

In het stukje over de mobiliteit wordt de indruk gewekt dat er wordt gekozen voor duurzame mobiliteit en langzaam verkeer. Het zou hoog tijd zijn, na tientallen jaren voorrang voor de auto. Ik ken geen stad waar de auto zo verwend is als in Kortrijk. Waarom zou je de bus nemen als je overal bij kan met de auto, en als de bus op de spitsuren even zo zeer in de file staat? Fietsen is goed voor jezelf en voor de stad, maar je moet er elke dag dat wel enkele keren je leven voor riskeren. Waarom brengen zoveel ouders hun kinderen met de auto naar de school? Toch niet omdat ze dat zoveel gezonder en veiliger vinden? Wel omdat ze bang zijn van het autoverkeer. De stad kiest een beetje, maar nooit resoluut voor de zwakke weggebruiker.
De voetganger en de bus- en treingebruikers worden evenmin verwend. Je moet maar eens met de bus naar het ziekenhuis in de Kennedylaan gaan. Op de spitsuren geraak je niet eens op de bus, die zitten overvol met studenten. Het aantal ritten per dag is ook al verminderd. En de bushalte aan het ziekenhuis ligt verder dan de verste parkeerplaats; en nog steeds kost een buskaartje meer dan een parkeerplaats. Waar zijn de ambities voor een betere openbare vervoersontsluiting van Hoog Kortrijk? Durft Kortrijk, andere steden uit onze Eurometropool achterna, te investeren in aparte busbanen, in een tram … Hoeveel percent van de mensen die werken op Hoog Kortrijk zouden met het openbaar vervoer gaan? Bitter weinig toch? Vindt de stad dat ok?

Duurzaamheid komt zoals gezegd vaak voor in de nota. Maar behalve de vervanging van energieverslindende openbare verlichtingsarmaturen, gebeurt er bitter weinig. De geroemde Budafabric (de vroegere fabriek Desmet-Dejaegher) gaat een renovatie tegemoet die helemaal niet duurzaam is: de verwarming zal er peperduur en energieverslindend zijn. En waarom? Omdat het project binnen het college als zo omstreden is en dat beetje meer geld voor isolatie en energiebesparing niet meer haalbaar was. Korte termijn denken, onaanvaardbaar.

Op het vlak van natuur en leefmilieu zijn wij pessimistisch. Alleen reguliere taken worden behouden, er zijn haast geen nieuwe projecten of vernieuwing. Er is wel sprake van de Heulebeek, van het binnengebied Veemarkt e.a.
IMOG slorpt meer dan de helft van de centen van leefmilieu op. Het afvalbeleid wordt ook vanuit IMOG gestuurd en ingevuld. Alleen het afhalen gebeurt nog door de stad zelf. Ik vrees dat de burger de rekening zal krijgen. De openingsuren van containerparken gaan achteruit, en moeten we straks vrezen dat ze betalend worden?
Het Groen Lint Zuid wordt gefinaliseerd, lees eerder ‘afgekalfd’. Deze groene long wordt alsmaar kleiner. En als het over groene leefkwaliteit gaat, verstaat het stadsbestuur niet kwalitatief bosgebied – geen woord over het stadsrandbos trouwens – of landbouwgebied maar een golfterrein. Het duikt weer eens op. Tja, dat moet het middel dan zijn om bedrijfsleiders en artsen in Kortrijk aan te trekken of te houden. Alsof dat zou volstaan. Er is een veel ambitieuzer natuur- en landschapsbeleid nodig om van een kwaliteitsvolle leefomgeving te kunnen spreken. Misschien kan de Eurometropool haar tanden daar eens in zetten?

Cultuur en vorming

Over evenementen en toerisme kunnen we kort zijn. We steunen de omvorming van het Vlasmuseum, maar betreuren de flop van het museum 1302. De nog recente ambities voor een erkenning als museum en een werking rond ‘identiteit’ worden opgeborgen en 1302 wordt voortaan een ‘belevingscentrum’ genoemd. Het dormitorium zal wel een nieuwe invulling krijgen met en presentatie over Kortrijk in de 16de en de 17de eeuw, wat we goed vinden, maar er is helemaal geen beleid meer inzake tijdelijke tentoonstellingen. De bezoekerscijfers blijven kwakkelen, het beleid ook. Nochtans schuilen er nieuwe kansen in de geplande ontwikkeling van Historisch Kortrijk. Benieuwd wat dat gaat worden.
We staan positief tegenover de voorstellen die we lezen: de erfgoedwerking, de leesbevordering in de bibliotheek en de werking van Humuz, steunpunt voor cultuur- en kunsteducatie.
Het hoofdstuk Cultuur heeft wel één bijzonder kenmerk: het focust alleen op stedelijke instellingen. De privé-sector blijft totaal buiten de scoop. Hier geen subsidieverhogingen, geen partnerschappen, geen aandacht zelfs. Vreemd, zelfs in een centrum-rechts college vergeet men het belang van de (culturele) privé. Het zijn nochtans zij die de naam en faam van de stad helpen uitdragen. En in vergelijking met andere centrumsteden is de ondersteuning door de stad maar magertjes.

We lezen, helaas, geen woord over de Academie en het Conservatorium. Waarom krijgen die zeer belangrijke instellingen geen aandacht? Ze zijn zowel op het vlak van onderwijs als cultuur van groot belang.  Hoeveel duizenden leerlingen bereiken zij?
Even nog onderwijs. Hier duiken frisse ideeën op: een medialab met het Muziekcentrum Track en Howest en het nieuwe bibliotheekconcept.

Het doet er mij aan denken: over design geen woord; het motto, of liever de heilige drievuldigheid van de titelvoerende burgemeester, nl. ‘innovatie, creatie en design’ is ver weg. Los van deze beleidskeuze zelf is het betreurenswaardig voor Kortrijk: de stad slaagt er niet in prioriteiten te stellen, laat staan die ook vol te houden. Het voorbeeld van het kwakkelend beleid inzake design werd trouwens pijnlijk als voorbeeld gesteld tijdens het colloquium van Sterke Regio, Sterk Besturen. En zo blijven we een stad die van alles heeft, maar in niets uitblinkt.

En nog meer

En dan de opvoedingswinkel. Wij zijn heel koele minnaars van dit soort middenklasse-projecten. Onder impuls van de minister van Welzijn en met de centrumsteden als partners. We hadden tot voor kort ook al een experimenteel project voor kinderopvang met dienstencheques. Dat flopte. En nu opvoedingsondersteuning. Wie meest nood heeft daaraan, zal niet naar zo’n winkel komen.

En dan de veiligheid. Ja, er moet hierop worden ingezet. Het is hoogst nodig daderbendes aan te pakken. En het is zinvol op het vlak van veiligheid naar de wensen van de bevolking te peilen, maar wat een ‘ambitieus project inzake camerabeveiliging’ moet betekenen, daar hebben we het raden naar. Wanneer komt dat? Goed dat er op preventie wordt ingezet, goed dat de gemeenschapswachten verder worden gevormd.

Ik sluit af met enkele losse punten. Vooral omdat ik er ongerust over ben. Oef, de Warande wordt eindelijk heringericht. De kogel is door de kerk. De gronden zijn verworven, plannen zijn getekend, maar vooralsnog moet de eerste spadesteek nog worden gezet en de eerste steen nog worden gelegd. Er is al geld voorzien om een eerste fase te realiseren, o.a. voor de aanleg van een nieuw terrein, de buurttuin, het fietspad Heule-Sente aanleggen, een deel van de barakken slopen. Algemeen staat er weinig budget tegenover en wat ons het meest verontrust: de hypotheek die het onderhoud van de nieuw verworven gronden op het budget van de vzw Warande legt, wordt miskend. We juichen de verdubbeling van het terrein toe, maar we zijn bezorgd. Als de jaarlijkse dotatie aan de vzw niet stijgt, dan kan die het onderhoud nooit dragen.

Maar het JOC en de fuifzaal op Kortrijk-Weide staan er nog bijlange niet.

KV Kortrijk heeft veldverwarming. In tijden waar mensen de verwarming van hun huisje niet kunnen betalen, verwarmen wij gras, maar bij de eerste sneeuwvlaag blijkt het ding niet behoorlijk te werken en moet de match worden afgelast.

Typerend voor onze stad?

Bart Caron

---

Regen kan je niet voorkomen – overstromingen wel

Ingediend op november 22nd, 2010 door bartcaron

Tienpuntenplan voor Kortrijk

Kortrijk heeft wellicht geluk gehad. Op wapenstilstand en de dagen nadien viel de regen ook wel met bakken uit de hemel, maar we kregen bijlange niet de 70 liter over ons heen als bijvoorbeeld Geraardsbergen of Oudenaarde. Ook Zwevegem, toch wel pal in onze achtertuin, kreeg het zwaar te verduren. We hebben dus geluk gehad. Met hevige regenval moet je nu eenmaal geluk hebben; hij valt of hij valt niet.

Wanneer we echter spreken over de gevolgen van die vele regen, overstromingen, kunnen we niet meer teren op geluk. Zeker in het licht van de klimaatsverandering, moeten we rekening houden met nog meer van die uitzonderlijke periodes van zware regenval. We kunnen ons dus maar beter goed voorbereiden en een degelijk preventieplan opmaken en uitvoeren.

Maar heeft Kortrijk zo’n plan? Groen!Kortrijk alvast wel.

1. Kortrijk heeft een basisopdracht bij de realisatie van een integraal waterbeleid. Samen met het bekkencomité Leie kan de stad er voor zorgen dat overstromingen worden vermeden door effectief meer ruimte te geven aan water :
De Leie en de beken moeten weer kunnen meanderen en op zoveel mogelijk plaatsen terug beschikken over een winterbedding of ruimtes die tijdelijk kunnen overstromen. Zo kan het water worden vastgehouden.
Daarnaast kunnen er meer (buffer)bekkens komen (Rollegem, Marke …).

2. Water moeten we vasthouden aan de bron en vertraagd afvoeren langs grachten en greppels. Door het snel afvoeren van grote volumes water via ingebuisde beken en rivieren of door grote riolen, zorgen we voor wateropstoppingen en overstromingen in lager gelegen gebieden. Beken en grachten die ingebuisd werden, kunnen we, waar mogelijk, op termijn beter terug boven de grond halen. Een inventarisatie is alvast een eerste dringende noodzaak.
Bij voorkeur worden deze grachten en beken dan nog omzoomd met kleine landschapselementen; hagen en heggen of door een verantwoord akkerrandbeheer.  Dit stimuleert niet enkel de infiltratie en vertraagde afvoer, maar voorkomt ook erosie van kostbare landbouwgrond.
Blauwe aders zijn bovendien een bron van rust, recreatie en natuurontwikkeling. Kijk maar naar de nieuwe en prachtige Leiedoortocht in Kortrijk.

3. Bij nieuwe straten of bij de heraanleg ervan kan de stad infiltratiegreppels voorzien. Bij nieuwe verkavelingen kunnen wadi’s worden aangelegd; lager gelegen groene zones die in de zomer de ideale ravotplaats zijn, maar in natte periodes het regenwater bufferen en trapsgewijs traag afvoeren.

4. Kortrijk moet consequent en daadwerkelijk rekening houden met de watertoets bij het beslissen over een bouwvergunning. Er mag niet meer gebouwd worden in overstromingsgebieden. Kortrijk plant 400 nieuwe woningen op Langwater (Lange Munte). De grachten in die toekomstige wijk stonden vorig weekend allemaal ruim buiten hun oevers…. Nu waren het nog ondergelopen landbouwgronden, morgen huizen? En ook in Heule zouden er verkavelingsplannen bestaan in de nabije omgeving van de Toortelbeek en de aansluiting op de Heulebeek. Ook hier dringt een inventarisatie zich op.

5. Het afkoppelingsbeleid moet doortastend worden verder gezet. Gezinnen en bedrijven worden aangezet om regenwater en afvalwater maximaal te scheiden. Regenwater hoort thuis in grachten, niet in rioolpijpen. Het overbelast niet enkel de rioleren, maar ook de zuiveringsstations.
Kortrijk subsidieert nu al de installatie van regenwaterputten en groendaken, maar het kan beter. Nog beter dan bufferen en afvoeren in gescheiden stelsel is immers het maximaal benutten van alle eigen infiltratiemogelijkheden. Veel tuinen zijn perfect geschikt als infiltratiebekken.
In risicogebieden kan de stad ook particulieren steunen die (samen) grotere (ondergrondse) buffer- en infiltratiebekkens aanleggen, van waaruit het water langzaam de grond in kan sijpelen.

6. Op termijn zouden enkel nog zelfzuiverende nieuwbouwwijken mogen gebouwd worden, wijken die zelfstandig hun afvalwater opvangen, zuiveren en hergebruiken en zo dus geen afvalwater meer lozen in de gemeentelijke riolen.

7. Zuinig watergebruik is noodzakelijk bij gezinnen en bedrijven. Regenwater kan opgevangen en opnieuw gebruikt worden om kostbaar leidingwater te sparen. De stad Kortrijk kan subsidies verlenen voor wateraudits, die gezinnen of KMO’s helpen hun waterverbruik in beeld te brengen.

8. De stad Kortrijk moet absoluut werk maken van het verminderen van de hoeveelheid verharde oppervlakte in de gemeente. Via premies kunnen particulieren, instellingen, scholen aangespoord worden om opritten, wegen, speelplaatsen te ‘ontharden’ of op zijn minst hiervoor materialen te gebruiken, die water doorlaten.
Het spreekt voor zich dat ook bij de beoordeling van nieuwe bouwaanvragen, nauwlettend wordt toegezien op de maximale beperking van verharde oppervlaktes. Grote verharde oppervlaktes zoals voor de ingang van het nieuwe ziekenhuis mogen dus nooit meer kunnen, tenzij ze waterdoorlatend zijn.

9. De stad kan ook heffingen voor bedrijven aanpassen op basis van de hoeveelheid verharde oppervlakte (verharde parkeerplaatsen, …) die ze voorzien, tenzij deze gecompenseerd worden door voldoende buffermogelijkheden en infiltratievoorzieningen. Dat moet onderzocht worden.

10. De stad moet het goede voorbeeld geven: het waterverbruik van de eigen diensten verminderen, bij (ver)bouwwerken van eigen gebouwen maatregelen nemen om water op te houden, groendaken op eigen gebouwen, geen grote parkings die geen water doorlaten, een eigen klimaatplan om broeikasgassen en de CO2-uitstoot terug te dringen, enz.

Bart Caron, Vlaams volksvertegenwoordiger en gemeenteraadslid
Maureen Lievyns, provincieraadslid
David Wemel, voorzitter Groen! Kortrijk

---

Uit de Gemeenteraad november 2011

Ingediend op november 21st, 2010 door bartcaron

De ecologische begrafenis
Bart Caron vroeg in de gemeenteraad aan schepen Stefaan Bral of Kortrijk ook een vorm van ecologisch begraven wil organiseren. Antwerpenaren kunnen de as van hun overledenen laten begraven in een biologisch afbreekbare urne, in een begraafbos. Het blijkt dat in Nederland en Duitsland deze alternatieve manier van begraven populair en ingeburgerd is.
‘Open VLD’ers groener dan Groen!’, zo reageerde raadslid Monique Gheysens (Open VLD). Het zorgde voor hilariteit, al lachte raadslid Vincent Van Quickenborne (Open VLD) eerder groen.
Gheysens zei dat ze ook pro ecologische begrafenissen is en eerder al diezelfde vraag stelde. ‘In mijn geval zonder resultaat. Ik hoop dat Kortrijk hier dit keer wel op ingaat.’ Schepen van Leefmilieu Stefaan Bral (CD&V) meldde dat de stad dit voorstel genegen is en zal onderzoeken. Hij kon nog geen timing geven. Hij verklaarde ook, op vraag van Bart Caron, dat andere vernieuwende ecologische methodes aandacht zullen krijgen, bijv. vriesdrogen, in samenwerking met Psilon.

Protest tegen betalende parking
Wij hebben ons ongenoegen geuit dat de gratis parking Dam, beter gekend als parking Broeltorens, in Kortrijk eind dit jaar of begin 2011 volledig betalend wordt. “Het moet geld opbrengen, dat is het motief”, hekelde raadslid Bart Caron (Groen!) tijdens de gemeenteraad. “Door de parking betalend te maken, zal je bovendien meer verkeer hebben van automobilisten die op zoek zijn naar parkeeralternatieven in het stadscentrum.”
Toch werd de maatregel meerderheid tegen oppositie goedgekeurd. Het handelsdistrict Kortrijk Centrum hoopt dat langparkeerders zullen wijken voor shoppers op de parking. (LPS in Het Laatste Nieuws)

Gratis draadloos Internet: onpraktisch
Dedraadloze internetaansluitpunten van de stad Kortrijk, in de musea, bibliotheken, ontmoetingscentra en sportcentra, op de Grote Markt en het Schouwburgplein en in het Magdalenapark, werken niet praktisch. Ze zijn helemaal niet gebruiksvriendelijk. Je moet telkens eerst op zoek naar paswoorden voor je kan inloggen. Maar die kan je alleen in de gebouwen vinden. De verantwoordelijke schepen, Jean de Bethune belooft beterschap, maar we moeten geduld koesteren. De stad is gestart met die paswoorden omdat het netwerk onvoldoende capaciteit om er tegelijk veel surfers op toe te laten. Vreemd … Het zal beteren. Nu moeten studenten al niet meer zoeken naar een login, ze kunnen inloggen met het programma Eduroam.

Groen! vraagt tijdens gemeenteraad aandacht voor onveilige situatie in Moorseelsestraat
“Moeten er eerst doden vallen ?”
(Bron: Kortrijks Handelsblad 12-11-2010) Tijdens de gemeenteraad vroeg Bart Caron (Groen!) of er iets gedaan wordt aan de onveilige situatie in de Moorseelsestraat. Vooral de zichtbaarheid aan de oversteekplaats aan de achterkant van de Euroshop laat te wensen over. Ook de buurtbewoners klagen de situatie aan.
Aan de achterkant van de Euroshop geeft een stuk parking uit op de Moorseelsestraat. Om te vermijden dat de parking als sluiproute zou worden gebruikt, werden al bloembakken geplaatst en recent staan er ook werfhekkens. Toch kunnen voetgangers en fietsers nog altijd de doorgang gebruiken. Kort na de opening van de Euroshop werd op die locatie een zebrapad geschilderd omdat zoveel zwakke weggebruikers van die route gebruik maken.

“Maar doordat er heel dicht kan geparkeerd worden en de auto’s in die straat veel te snel rijden, creëer je een heel gevaarlijke situatie op die oversteekplaats”, aldus Bart Caron.
Schepen Guy Leleu (CD&V) antwoordde dat die doorgang privéterrein is en het stadsbestuur daar niets aan te zeggen heeft.
Heel wat buurtbewoners vragen zich af hoeveel ongevallen er nog moeten gebeuren vooraleer er iets aan gedaan wordt. “In de voorbije twee weken zijn hier vier ongevallen gebeurd”, weet bewoner Lander Vander Bauwhede. “Vorige zondag nog werd een fietser hier aangereden. Gelukkig was er niemand zwaargewond, maar moet er eerst een dode vallen vooraleer de situatie zal verbeteren ?”

We konden het zelf ervaren. In een kwartier tijd reden enkele tientallen fietsers de parking af. Voorzichtig proberen ze om de auto’s heen te kijken om dan de straat te dwarsen. De fietsers hebben geen zicht op het aankomende verkeer en de fietsers en het zebrapad zijn moeilijk zichtbaar voor de automobilisten.
“Bijkomend probleem is dat er veel te snel gereden wordt in onze straat”, weet Gabriël Cokelaere. “Dit is een brede en rechte weg en de mensen beseffen vaak niet dat ze hier maar vijftig mogen rijden. Er rijden hier ook enorm veel lijnbussen. In de spits ruim 15 per uur. Ook zij durven hier al eens te snel te rijden. Als ze passeren staat ons servies te daveren in de kast, zelfs tot achteraan in onze woning. Als iedereen vijftig rijdt, krijg je dat fenomeen niet.”
De buurtbewoners vragen snelheidsremmende maatregelen. “Grote cirkels met 50 op de grond schilderen zal er de automobilisten al aan herinneren dat ze in de bebouwde zone zitten”, aldus Gabriël.
“Er moet ook een betere aanduiding van het zebrabad komen”, geeft Lander nog mee. “Afwisselende parkeerstroken kunnen al verkeersremmend werken. Of een verkeersdrempel voor het voetbalstadion van KVK.” Op het kruispunt met de Vlasbloemstraat, aan de slagerij, komt een verkeersdrempel. “Maar op die locatie moeten de chauffeurs al remmen door de bocht.”

Momenteel bouwt de stad een logistiek centrum op de site Callens in de straat. Daarna worden de nutsleidingen in de Moorseelsestraat ondergronds gebracht en de voetpaden vernieuwd. “Het is het ideale moment om eens te kijken welke verkeersremmende maatregelen kunnen”, aldus Lander.

“Ik woon hier al veertig jaar en de straat werd nooit veranderd”, geeft Gabriël mee. “We kaartten de gevaarlijke situatie al aan tijdens de twee bewonersvergaderingen naar aanleiding van de site Callens, maar volgens de schepen is er geen geld.” (Mieke Verhelle)

---

‘Groene Sporen’ officieel van start

Ingediend op november 21st, 2010 door bartcaron

(Bron: Kortrijks Handelsblad 5-11-2010). In het Pompgebouw van Bossuit gaven de provincie West-Vlaanderen en de intercommunale Leiedal het startschot van ‘Groene Sporen’. Dat project wil van het vrij verstedelijkte zuiden van onze provincie een aantrekkelijke groene leefomgeving maken.

In de komende drie jaar wil men hieraan werken door bestaande groengebieden te verrijken maar evenzeer door nieuwe groene projecten op de sporen te zetten. Bedoeling is vooral om versnippering van het groen tegen te gaan en een regionaal netwerk uit te bouwen tussen de diverse bosgebieden, parken, akkers, graslanden en waardevolle landschappen. Hoofdstructuur van dat netwerk worden de vier waterlopen door het gebied : de Leie met Reutel- en Geluwebeek, de Heulebeek, de Schelde en het kanaal Bossuit-Kortrijk. De ambitie is van het hele project is dubbel : enerzijds de leefomgeving groener maken voor de eigen bewoners, anderzijds het imago van de streek versterken als aantrekkelijke regio om te bezoeken en in te investeren.

Hefboomprojecten

32 concrete hefboomprojecten zijn alvast gedefinieerd, zoals o.m. het landschapspark Barakken in Menen, de Leiemeersen in Kuurne, de site Beaulieu en de Leievallei in Bavikhove-Ooigem, het stadsrandbos Schoondaele in Sint-Eloois-Vijve, de aanleg van een fietsroute op de oude spoorlijn 83/85 met nieuwe fietsbrug over de Schelde tussen Avelgem en Ecanaffles, en de ecologische en recreatieve herinrichting van de Heulebeekvallei in Kuurne.

Vier ‘Groene Ruiters’ zullen het project de nodige uitstraling geven : burgemeester Carl Vereecke van Kuurne, provinciaal gedeputeerde Marleen Decraene, Vlaams parlementslid Bart Caron en Brenda Bussche, provinciaal directeur van het Agentschap Natuur en Bos. (JRE)

Directeur Karel Debaere van Leiedal (midden) en gedeputeerde Guido Decorte, in het gezelschap van drie Groene Ruiters : links Carl Vereecke met naast zich Brenda Bussche, en rechts Marleen Decraene. De vierde Groene Ruiter, Bart Caron, was niet op het startmoment aanwezig. (Foto HOL)

---

Ik los alle problemen van de Wevelgemse luchthaven op

Ingediend op november 11th, 2010 door bartcaron

De luchthaven van Kortrijk-Wevelgem zoekt dringend geld voor hoogstnodige aanpassingswerken én wil toetreden tot het exclusieve clubje van duurzame, groene luchthavens (‘Green Sustainable Airports’).  Ver hoeven ze daar volgens mij niet naar te zoeken. De mirakeloplossing om twee vliegen in één klap te slaan, ligt immers voor het grijpen: de onmiddellijke ontmanteling van de luchthaven.

Een groene luchthaven lijkt ons vrij paradoxaal en al zeker wanneer we spreken over binnenlandse vluchten. Laat in Wevelgem deze binnenlandse vliegbewegingen nu net zowat 85% van het totale aantal uitmaken. Wat het niet-zakelijk verkeer, zeg maar de pleziervluchtjes, betreft, spreken we zelfs over méér dan 90%. Ook al zou er massaal geïnvesteerd worden in spaarlampen langsheen de landingsbaan, dan nog zal de luchthaven van Wevelgem nooit echt duurzaam of groen kunnen genoemd worden.

En we beseffen het; we kloppen al jaren op de zelfde nagel, maar de luchthaven van Wevelgem zal ook nooit nuttig genoemd kunnen worden, en al helemaal geen ‘zaken’luchthaven. Telkens we nieuwe cijfers binnenkrijgen, krijgen we hiervan een bevestiging. Als we de eerste zeven maanden van 2010 vergelijken met het annus horribilis 2009, zien we qua buitenlands zakenverkeer een daling van 11%. Hoe laag kan je vallen?

Op basis van zulke cijfers moet de luchthavendirectie dan gaan aankloppen bij het Vlaams gewest om centen los te peuteren. Alsof Vlaanderen geen nuttiger uitgavenposten zou hebben in tijden waarin de vinger op de knip moet. Een degelijk openbaar vervoer uitbouwen, de verkeersveiligheid van zwakke weggebruikers verhogen, of zelfs simpelweg putten in de weg opvullen… Blijkens de begroting 2011 wordt er trouwens gerekend op een bijdrage van om en bij de € 880.000 vanwege de verschillende overheden. Zijnde ruim € 100 per vertrekkende of aankomende buitenlandse zakenreiziger… blijkt volgens Bart Caron uit de cijfers van 2009.

Ik denk dat een deel van dat bedrag beter zou besteed worden aan een sociaal plan voor het personeel van de luchthaven en aan de reconversie van de terreinen tot een industriezone waar echte groene economie kan ontwikkeld worden.

---

Wie zal dat betalen? Noordbrug Kortrijk ….

Ingediend op oktober 28th, 2010 door bartcaron

Dat er bij de bouw van de Noordbrug in Kortrijk problemen waren, was al algemeen bekend.
Nu is ook bekend hoeveel de extrakost bedraagt om het euvel te verhelpen. Alleen weten we nog niet wie deze zal betalen.

Twee weken terug werd de Noordbrug over de Leie in Kortrijk met toeters en bellen geopend. En met enige vertraging.
Het uitstel had niets te maken met de agendaproblemen van minister Crevits, zoals het schepencollege eerst liet uitschijnen, maar alles met een verkeerstechnisch probleem.
De gelede bussen van De Lijn zwenken immers te ver uit om veilig de oversteek te kunnen maken. Een schoonheidsfoutje dat meteen werd verholpen.

Uit een schriftelijke vraag van Vlaams Parlementslid en gemeenteraadslid Bart Caron (Groen!) aan minister Crevits, bevoegd voor Openbare Werken en Mobiliteit, blijkt nu dat er aan dat oplapwerk een kostenplaatje hangt van circa € 150.000.
“Toch bepaald geen habbekrats”, vindt Bart Caron, “en bovendien is er niemand die weet wie die 150.000 euro zal moeten ophoesten.”

Op de vraag wie voor de meerkost moet opdraaien, tast de minister immers nog in het duister. Er zal moeten onderzocht worden wie in de fout ging.

---

Kortrijk mist de designbus

Ingediend op oktober 22nd, 2010 door bartcaron

Interieur 2010 nam vorig weekend een blitzstart en zal zijn faam van Europese designtopper andermaal verstevigen. Wel waren wij verrast over de oproep van de organisatoren om goed op tijd langs te komen, omdat de parkeerplaatsen al snel oververzadigd raken.

Van de mensen achter de meest trendy beurs van Vlaanderen zou men verwachten dat zij weten dat eigentijdse, hippe wereldburgers tegenwoordig het openbaar vervoer verkiezen boven de eigen automobiel. Interieur en de designsector in het algemeen zijn voortrekkers voor vernieuwing, voor nadenken over de toekomst en voor anticiperen op de uitdagingen van die toekomst. Vele jaren terug was er al aandacht voor duurzaam ontwerpen en ecologisch materiaalgebruik.

Op de site van Interieur 2010 is het desondanks zoeken naar de bereikbaarheid van de XPO met het openbaar vervoer. Vliegverkeer krijgt meer aandacht dan de busverbinding vanaf het station van Kortrijk – met een summiere ‘Bushalte Kortrijk XPO’ moet de reiziger het zien te redden. Je moet al op de site van de XPO zelf gaan snuisteren om te weten te komen dat je aan het station de bussen van lijn 1, 12 of 13 op moet.

Onbegrijpelijk, zou je denken; tot je zelf eens de tocht met De Lijn wil wagen. De lijnen 1, 12 en 13 naar Hoog-Kortrijk blijken het walhalla te zijn voor de believers in stedelijk openbaar vervoer. Op weekdagen heb je er al van ’s morgens vroeg een bezettingsgraad die de 100% ruim overschrijdt. De campussen van de universiteit en de hogescholen zuigen aan het station busladingen vol studenten naar zich toe. Volladen en vertrekken, om de vijf minuten; een straf staaltje van logistiek.

Eens na negenen stopt echter de ontdubbelde frequentie van lijn 13. De studentenstroom houdt echter aan, want vele studenten hebben nu eenmaal geen nine-to-five-job. Aan de vaak houterige hoofden van sommigen te zien, trouwens geen overbodige luxe.

Deze week mengen zich onder deze slaperige jongelingen dan ook nog eens artistiek uitziende jonggepensioneerden, extravagant uitgedoste trendwatchers, markante vrouwengroeperingen en kunstenstudenten aller landen. Het dagelijkse motto van ‘poep intrekken en deuren toe’ blijkt niet langer te volstaan om de toevloed te verkassen. De busdeuren sluiten zich onherroepelijk voor de neuzen met designbril. Over twintig minuten kan je het nog eens proberen.

Een mens zou van minder zijn auto van stal halen.

En dan mogen we nog niet denken aan de mensen die langsheen de lijn 13 wonen. Goedmenende belastingbetalers die ook wel eens willen genieten van de geneugten van openbaar stadsvervoer, maar die de sardienenbussen laag over het wegdek en zonder vaart te minderen zien voorbijrijden aan de halte waar zij doorregend, verkleumd en hoopvol staan te wachten. Elke 20 minuten een illusie armer…

---

Vossen: Joke Schauvliege schiet bok

Ingediend op september 23rd, 2010 door bartcaron

Vlaams minister van Milieu Joke Schauvliege wil de vossenpopulatie ‘regelen’, een minder bloederige omschrijving voor ‘afschieten’. Dat ze hierbij regelrecht ingaat tegen haar eigen wetenschappelijke instelling, het Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek (INBO), lijkt haar allerminst te storen. “Een schijnoplossing voor het probleem van doodgebeten kippen.”

Wij storen ons des te meer aan dergelijk simpel populisme. We betwisten zeker niet dat er heel regelmatig kippenrennen worden uitgemoord door hongerige vossen, maar onze minister van Natuur hoort te weten dat een ‘aanpassing van het jachtvoorwaardenbesluit’ – een minder welgemikte term dan ‘neerknallen’ – geen oplossing biedt.

Doordat de mens in de loop der jaren steeds meer territorium ging gaan delen met de oorspronkelijke bewoner, de vos, en diens looplijnen steeds vaker werden doorkruist door bijvoorbeeld lintbebouwing, krijgen we effectief steeds vaker conflicten van samenleven. Volgens het INBO zijn er twee mogelijkheden om de problematiek aan te pakken. Ofwel door een degelijke beveiliging van het pluimvee, een hoog en stevig hek en afgesloten nachtverblijf, ofwel door een totale uitroeiing van de vos.

Vorig jaar ging ook gouverneur Breyne al zwaar uit de bocht, Ook hij pleitte toen voor een gericht bejagen van vossen terwijl zijn eigenste provincie net de mooie brochure ‘Slimmer dan de vos’ had uitgegeven”. Daarin staat te lezen dat het territorium van afgeschoten vossen heel snel weer wordt ingevuld door andere, jonge vossen. Ook wordt er mooi beschreven hoe er perfect kan worden samengeleefd met de vos. Bejaging geeft enkel een vals gevoel van bescherming en is dus een schijnoplossing.

Terecht protesteren de milieubewegingen met klem tegen de kortzichtige schijnoplossing van minister Schauvliege. Een goede en correcte voorlichting van de burger over hoe zij hun dieren moeten beschermen tegen vossen is de enige echte oplossing tegen kippenroof. Tenzij de minister natuurlijk kiest voor die andere efficiënte oplossing: de totale uitroeiing van de vossenpopulatie. En dat uitgerekend in het Internationaal jaar van de Biodiversiteit…

---